ทำไมสังคมฝรั่งตะวันตก ถ้าเกิดเป็นลูกคนรวย คนที่เป็นลูกเหมือนไม่ค่อยภูมิใจเท่าไหร่ ที่พ่อแม่รวย 
เท่าที่ผมสังเกตในหนังหลายๆเรื่องของฝรั่งนะครับเพื่อนๆ ว่าถ้าเป็นเกิดเป็นลูกคนรวย เท่าที่สังเกต คนที่เป็นลูก ไม่ค่อยจะภูมิใจ หรืออยากจะอวดรวยว่าพ่อแม่รวยเท่าไหร่ และเหมือนว่า เขาไม่ค่อยให้ค่า ประมาณว่าโอ้คุณหนู คุณชาย อะไรประมาณนั้น เหมือนทางฝั่งเอเชีย ที่ต้องมีบริวารกุมเป้ากุมไข่โค้งคำนับอะไรแบบนั้น แต่เขาจะให้ค่าเรื่องไอเดีย มันสมอง เน้นไปทางสกิลความสามารถมากกว่า
อาจจะมีอยู่บ้าง แต่จะไม่หนักเท่าบ้านเราประมาณนั้นอ่ะครับ
คือเหมือนลูกฝรั่งที่รวยๆ เหมือนเขาไม่ได้ภูมิใจ เพราะอาจจะมีทัศนคติที่ว่า เขาไม่ได้สร้างมาด้วยความสามารถของตัวเอง คือจะพยายามพิสูจน์ตัวเองให้ได้ สร้างมาจากความสามารถตัวเองมากกว่า อะไรแบบนั้นรึเปล่าอ่ะครับ
ยิ่งถ้าใช้เส้นสายเข้าไปทำงานในบริษัทกิจการของพ่อแม่ เหมือนจะโดนด้อยค่าสบประมาทด้วยซ้ำว่าเข้ามาทำงานเพราะเส้นสาย ไม่ได้เขามาเพราะความสามารถอะไรแบบนั้น 
ตอนแรกผมก็ไม่ค่อยเอ๊ะใจนะครับ แต่ผมเห็นหนังฝรั่งหลายๆเรื่อง ที่มาแนวตัวเอก พ่อแม่รวย จะไม่ค่อยภูมิใจเท่าไหร่ รังเกียจเงินพ่อแม่ด้วยซ้ำที่ให้ความช่วยเหลือมากเกินไป อะไรทำนองนั้นอ่ะครับ มาทางแนวนี้เลยอ่ะครับ
จะสังเกตว่า มหาเศรษฐีฝรั่งพอใกล้สละสังขาร เขาจะบริจาคให้การกุศลเยอะมาก แต่จะไม่ได้แบ่งให้ลูกทั้งหมด 
อาจจะเป็นระบบภาษีมรดกของฝรั่งมันโหดด้วยรึเปล่าครับ คือ ความสำเร็จที่พ่อแม่สร้างมา ถ้ายกให้ทั้งหมด บริหารจัดการไม่เป็น ชีวิตลำบากแบบนั้นหรือเปล่าครับ

เพื่อนๆ มีความเห็นอย่างไร ใครอยู่ต่างประเทศบ้าง โดยเฉพาะอเมริกาโน่ มาแนวๆ นี้หรือเปล่าครับ?