คืออย่างงี้ค่ะ เราคบกับแฟนมาได้สัก2ปี5เดือน ช่วงแรกๆแฟนเราดีมากๆค่ะ คือโอเคเรามีเขาเป็นเซฟโซน เขามีเราเป็นเซฟโซน ได้ใช้ชีวิตกินอิ่มนอนหลับพร้อมกัน ได้ไปที่ที่อยากไปด้วยกัน ได้ใช้ชีวิตแบบที่มันโอเคค่ะ ตอนแรกหน้าที่การงานเขาที่นึงก็คือโอเคมากๆเลยค่ะ แต่เขาออกเพราะเขาอยากทำที่ใหม่มากกว่า เรื่องเกิดจากการทำงานในที่ใหม่ของเขาค่ะ หน้าที่การงานส่วนมากของเขาอยู่ในที่อโคจร เป็นเจ้าหน้าที่ดูแลความสงบเรียบร้อยภายในพื้นที่นั้นค่ะไม่ใช่การที่ทำงานไม่ดี ทีนี้เขาเริ่มมีสังคมใหม่ๆ เวลาเข้างานของเราไม่ตรงกัน (เราลืมบอกค่ะช่วงแรกๆเราอยู่ด้วยกันค่ะบ้านเดียวกันนะคะ แต่ช่วงหลังมานี้เขาไปอยู่บ้านเขาค่ะ) คือเราค่อนข้างที่จะอยากใช้ชีวิตกับเขาบ้าง เขาเข้างาน19:00-03:00 กลับบ้านมาก็นอนตื่นอีกที5โมงเย็น เราทำงาน08:00-17:00 เราไม่ค่อยได้เจอเขาเลยค่ะวันหยุดเขาคือวันเสาร์ เราจะได้เจอกันวันเสาร์ตอนตี3ซึ่งเขานอนจนตอนเย็นเลยบางทีเลยไปถึง1ทุ่ม แล้วปกติแต่ก่อนเรานอนพร้อมกัน 2-3-4ทุ่มประมาณนี้ค่ะ เราก็ไม่ได้คุยไม่ได้อะไรกับเขาเลยค่ะ เขาสัญญากับเราว่าวันหยุดจะพาไปนั่งเล่นทะเลบ้างนะ จะพาเราไปกินของอร่อยๆบ้าง แต่เขานอนไม่ตื่นเลยค่ะ บางทีเราปลุกเขาเขาก็หงุดหงิด ทุกวันนี้เวลาเราไปบ้านเขาเหมือนเราใช้ชีวิตคนเดียวเลยค่ะ เรานอนตื่น8โมง9โมง แฟนเราก็พึ่งจะหลับ เราตื่นมานั่งเล่นนอนเล่น หิวข้าวมากๆแต่มันไม่ใช่พื้นที่ของเราเราไม่กล้าที่จะทำอะไรเลยค่ะ เราต้องรอเขาตื่นก่อนประมาณ6โมงเย็น1ทุ่ม แล้วเราพยายามหาเวลาว่างเพื่อที่จะได้ไปพบเจอเขาตลอด แต่เขาสนใจงานส่วนมาก เขาจะมีพี่ที่ทำงานที่ชอบไปเล่นเกมด้วยกันเวลาเลิกงานค่ะ เขาอยู่กับพี่คนนั้นจนเที่ยงบ่ายแล้วก็กลับบ้าน บางวันเราบอกว่าให้เขาไปกินข้าวเช้ากับเราบ้างเราอยากได้กินข้าวด้วยกันเราหิวด้วยค่ะ แฟนเราก็ไม่อยากมาบอกว่าหิวก็สั่งอะไรกิน เราพยายามพูดกับเขาว่าอยากกินกับเขา ตอนประมาณ7โมงเช้า แต่แฟนเราก็มาหาเรานะคะมาประมาณ10โมงซึ่งเรารอไม่ไหวค่ะเราก็กินมาม่าไปก่อนแล้ว พอเขามาหาเราไม่ถึง5นาทีเขาก็บอกอยากกลับบ้านง่วงนอนไม่ไหวแล้วปวดตาปวดหัว ซึ่งปกติมันคือเวลาที่เขาไปเล่นเกมเราน้อยใจมากๆเลยค่ะ อีกอย่างนึงที่เราเคยบอกว่าแต่ก่อนเราเป็นเซฟโซนของกันและกันใช่ไหมคะ ตอนนี้เขายังเป็นเซฟโซนให้เราอยู่ค่ะ แต่สำหรับเขาเราไม่ใช่เซฟโซนแล้ว ก็คือช่วงนี้เขาหวงทสมากๆเราเลยตัดสินใจถามตรงๆว่าแอบมีคนอื่นใช่ไหมถามอยู่นาน เขาเลยบอกว่าเขาชอบแอบไปบ้านเพื่อนที่ทำงานไม่อยากให้เรารู้เพราะเราชอบโกรธ ใช่ค่ะเราโกรธจริงเรายอมรับว่าเราก็งี่เง่านะคะ เราลองพยายามถามคนรอบตัวว่าเราเปลี่ยนไปไหมเราเปลี่ยนไปหรอเราก็อยากรู้ตัวเองค่ะ แต่คนรอบตัวเรารอบตัวแฟนก็พูดว่าเรายังเหมือนเดิมเราเป็นคนขี้น้อยใจ แบบนี้มาตั้งนานแล้วตั้งแต่เป็นแฟนกันแรกๆเลย แต่เขาบอกว่าเราเปลี่ยนไปเรางี่เง่า ไม่ค่อยอยากบอกอะไรเราบอกเราแล้วเราก็โกรธ เราโกรธมากๆเลยค่ะเหมือนที่เราบอกไปว่า เขาสามารถใช้เวลาอยู่กับเพื่อนเขาได้แต่เวลาอยู่กับเราเขาแทบไม่มีเลย ตอนนี้เรามีเรื่องที่ไม่สบายใจเยอะมาก แต่เราไม่อยากปรึกษาคนใกล้ตัวเราเลย