หนูอยู่ม.5ค่ะปีนี้เเล้วปีนี้เเฟนกำลังจะขึ้นปี1 คือเราเคยอยู่โรงเรียนเดียวกันมาก่อนค่ะ เเล้วพอเเฟนจะไปเรียนที่อื่นที่ไกลกันมากทำให้หนูเริ่มทำใจมาสักพักเพราะหลายคนที่เเฟนไปเรียนที่อื่นก็เลิกกัน เเล้วคือเเฟนคนนี้เป็นคนที่ยอมรับเราได้ทุกอย่างเลยค่ะผูกพันกันสุดๆอะไรที่ไม่เคยทำเขาก็พาไปทำทุกอย่างเวลาไม่มีอะไรเหลือเลยเราก็ผ่านมาด้วยกันผ่านทุกอย่างมาด้วยกันทำให้ผูกพันมากค่ะ เเล้วยิ่งเขาไปมหาลัยเห็นจากหลายๆคนบอกเฟรชชี่ปี1มีเป็น2-3พันกว่าสังคมมันกว้างกว่าในโรงเรียนอยู่เเล้วค่ะเขาต้องเจอคนที่เยอะมันทำให้หนูคิดไปเองบ้างคิดเเทนบ้าง ไม่รู้จะทำยังไงดีเลยได้เเต่ยอมรับกับอนาคตเพราะไม่มีใครรู้ว่าข้างหน้าอะไรจะเกิด