ผมไม่เข้าใจนะครับว่าที่เป็นอยู่ทุกวันนี้คืออะไร
แต่สิ่งที่ผมรู้สึกคือใน หนึ่งๆวัน ผมแค่ต้องการนอนให้หลับๆให้เวลามันผ่านไปเฉยๆอะครับ ซึ่งพอตื่นมาผมก็จะมารู้สึกทุกข์แบบจนบางทีผมก็ได้ร้องไห้แบบปล่อยโฮออกไปเลย ผมทรทานกับการเป็นอยู่แบบนี้มาก แล้ววันนึงผมได้ไประบายเรื่องเหล่านี้ให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็ดันไม่เข้าใจ แล้วบอกว่าผมก็ดูเป็นคนปกติ ผมนี่ยิ่งเป็นหนักกว่าเดิมอีกครับ ถ้าการที่ผมเป็นแบบนี้มันปกติ แบบไหนถึงจะไม่ปกติหรอครับ ผมไม่รู้จะไปคุยกับใครหรือระบายอะไรให้ใครฟังแล้ว ผมอยากไปหาหมอนะครับ แต่ผมไปไม่ได้เพราะความที่ผมหมดกำลังแบบนี้ ผมไม่ได้ขี้เกียจนะ แต่เข้าใจใช่มั้ยว่า ผมกำลังหมดกำลังใจในการใช้ชีวิตจริงๆ ผมอยากจะหายไปเลยตลอดกาลจัง ผมไม่มีอะไรให้เสีย ผมไม่มีเพื่อนครับ พ่อกับแม่ก็ไม่ได้ให้ความรักผมขนาดนั้น ทุกอย่างเป็นที่ตัวผมทำตัวเองเอง ถ้าผมย้อนไปได้จะบอกให้ตัวของผมในอดีตพายายามใช้ชีวิตให้มีความสุขที่สุด เต็มที่กับทุกอย่าง ใส่ใจคนรอบตัวให้มากกว่านี้อีก เข้มแข็งมากกว่านี้ ถ้าคุณได้อ่านข้อความทั้งหมดนี้ ผมอาจจะหายไปแล้ว หรือ ยังอยู่ก็เป็นได้ขอบคุณครับ 26/05/2024