ทำงานที่เดียวกันกับสามีมา 2 ที่แล้ว 
ที่แรก สามีเป็นคนสนิทเจ้านาย(เจ้านายคนพี่)  เราเป็นคนเลขาคนสนิท(เจ้านายคนน้อง)   ซึ่งเรียกได้ว่าทำงานกันหนักหน่วงมาก ภายใต้แรงกดดัน
เข้าปีที่ 3 เราท้อง รู้สึกงานหนักเกินไป ลาก็ได้ทำงาน เจ้านายโทรหาตลอด  ก็เลยลาออก เตรียมคลอดด้วย
ส่วนสามี ลาออกก่อนเราเพราะเจ้านายไม่ทำตามข้อตกลง (เปอร์เซ็นการหาลูกค้า) 

สามีก็มาทำงานที่บริษัทนี้ ตั้งแต่ลาออกจากที่เดิม  แล้วก็ได้มาเป็นเลขาคนสนิทเจ้านาย  (สามีเป็นคนเก่ง ขยันทำงานมากคะ่) 
เราคลอดลูก เจ้านายใหม่ของสามีก็บอกให้เรามาทำงานที่นี่ เพราะรู้ว่าเราจะไปทำงานโรงงาน แกไม่อยากให้สามีเราลาออก
เราบอกสามีตลอดว่า  ไม่อยากทำงานที่มีความกดดันแบบเดิม ไม่อยากเป็นคนสำคัญ อยากเป็นพนักงานธรรมดา ที่ทำแค่ส่วนที่เป็นหน้าที่ตัวเอง 
สุดท้ายทำงานที่นี่มา  5 ปีแล้วค่ะ  ทำงานแค่ส่วนตัวเอง รับงานจากสามีโดยตรงติดต่องานกับสามีเท่านั่น ไม่ค่อยมีงานที่จะต้องคุยคนอื่นเลย 

เราสำหรับที่ทำงาน
- ไม่เป็นที่คาดหวังของเจ้านาย
- ไม่มีตัวตนในที่ทำงาน (แต่สนิทกับทุกคน)
- ไม่มีผลงาน
- ทำอะไรก็ดูไม่เป็นคนเก่ง เป็นคนไม่มีความสามารถ
- ค่าแรงไม่ขึ้น 

แรกๆสามีก็บ่นเราค่ะ แต่พอเราอธิบายให้ฟัง สามีก็เข้าใจ  
ส่วนเราเองก็โอเคที่เป็นอยู่แบบนี้ เพราะมันเป็นงานใกล้บ้าน อยากทำงานแบบสบายใจดีกว่า

มีเพื่อนร่วมงานบอก
ผัวเมียในที่ทำงาน พูดกันข้างเราตอนเราเล่นเกมส์ ว่า เมิงจะไปดูทำไมอยากเปิดก็เปิดร้านอาหารน่ะ   ชีวิตเมิงจะอยู่เอาค่าแรงแค่นี้หรอ
เมียก็เลยพูดว่า  แล้วจะทำไม ไม่เห็นไอ่นั่นหรอ ไม่เห็นมันจะเดือดร้อนอะไร งานมันชิว ค่าแรงมันยังไม่เท่าเรา มันยังอยุ่ได้เลย 

แล้วคือมันผิดหรอ ที่เราจะทำงานในแบบที่เราสบายใจ ทำงานมา  5 ปี เจ้านายไม่เคยด่าสักครั้ง (มีแต่ผัวด่า) งานเราก็ทำส่วนของเราเรียบร้อยตลอด 
เพื่อนที่มาว่าให้เราก็ไม่เคยได้ทำงานร่วมกับเราสักงาน
เราไม่คาดหวังว่าเงินเดือนจะต้องขึ้น เอาแค่นี้ก็พอใจแล้ว 
เพื่อจะได้อยู่ใกล้บ้าน 
เพื่อจะได้ทำงานแบบสบายใจ
จะได้มีแรงไปเลี้ยงลูก โฟกัสที่ลูก  ให้สามีโฟกัสที่งานไปค่ะ