รู้สึกไม่มั่นคงค่ะ ทั้งๆที่มีงานทำ มีเงินเก็บ มีคนรักที่ดี ไม่มีหนี้ (แต่ไม่มีสมบัติอะไรเลยเช่นเดียวกัน) แต่ในใจรู้สึกไม่มั่นคงสุดๆ เหมือนยืนบนแผ่นน้ำแข็งคนเดียว และน้ำแข็งก็ละลายไปเรื่อยๆ ตัวเราพร้อม

สวัสดีค่ะ เราเป็นเพศที่สาม อยากจะแชร์ความรู้สึก ที่หายไปแล้วแก้ไม่ได้ คือเราเป็นคนที่เคยผ่านจุดนึ่งมา ง่ายๆคือเคยพยายาม**ตัวตายมาสองรอบ รอบแรกไม่กล้า รอบสองไม่ตาย เลยตอนนี้กลายเป็นคนไม่มีความรู้ส

มีบางช่วงเวลา  ที่เรารู้สึกเกลียดตัวเอง ไม่ชอบตัวเองเลย และมักคิดว่าทำไมเราถึงเป็นแบบนี้   ต้องมาเจออะไรแบบนี้  ทำกรรมอะไรไว้   ทำไมต้องเป็นเราคนเดียวด้วย  พอคิดแบบนี้ก็รู้สึก

รู้สึกโดดเดี่ยว เหงา วันๆผม อยู่แต่กับตัวเอง เมื่อก่อนผมเชื่อว่า ผมมีความสุขเมื่อได้อยู่กับตัวเอง แต่ทำไมเดี๋ยวนี้มันรู้สึก เหงาในใจเหลือเกิน ร้องไห้ยังร้องไม่ออกเลย

ในทุกๆวันอะไรที่ทำให้คุณรู้สึกดี

ถ้าเวลาไปบังเอิญรู้เรื่องที่ไม่เคยรู้แล้ว รู้สึกเสียใจกับเรื่องนั้น แต่มันผ่านมานานแล้ว ทุกคนมีวิธีจัดการความรู้สึกไม่ให้คิดมากยังไงกันหรอคะ  ตอนนี้เรารู้สึกแย่มากเลยค่ะ ไม่อยากไปนั่งคิดเรื่องอดี

ตั้งแต่เด็กจนถึงตอนนี้ในวัย 27 ปี แทบไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับการได้ใช้ชีวิตเลย ไม่ได้เป็นอย่างที่อยากเป็นเพราะไม่อยากถูกสังคมตราหน้า เพราะเรามันตัวคนเดียว กลัวจะเจอหนักจนทนไม่ไหว ไม่มีใครให้พึ่งพิง ตั้

ในวันนี้ผมก้าวและตัดสินใจผิดพลาดไป ด้วยสาเหตุอะไรก็แล้วแต่ ผมรู้สึกเสียใจที่สุดในชีวิต รู้สึกเป็นแผลในใจไปตลอดชีวิต อยากจะย้อนเวลากลับไปแก้ไข มันก็แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ได้แต่ยอมรับความจริง และผลที่ตามม

ตามหัวข้อเลยค่ะ