สวัสดีค่ะ เราอยากจะมาเล่าสิ่งที่เจอแล้วอยากจะรู้ว่าแบบนี้ถือเป็นเรื่องปกติมั้ยคะ
อายุเรายังน้อยแค่17-18ค่ะ เป็นลูกคนเล็กสุดของบ้าน เราโตมาด้วยการที่โดนพ่อกับแม่พูดใส่มาตลอดว่าพี่เราไม่ดี อย่างงู้นอย่างงี้ ซึ่งก็เป็นเรื่องจริงอยู่ค่ะ เรามีพี่สาวสามคน ทุกคนจะไปในแนวทางที่ค่อนข้างจะชอบตามผู้ชายและไม่ได้ใฝ่เรียน หนีเที่ยวบ้าง แล้วก็จะมีคนที่หนัก ๆ สุดคือพี่คนกลาง ซึ่งเรารู้สึกว่าเป็นส่วนนึงที่ทำให้พ่อกับแม่เราเป็นแบบนี้เลยค่ะ ด้วยความที่เราเป็นลูกคนสุดท้อง พี่ ๆ คนอื่นอายุ 30 ขึ้นกันหมดแล้ว ตอนนี้เราเป็นคนเดียวที่ยังเรียนและกำลังโต บ้านหวงเรามากค่ะ มากจริง ๆ จนบางทีเราก็ตกใจว่าทำไมถึงหวงและเป็นกังวลขนาดนี้ ซึ่งตัวเราเองก็ไม่ได้เสเพล ไม่หนีเรียน ไม่สูบไม่ดื่มหรือติดอะไรที่ไปในทางที่ไม่ดีเลยค่ะ ( ที่กล่าวมาพี่คนกลางเป็นหมดเลยอยากยกมาพูดให้เห็นภาพ ) เรารู้สึกว่าเราก็พยายามใช้ชีวิตแบบวัยรุ่นทั่วไปเท่าที่จะทำได้ ออกไปเที่ยว เดือนละสองครั้งเพราะโดนส่งไปอยู่โรงเรียนประจำ ค่อนข้างเคร่ง ใช้โทรศัพท์ไม่ได้ ห้ามเอาขนมเข้าโรงเรียน แล้วก็มีอีกหลายอย่างค่ะ หลาย ๆ อย่างทำให้เราค่อนข้างเครียด และยอมรับว่ากฎเกณฑ์ไหนที่เคร่งสำหรับเราเกินไป เราจะไม่ค่อยทำตามค่ะ โดยส่วนมากจะทำแค่พอที่ตัวเองเข้าใจ แต่ไม่ได้ถึงขั้นรุนแรงอะไรนะคะ เป็นกฎเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น ห้ามแต่งหน้าในโรงเรียน ซึ่งเราก็แต่งทุกวันและโดนคุณครูทักให้ลบบ่อยมากๆๆค่ะ แต่ก็ยังทำอยู่ แล้วในตอนที่เรากลับมาบ้าน เราจะกลายเป็นคนขี้เกียจมาก ๆ เลยทันทีค่ะ ถ้าให้คิดภาพตามคือ อยู่ประจำแล้วเหนื่อยมาก ๆๆ กิจกรรมเยอะ ต้องอยู่กับคนอื่นตลอดเวลาค่อนข้างเสียพลังงานเยอะ อ่านหนังสือการบ้านก็เยอะค่ะ กลับมาอยู่บ้านก็อยากจะทำอะไรที่ตัวเองอยากทำ นอนเล่นโทรศัทพ์ดึก ๆ บ้าง ตื่น 9 โมงบ้าง แล้วเราก็มีแฟนด้วยนะคะ ที่ผ่านมาเราก็ไม่เคยบอกเขาหรอกค่ะ เพิ่งจะมาบอกคนนี้เป็นคนแรก คบกันได้ไม่นานเลยค่ะ 3-4 เดือนแต่แค่เป็นคนที่อยากจะให้เขารับรู้ถึงการมีอยู่ของแฟนเรา อาจจะนอกเรื่องไปบ้างแต่ที่เล่ามาแค่อยากให้รู้เกี่ยวกับตัวเรา ในบางส่วนเพื่อให้มาช่วยคิดกันเฉย ๆ น่ะค่ะ
เราจะโดนคำพูดแรง ๆ จากที่บ้านใส่ตลอดอยู่แล้ว หลายรูปแบบเลยค่ะ แต่ส่วนมากจะโดนประมาณว่า ทำตัวเหมือนพี่สาว ชีวิตมันก็จะแย่แบบนั้นแหละ อยากเป็นแบบนั้นหรอ หรือ อาจจะเป็นแนวจะทิ้งหรือจะกระทืบ อะไรประมาณนี้ค่ะ เราก็ได้แต่งงว่าสิ่งที่เราทำ มันคล้ายพี่เพียงแค่ เราเล่นโทรศัพท์ดึก ๆ ตื่นสายบ้าง คอลกับแฟนช่วงดึก ๆ บ้าง คาสายบ้าง ถ้าเป็นอันนี้ก็พอเข้าใจว่าทำไมผู้ใหญ่ถึงเข้าไม่ถึงค่ะ เพราะเอาจริง ๆ เราทำเพราะแค่แฟนชอบและอยากทำให้เขาสบายใจเฉย ๆ แต่ถ้าแม่รู้จะโดนด่าหนักมาก ๆ ค่ะ เหมือนประโยคข้างต้น คือจะโดนเอาไปรวมกับพี่สาวตัวเอง ซึ่งเราไม่ได้ชอบพี่สาวตัวเองนะคะ เรามีแฟนก็จริง แต่เราไม่ได้ทำอะไรที่นอกลู่นอกทาง หรืออาการหนักจนเสียการเรียน เราค่อนข้างรู้ตัวเองดีว่าควรทำอะไรค่ะ แต่ก็โดนคำพูดเหมือนเดิมใส่ตลอดคือ ใช้ชีวิตแย่ ทำตัวแบบนี้แหละทิ้งมาแล้ว เก็บกระเป๋าออกไปเลยสิ มีอีกมากมายจนให้พิมพ์ออกมาทั้งหมดก็ไม่ได้จริง ๆ เราก็ค่อนข้างจะเครียดเลยค่ะ เหมือนเขาคาดหวังในตัวเราไปว่าถ้าเราจะโตแบบที่ดีเราต้องตื่นเช้า ต้องทำนู่นทำนี่ ที่เราไม่อยากทำในวันพักผ่อนของตัวเอง
ในส่วนมากจะเป็นการระบาย ต้องขอโทษด้วยค่ะ แต่เรื่องหลัก ๆ ที่ทำให้เราตัดสินใจมาลงพันทิปอันนี้คือ เราสามารถทำยังไงได้บ้างคะให้พ่อกับแม่เข้าใจว่าเราเหมือนพี่เราเพียงแค่ตรงนั้นไม่ได้กำหนดว่าเราจะเป็นแบบพี่เรา ผ่านทางคำพูดหรอคะ หรือต้องพิสูจน์อะไรถึงจะดีที่สุด
อึดอัดกับคำพูดบางอย่างของพ่อแม่ ทำยังไงดีคะ
อายุเรายังน้อยแค่17-18ค่ะ เป็นลูกคนเล็กสุดของบ้าน เราโตมาด้วยการที่โดนพ่อกับแม่พูดใส่มาตลอดว่าพี่เราไม่ดี อย่างงู้นอย่างงี้ ซึ่งก็เป็นเรื่องจริงอยู่ค่ะ เรามีพี่สาวสามคน ทุกคนจะไปในแนวทางที่ค่อนข้างจะชอบตามผู้ชายและไม่ได้ใฝ่เรียน หนีเที่ยวบ้าง แล้วก็จะมีคนที่หนัก ๆ สุดคือพี่คนกลาง ซึ่งเรารู้สึกว่าเป็นส่วนนึงที่ทำให้พ่อกับแม่เราเป็นแบบนี้เลยค่ะ ด้วยความที่เราเป็นลูกคนสุดท้อง พี่ ๆ คนอื่นอายุ 30 ขึ้นกันหมดแล้ว ตอนนี้เราเป็นคนเดียวที่ยังเรียนและกำลังโต บ้านหวงเรามากค่ะ มากจริง ๆ จนบางทีเราก็ตกใจว่าทำไมถึงหวงและเป็นกังวลขนาดนี้ ซึ่งตัวเราเองก็ไม่ได้เสเพล ไม่หนีเรียน ไม่สูบไม่ดื่มหรือติดอะไรที่ไปในทางที่ไม่ดีเลยค่ะ ( ที่กล่าวมาพี่คนกลางเป็นหมดเลยอยากยกมาพูดให้เห็นภาพ ) เรารู้สึกว่าเราก็พยายามใช้ชีวิตแบบวัยรุ่นทั่วไปเท่าที่จะทำได้ ออกไปเที่ยว เดือนละสองครั้งเพราะโดนส่งไปอยู่โรงเรียนประจำ ค่อนข้างเคร่ง ใช้โทรศัพท์ไม่ได้ ห้ามเอาขนมเข้าโรงเรียน แล้วก็มีอีกหลายอย่างค่ะ หลาย ๆ อย่างทำให้เราค่อนข้างเครียด และยอมรับว่ากฎเกณฑ์ไหนที่เคร่งสำหรับเราเกินไป เราจะไม่ค่อยทำตามค่ะ โดยส่วนมากจะทำแค่พอที่ตัวเองเข้าใจ แต่ไม่ได้ถึงขั้นรุนแรงอะไรนะคะ เป็นกฎเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น ห้ามแต่งหน้าในโรงเรียน ซึ่งเราก็แต่งทุกวันและโดนคุณครูทักให้ลบบ่อยมากๆๆค่ะ แต่ก็ยังทำอยู่ แล้วในตอนที่เรากลับมาบ้าน เราจะกลายเป็นคนขี้เกียจมาก ๆ เลยทันทีค่ะ ถ้าให้คิดภาพตามคือ อยู่ประจำแล้วเหนื่อยมาก ๆๆ กิจกรรมเยอะ ต้องอยู่กับคนอื่นตลอดเวลาค่อนข้างเสียพลังงานเยอะ อ่านหนังสือการบ้านก็เยอะค่ะ กลับมาอยู่บ้านก็อยากจะทำอะไรที่ตัวเองอยากทำ นอนเล่นโทรศัทพ์ดึก ๆ บ้าง ตื่น 9 โมงบ้าง แล้วเราก็มีแฟนด้วยนะคะ ที่ผ่านมาเราก็ไม่เคยบอกเขาหรอกค่ะ เพิ่งจะมาบอกคนนี้เป็นคนแรก คบกันได้ไม่นานเลยค่ะ 3-4 เดือนแต่แค่เป็นคนที่อยากจะให้เขารับรู้ถึงการมีอยู่ของแฟนเรา อาจจะนอกเรื่องไปบ้างแต่ที่เล่ามาแค่อยากให้รู้เกี่ยวกับตัวเรา ในบางส่วนเพื่อให้มาช่วยคิดกันเฉย ๆ น่ะค่ะ
เราจะโดนคำพูดแรง ๆ จากที่บ้านใส่ตลอดอยู่แล้ว หลายรูปแบบเลยค่ะ แต่ส่วนมากจะโดนประมาณว่า ทำตัวเหมือนพี่สาว ชีวิตมันก็จะแย่แบบนั้นแหละ อยากเป็นแบบนั้นหรอ หรือ อาจจะเป็นแนวจะทิ้งหรือจะกระทืบ อะไรประมาณนี้ค่ะ เราก็ได้แต่งงว่าสิ่งที่เราทำ มันคล้ายพี่เพียงแค่ เราเล่นโทรศัพท์ดึก ๆ ตื่นสายบ้าง คอลกับแฟนช่วงดึก ๆ บ้าง คาสายบ้าง ถ้าเป็นอันนี้ก็พอเข้าใจว่าทำไมผู้ใหญ่ถึงเข้าไม่ถึงค่ะ เพราะเอาจริง ๆ เราทำเพราะแค่แฟนชอบและอยากทำให้เขาสบายใจเฉย ๆ แต่ถ้าแม่รู้จะโดนด่าหนักมาก ๆ ค่ะ เหมือนประโยคข้างต้น คือจะโดนเอาไปรวมกับพี่สาวตัวเอง ซึ่งเราไม่ได้ชอบพี่สาวตัวเองนะคะ เรามีแฟนก็จริง แต่เราไม่ได้ทำอะไรที่นอกลู่นอกทาง หรืออาการหนักจนเสียการเรียน เราค่อนข้างรู้ตัวเองดีว่าควรทำอะไรค่ะ แต่ก็โดนคำพูดเหมือนเดิมใส่ตลอดคือ ใช้ชีวิตแย่ ทำตัวแบบนี้แหละทิ้งมาแล้ว เก็บกระเป๋าออกไปเลยสิ มีอีกมากมายจนให้พิมพ์ออกมาทั้งหมดก็ไม่ได้จริง ๆ เราก็ค่อนข้างจะเครียดเลยค่ะ เหมือนเขาคาดหวังในตัวเราไปว่าถ้าเราจะโตแบบที่ดีเราต้องตื่นเช้า ต้องทำนู่นทำนี่ ที่เราไม่อยากทำในวันพักผ่อนของตัวเอง
ในส่วนมากจะเป็นการระบาย ต้องขอโทษด้วยค่ะ แต่เรื่องหลัก ๆ ที่ทำให้เราตัดสินใจมาลงพันทิปอันนี้คือ เราสามารถทำยังไงได้บ้างคะให้พ่อกับแม่เข้าใจว่าเราเหมือนพี่เราเพียงแค่ตรงนั้นไม่ได้กำหนดว่าเราจะเป็นแบบพี่เรา ผ่านทางคำพูดหรอคะ หรือต้องพิสูจน์อะไรถึงจะดีที่สุด