สวัสดีค่ะ เราเป็นนักศึกษาที่กำลังจะขึ้นชั้นปีที่สองค่ะ เรารู้สึกว่าเวลามันผ่านไปเร็วมาก และและมองเห็นว่าเพื่อนๆหลายคนโตขึ้นมาก แต่เรายังรู้สึกว่าเรายังอยู่ที่เดิมเลยค่ะ
เรามีครอบครัวที่ไม่ค่อยดีนัก เงินก็มีไม่มาก เป็นนักศึกษาทุน มันทำให้เราตั้งใจเรียนอยู่เสมอเลยค่ะ เราพยายามเรียนให้หนักเพื่อที่จะได้ไม่หลุดทุน พยายามเก็บเงิน เวลาเพื่อนชวนไปกินข้าวบางทีเราก็ปฎิเสธเพราะอยากจะเก็บเงินให้มีติดบัญชีบ้าง
เรารู้สึกไม่ได้ใช้ชีวิตเลยค่ะ รู้สึกเหมือนกับว่าไม่ได้เจอโลกภายนอก รู้สึกไม่โตขึ้นเลย
ด้วยเวลาที่ผ่านไปเร็วมันทำให้เราเคว้งค่ะ ทำให้เรามองไม่เห็นเลยว่าทางข้างหน้าจะเป็นยังไง เรียนจบต้องเคว้งมากแน่ๆ
มีใครอยากจะแชร์อะไรกับเรา หรือพูดคุยกับเราก็สามารถหลังไมค์ หรือตอบกระทู้นี้ได้นะคะ เรายินดีและดีใจมากที่จะได้คุยกับทุกคนค่ะ
ทำไมเด็กมหาลัย มันเคว้งง่ายจังเลยค่ะ
เรามีครอบครัวที่ไม่ค่อยดีนัก เงินก็มีไม่มาก เป็นนักศึกษาทุน มันทำให้เราตั้งใจเรียนอยู่เสมอเลยค่ะ เราพยายามเรียนให้หนักเพื่อที่จะได้ไม่หลุดทุน พยายามเก็บเงิน เวลาเพื่อนชวนไปกินข้าวบางทีเราก็ปฎิเสธเพราะอยากจะเก็บเงินให้มีติดบัญชีบ้าง
เรารู้สึกไม่ได้ใช้ชีวิตเลยค่ะ รู้สึกเหมือนกับว่าไม่ได้เจอโลกภายนอก รู้สึกไม่โตขึ้นเลย
ด้วยเวลาที่ผ่านไปเร็วมันทำให้เราเคว้งค่ะ ทำให้เรามองไม่เห็นเลยว่าทางข้างหน้าจะเป็นยังไง เรียนจบต้องเคว้งมากแน่ๆ
มีใครอยากจะแชร์อะไรกับเรา หรือพูดคุยกับเราก็สามารถหลังไมค์ หรือตอบกระทู้นี้ได้นะคะ เรายินดีและดีใจมากที่จะได้คุยกับทุกคนค่ะ