ตอนนั้นเราเป็นเด็กป.6จะขึ้นม.1ช่วงปีใหม่แม่กับพ่อมาเราคิดว่าม.1เราจะมาต่อที่สมุทรปราการเพราะตอนเด็กๆเราก็อยากอยู่กับพ่อแม่ตั้งนานแล้วแต่ไม่ได้ไปสักที พอช่วงประมาณก่อนปิดเทอมเราเลยไปถามยายว่าขอไปอยู่กับพ่อแม่ได้ไหมตามาได้ยินพอดีก็เลยบอกว่าไม่ไห้ไปไปทำไมมันไม่สบายเหมือนบ้านเราอยู่นี้ดีแล้วเราก็เถียงๆตากับยายอยู่หลายวันจนตายายไห้ไปได้เราในตอนนั้นดีใจสุดๆแต่เราคิดผิดมากที่สุดในชีวิตที่มาอยู่กับพ่อแม่หลังจากที่พ่อแม่มารับเราไปอยู่ด้วย มันเป็นแฟลตห้องเล็กๆลงไปไหนไม่ได้เพราะพ่อแม่ไม่อนุญาต พอถึงวันที่2ที่ได้อยู่กับพ่อแม่
*เรื่องมันก็เริ่มจากตรงนี้เลยที่ทำไห้เด็กผู้หญิงที่สดใสคนหนึ่งกลายมาเป็นเด็กที่มีภาวะซึมเศร้า
วันนั้นเราสอบโรงเรียนใหม่ที่จะขึ้นม.1เสร็จพอกลับมาถึงเราก็ไปขอพ่อว่าม.3ขอดัดฟันได้ไหมพ่อตอบกลับมาว่า จะดัดฟันทำไมไปทำนมใหญ่ๆดีกว่านมจะได้ใหญ่แล้วก็ยิ้มคือตอนนั้นหน้าตาเขาดูโรคจิตมากเลยหลังจากนั้นเราก็ไปบอกแม่แม่ก็เลยบอกพ่อแค่พูดเล่นๆเราก็เป็นคนคิดมากอยู่แล้วเลยเก็บมาร้องไห้คนเดียวหลายวัน พอถึงช่วงจะสงกรานต์แม่จะพาไปกินหมูกะทะเราก็นอนอยู่พ่อก็มาคุยกับเราเราก็ไม่ตอบอะไรเพราะเราถือว่าถ้าโกรธใครหรือโมโหอย่าพูดอะไรเราก็โมโหพ่อเราอยู่เลยไม่ได้พูด สักพักหนึ่งพ่อตะคอกมาว่าอีเด็ก เปิดเสียงดังทำ อะไรหนีไปไกลๆกูเราในตอนนั้นร้องไห้เลยเพราะอยู่กับตายายไม่เคยโดนด่าเเบบนี้เลย12ปีแทบจะไม่เคยโดนด่าแรงขนาดนี้วันนั้นเราก็ไปบอกตายาย ตายายบอกว่าไห้อดทนเอาเดี๋ยวก็ได้ดีหลังจากนั้นเราก็อดทนแต่รวมถึงเราเป็นคนคิดมากอยู่แล้วทำไห้ช่วงนั้นเรานอนไม่หลับโทรมมากเราร้องไห้ทุกคืนคิดกับตัวเองว่าทำไมเราทำอะไรผิดเราแค่ไม่ตอบเราก็โดนว่าเลยหรอหลังจากนั้นเราก็เป็นซึมเศร้าเรานิสัยเปลี่ยนทันทีแบบที่เรารู้ตัวแต่เราไม่แก้ไขนิสัยเราในตอนนี้คือด่าเก่งเถียงได้ทุกครั้งที่พ่อแม่ด่าหรือโมโหไส่เราเรารู้ว่ามันก็ดีอยู่จะได้เถียงคืนบ่างและมันก็บาปด้วยเราจะเลิกก็เลิกไม่ได้เพราะมันติดเป็นนิสัยแล้ว
วันนี้เราก็โดนพ่อด่าอีกแล้วตอนนั้นพ่อใช้ไปปิดไฟเราเลยตอบไปว่าเอออ~~ทีนี้พ่อก็บอกว่า หนีไปไกลๆกูอี สัต หลังจากนั้นเราก็ร้องไห้
*ในวันนี้นี่เองที่ทำไห้เริ่มเขียนกระทู้นี้ 22/5/67
เราไม่รู้ว่าพ่อจะด่าเราหรืออะไรอีกหรือป่าวแต่ขอเสริมอีกนิดหนึ่งคือเราฟังเพลงเศร้าแล้วดิ่งสุดๆแทบจะร้องไห้ได้ทุกเพลงเพราะว่าเราโตมากับตายายแล้วแล้วพอนานๆเข้ามันคิดถึงใจจะขาดพอมาวันหนึ่งอยากไปอยู่กับพ่อแม่แล้วคิดผิดและเป็นซึมเศร้า
ต้องทนอีก#เราคิดผิดหรือถูกแล้วทุกคน