ณ ประเทศสารขัณฑ์ แห่งนึง
มีเรื่อง สมมุติ ดังนี้  

มี นักการเมืองทุจริต คอรัปชั่น 
ร่อนเร พเนจร อยู่ต่างแดนเกือบ 20 ปี เพราะ หลบหนีคดี หนีความผิด
ได้วางแผนกลับบ้านอย่าง Hero .

โดย การเข้าแทรกแซง พรรคการเมืองของคนรุ่นใหม่ และ กลุ่มนักเคลื่อนไหวทางการเมือง
ด้วยการต่อท่อน้ำเลี้ยงเข้าสู่แกนนำ ผ่าน NGO ต่างชาติ

โดยในระดับ ประชาชนผู้สนับสนุนแนวคิดเสรีนิยมนั้น คงไม่อาจทราบเบื้องหลังของสิ่งที่เกิด
ว่า นักการเมืองสีส้มในระดับแกนนำ ได้รับการดูแลจาก นักการเมืองคนนี้
( ดีลลับ HK )

เป้าหมาย
เพื่อ สร้างภาพเสมือน สร้างความวุ่นวายให้มากที่สุด และ ชูแนวคิดสุดโต่ง ให้กระทบกระเทือนสถาบันหลัก
ซึ่งได้ผล เกิดความวุ่นวายเป็นระลอกๆ และมีแนวโน้มยกระดับสูงขึ้น สูงขึ้น เรื่อยๆ

แรงกระเพื่อมดังกล่าว ทำให้เกิด ความกลัว
เมื่อกลัว ก็เกิดการระมัดระวัง ต้องการปกป้องความมั่นคง ด้วยการหา คน ที่คิดว่าจะมาปราบ กลุ่มการเมืองสีส้ม

แผน 2 
เสนอตน เป็น ผู้ปราบทุกข์เข็ญ ( ที่ตนเอง วางแผนก่อขึ้นมา )
เพื่อ แลกกลับการได้กลับบ้านและพ้นผิดทุกประการ
พร้อมกับ ตลบหลังเล่นงานพรรคคู่แข่งด้วยพยานหลักฐานการก่อความวุ่นวาย ที่รวมรวบเอาไว้มาตลอด
เพื่อกลับมา ครองเสียงข้างมากเด็ดขาด

แผน 3
วางรากฐาน เรียนรู้ความผิดพลาด เพื่อครองอำนาจในระยะยาว
ด้วยการ เขียน กฎและกติกา ใหม่ทั้งฉบับ 

ข้อสังเกต
หาก ประชาชนผู้สนับสนุนแนวคิดเสรีนิยม ในประเทศสารขัณฑ์
ได้ใช้สติ คิดพิจารณา ย้อนดูประเด็นต่างๆ
คงจับสังเกตว่า ระดับแกนนำการเมืองฝั่งสีส้ม เบอร์ใหญ่ๆ BIG NAME ทั้งหลาย ค่อนข้างสงบปากสงบคำ
ทั้งๆที่ใน อดีต นั้น
ใช้ Social Media ทุกช่องทาง วิจารณ์การเมืองอย่างเผ็ดร้อนเป็นรายนาที 
สื่อรายงานยอด Share Like #  ประเด็นการเมืองกันตลอดเวลา
แต่ ณ ปัจจุบันกลับ เงียบสนิท

เสียงวิจารณ์ต่อ ปัญหาของนักการเมืองทุจริตและพรรคพวกของเขา น้อยมากกว่าที่ควรจะเป็นอย่างมากจนผิดสังเกต

กลายเป็นฝ่ายค้าน ที่ เอื้ออาทร 
บัวไม่ช้ำน้ำไม่ขุ่น ผิดวิสัยฝ่ายค้านที่ ต้องทำหน้าที่ ขุดคุ้ยอภิปราย ตั้งข้อสังเกต และหาพยานหลักฐานมาหักล้างนโยบายที่ไม่ส่งผลดีต่อประชาชน

ท่านคิดเห็นเช่นไร ต่อ เรื่องสมมตินี้ ?