คือ วันนี้ผมจะมาเล่าประสบการณ์ที่โครตแย่และรู้สึกไม่ดีๆสุดๆอย่างนึงของผมมาฝาก
คือผมอ่ะเริ่มจากวันแรกเลยผมมาทํางานที่ห้างสรรพสินค้าพัทยาแห่งนึงตามปกติ วันนั้นผมมาก่อนเวลายังไม่เข้างาน ก็นั่งเดินไปมีฝรั่งคนนึงมานั่งใกล้ๆก็ไม่คิดอะไรเค้าก็มองผม ผมก็นึกว่าแบบแกคงมองไรเรื่อยเปื่อยแหละ แต่พอนานๆเข้าผมเจอแกทุกวันผมก็ยังคิดว่าบังเอิญแจ่สายตาแกเหมือนจะมองผมผมก็คิดว่าตัวเองคิเไปเอง จนมาวันที่5 วันนี้เป็นวันหยุดงานผมผมเลยมาเดินเที่ยวเล่นผมก็เจอแกอีกสวนกันทางบรรใดเลื่อนผมลงแกขึ้น แกเห็นผมแกมองผม แล้วแกก็รีบลงตามผมมา แล้วก็มาใกล้ๆ หน้าแบบแหงนมองจากหลังมาหน้าเข้าใจป่ะ ผมก็รู้สึกแปลกล่ะ ผมเลยพยามถ่ายสตอรี่เล่น ให้กล้องหันไปหลังคือแกเดินตามผมเลยไปทําเป็นมองของร้านเครื่องประดับ แกก็เดินวนผมมองผม แล้วจังหว่ะนึง แกเดินมาชิดหลังผม อยู่ดีๆชูนิ้วโป้งให้👍แบบนี้ แล้วพูดGood hello คือผมก็รีบเบี่ยงตัวหนีเพราะรู้สึกแปลกๆ เลยไปห้องนํ้าคือแกเดินตามมายันห้องนํ้าแล้วมาชิดขึ้นเลื่อยๆ ผมเลยแบบทําเป็นรับโทรศัพท์เหมือนเพื่อนให้รีบไปเลยวิ่งไป คือจังหว่ะนั้นแกก็ยังตามใจผมแบบตุบๆ กลัวมือสั่น แพนิคไปหมดคือจะร้องไห้อ่ะ ผมเลยไปร้านเครื่องประดับเดิมแล้วไปบอกพี่เค้าว่าพี่ผมขออยู่ด้วยดิ มีคนตามผม...ผมอยู่ตรงนั้น30นาที เช็คว่าแกเบี่ยงไปทางอื่นยัง เลยรีบวิ่งไปตรงที่คนเยอะๆแล้ว ออกจากห้างกลับบ้านเลย กลัวมาว่าเค้าจะตามกลับมารึเปล่ารู้สึกไม่ปลอดภัยมากๆ แบบกลัวระแวงมาก ความผมเป็นนักศึกษาที่เรียนไปด้วยทํางานไปด้วยแล้วต้องมาห้างบ่อยๆ แล้วแบบไม่คิดว่าขนาด เพศชายนะ ยังโดนอ่ะ ผมจําหน้าเค้าได้ขึ้นใจเลยอ่ะสายตา ดูโรคจิต มองแบบไม่ใช่คนปกติจะทําอ่ะมันดูน่ารังเกียจขนลุก ขยะแขยง แบบบอกไม่ถูกอ่ะ ผมก็พยามถ่ายวิดีโอเล่นๆ เพื่อนเก็บหลักฐานแจ่เวลาผมยกมือถือ เค้าจะเว้นระยะห่างมากๆ คือ ผมขยะแขยงมากนะเวลานี้ หรือคนต่างชาติมองว่าคนพัทยาขายทุกคนหรอ? คือผมใส่ชุดนักศึกษา นะ รู้สึกว่าเวลานี้ เพศไหน ก็ควรระวังตัวอ่ะ ผมกลัวการไปทํางานมากตอนนี้กลัวการเข้าห้องนํ้าห้างมากๆ// ( ก็สําหรับบางคนที่อาจจะงงเป็นนักศึกษาหรือทํางาน คําตอบคือผมทํางานแล้วก็เรียนครับ ) " เวลาเม้นก็รบกวนเกรงใจกับสิ่งที่ผมเจอนิดนึง คนเจอไม่สนุกเลย "
ฝรั่งแก่เดินตามมา 5 วันติด โครตขนลุกและขยะแขยง///
คือผมอ่ะเริ่มจากวันแรกเลยผมมาทํางานที่ห้างสรรพสินค้าพัทยาแห่งนึงตามปกติ วันนั้นผมมาก่อนเวลายังไม่เข้างาน ก็นั่งเดินไปมีฝรั่งคนนึงมานั่งใกล้ๆก็ไม่คิดอะไรเค้าก็มองผม ผมก็นึกว่าแบบแกคงมองไรเรื่อยเปื่อยแหละ แต่พอนานๆเข้าผมเจอแกทุกวันผมก็ยังคิดว่าบังเอิญแจ่สายตาแกเหมือนจะมองผมผมก็คิดว่าตัวเองคิเไปเอง จนมาวันที่5 วันนี้เป็นวันหยุดงานผมผมเลยมาเดินเที่ยวเล่นผมก็เจอแกอีกสวนกันทางบรรใดเลื่อนผมลงแกขึ้น แกเห็นผมแกมองผม แล้วแกก็รีบลงตามผมมา แล้วก็มาใกล้ๆ หน้าแบบแหงนมองจากหลังมาหน้าเข้าใจป่ะ ผมก็รู้สึกแปลกล่ะ ผมเลยพยามถ่ายสตอรี่เล่น ให้กล้องหันไปหลังคือแกเดินตามผมเลยไปทําเป็นมองของร้านเครื่องประดับ แกก็เดินวนผมมองผม แล้วจังหว่ะนึง แกเดินมาชิดหลังผม อยู่ดีๆชูนิ้วโป้งให้👍แบบนี้ แล้วพูดGood hello คือผมก็รีบเบี่ยงตัวหนีเพราะรู้สึกแปลกๆ เลยไปห้องนํ้าคือแกเดินตามมายันห้องนํ้าแล้วมาชิดขึ้นเลื่อยๆ ผมเลยแบบทําเป็นรับโทรศัพท์เหมือนเพื่อนให้รีบไปเลยวิ่งไป คือจังหว่ะนั้นแกก็ยังตามใจผมแบบตุบๆ กลัวมือสั่น แพนิคไปหมดคือจะร้องไห้อ่ะ ผมเลยไปร้านเครื่องประดับเดิมแล้วไปบอกพี่เค้าว่าพี่ผมขออยู่ด้วยดิ มีคนตามผม...ผมอยู่ตรงนั้น30นาที เช็คว่าแกเบี่ยงไปทางอื่นยัง เลยรีบวิ่งไปตรงที่คนเยอะๆแล้ว ออกจากห้างกลับบ้านเลย กลัวมาว่าเค้าจะตามกลับมารึเปล่ารู้สึกไม่ปลอดภัยมากๆ แบบกลัวระแวงมาก ความผมเป็นนักศึกษาที่เรียนไปด้วยทํางานไปด้วยแล้วต้องมาห้างบ่อยๆ แล้วแบบไม่คิดว่าขนาด เพศชายนะ ยังโดนอ่ะ ผมจําหน้าเค้าได้ขึ้นใจเลยอ่ะสายตา ดูโรคจิต มองแบบไม่ใช่คนปกติจะทําอ่ะมันดูน่ารังเกียจขนลุก ขยะแขยง แบบบอกไม่ถูกอ่ะ ผมก็พยามถ่ายวิดีโอเล่นๆ เพื่อนเก็บหลักฐานแจ่เวลาผมยกมือถือ เค้าจะเว้นระยะห่างมากๆ คือ ผมขยะแขยงมากนะเวลานี้ หรือคนต่างชาติมองว่าคนพัทยาขายทุกคนหรอ? คือผมใส่ชุดนักศึกษา นะ รู้สึกว่าเวลานี้ เพศไหน ก็ควรระวังตัวอ่ะ ผมกลัวการไปทํางานมากตอนนี้กลัวการเข้าห้องนํ้าห้างมากๆ// ( ก็สําหรับบางคนที่อาจจะงงเป็นนักศึกษาหรือทํางาน คําตอบคือผมทํางานแล้วก็เรียนครับ ) " เวลาเม้นก็รบกวนเกรงใจกับสิ่งที่ผมเจอนิดนึง คนเจอไม่สนุกเลย "