ผมค่อนข้างอกหักบ่อยมากๆแทบจะทุกครั้งที่มีความรักเลยก็ได้ ไม่ว่าจะแฟนหรือคนคุย ล่าสุดผมคุยกับ ผญ คนนึง 2 เดือนเราเจอกันรอบนึงใน กทม เนื่องด้วยเขามาทำธุระพอดี เขาเป็นรุ่นพี่มหาลัยเดียวกัน พึ่งจบไป ส่วนผ

ครั้งแรกเขาจีบ แต่ตอนนั้น ยังไม่พร้อมทัศนคติไม่ตรง เลยเงียบไป ใครเทใครก็ไม่รู้ ลืม เหตุการณ์ ผ่านมา7 ปีกว่า และส่วนตัวตอนนั้นงานมั่นคง ยังไม่อยากมีครอบครัว และฝ่ายชายก็เจ้าชู้ ครั้งที่สอง ใจว่างกัน คร

ผญ.อกหักแล้วลืมการใช้ชีวิตแช้วยายก็มาป้อนข้าวแล้วก็แปรงฟันให้

เมื่อต้องเป็นคนที่เข้มแข็งที่สุดในบ้าน และแบกรับอะไรไว้มากมายเพียงคนเดียว  ทำหน้าที่หัวหน้าครอบครัว ทำหน้าที่ลูก และหน้าที่แม่  ตอนนี้สภาพจิตใจแย่มาก เพราะเหมือนจะอกหักในเร็วๆนี้

อย่างที่บอกด้านบนเลยว่าเราควรรู้สึกยังไง ปรับตัวยัง ทำไมอยู่ๆเพื่อนถึงอยากห่างกับเราทั้งที่ผ่านมาเราช่วยเหลือกันมาตลอดและก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้ทะเลาะหรือผิดใจอะไรกันเลย ส่วนตัวคือ เสียใจมากๆ เสียใจยิ่งกว

สวัสดีค่ะ อันนี้เป็นกระทู้แรกของหนูเลย ต้องเกริ่นก่อนว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับความรู้สึกล้วนๆเลยค่ะ เรื่องที่หนูจะปรึกษาคือเรื่องของแฟนหนู หนูคบกับแฟนคนนี้มา หนูยอมรับว่าทุกอย่างมันไวไปหมด เพรา

ถ้าความรักครั้งนี้ของผมไม่สมหวัง ผมไม่ขออะไรเลยครับ ขอภาวนากับตัวเองให้ลืมเค้าไวๆ ก็พอ ไม่อยากหวังอะไรแล้วครับ ถึงเวลามันจะใช่ก็ใช่เอง ให้เธอไปใช้ชีวิตของเธอไม่ต้องกังวลหรือกลัวผมจะเสียใจ แต่.. เมา

ก่อนหน้านี้เราอกหัก เราจะร้องไห้ฟูมฟาย ไม่กิน ไม่หัวเราะ ไม่อยากทำอะไร ไร้แรงบันดาลใจในชีวิต เดินไปเดินมาเหม่อลอย เหมือนคนเป็นโรคซึมเศร้า เป็นแบบนี้อยู่เป็นเดือน และถึงแม้จะกลับมายิ้มมาหัวเราะได้ แต่ก

เวลาโดนทิ้งทีไร รู้สึกใจหาย ใจสลาย ทำใจยาก นอนหลับๆตื่นๆ สะดุ้งตื่นตลอด ทรมานมาก อยากผ่านไปให้ได้จัง เรายังนึกถึงเขาอยู่ รักเขาอยู่ ยังอยากมีเขาอยู่ แต่สุดท้ายเขาความรู้สึกตรงข้ามไปหมด ไม่อยากออกไปไหน