จากที่ตอนแรกคนที่เรากังวลอาจไม่ได้ยินจริงๆ
กลายเป็นเขาหันมามองเราเพราะเสียงตะโกนเลย รู้เลยว่าเราพูดอะไรกัน
เลยอยากรู้ว่าจิตใจคนที่ตะโกนคิดอะไรอยู่ ถ้าให้จบสวยๆควรกระซิบว่าเขาไม่ได้ยินหรอก
ไม่ใช่ตะโกนว่าเขาไม่ได้ยินหรอก
เขาจะรู้เพราะคุณตะโกนรู้หรือเปล่า ถ้ากระซิบก็จบแล้ว
เคืองมากเลยคนที่ทำแบบนี้
อยากรู้กระบวนการคิดครับว่าเขาคิดอะไรอยู่ถึงทำแบบนี้
คนที่เวลาเรากังวลกลัวคนใกล้ๆได้ยิน คู่สนทนาตะโกนใส่ว่าเขาไม่ได้ยินหรอก คือเขาคิดอะไรอยู่
กลายเป็นเขาหันมามองเราเพราะเสียงตะโกนเลย รู้เลยว่าเราพูดอะไรกัน
เลยอยากรู้ว่าจิตใจคนที่ตะโกนคิดอะไรอยู่ ถ้าให้จบสวยๆควรกระซิบว่าเขาไม่ได้ยินหรอก
ไม่ใช่ตะโกนว่าเขาไม่ได้ยินหรอก
เขาจะรู้เพราะคุณตะโกนรู้หรือเปล่า ถ้ากระซิบก็จบแล้ว
เคืองมากเลยคนที่ทำแบบนี้
อยากรู้กระบวนการคิดครับว่าเขาคิดอะไรอยู่ถึงทำแบบนี้