คือเรามีกลุ่มเพื่อนมอปลายค่ะ พอมหาลัยก็แยกย้ายแต่แบบคนที่เหลือก็ยังติดต่อกันแต่ไม่มีใครคุยกับเราเลย หรืออาจจะด้วยวัยที่โตขึ้นต่างคนก็คงมีหน้าที่ค่อยๆหายไปหรือเป็นเพราะเราหน้าหยิ่งพูดน้อยเพื่อนเลยเข้าถึงยากมั้งคะ พอปิดเทอมก็ไม่ได้เจอกันเพราะเวลาปิดแต่ละมอไม่ตรงกันอีก คือเวลาเห็นเค้าลงไอจีว่าไปด้วยกันแล้วมันนอยอ่ะค่ะบางทีเค้าก็ไม่คิดจะชวนเรา แต่ด้วยนิสัยเราแล้วเราก็ไม่ใช่คนชอบไปสังสรรค์อะไร ชอบอยู่บ้านกับครอบครัวมากกว่า ด้วยนิสัยอย่างนี้แต่อยากสนิทกับเพื่อน55555555 ย้อนแย้งมาก ก็นั่นแหละค่ะเราแค่นอย เหมือนเค้าจะมีกลุ่มอื่นไว้คุยแบบที่ไม่มีเราด้วย เราคงขี้น้อยใจไปเองแต่ก็ไม่เคยพูดเรื่องนี้แบบจริงจังกับเพื่อนนะคะไม่อยากให้บรรยากาศมันแย่ มีนัดเจอกับเพื่อนกลุ่มนี้เร็วๆนี้ค่ะแต่รู้สึกไม่อยากไปเลย ไม่อยากเจอเพื่อนกลุ่มนี้แล้วแต่คิดดูเพื่อนก็ไม่ได้ผิดอะไรเราแค่นอยไปเอง เราไม่มีปัญหากับเพื่อนมหาลัยนะ เพราะคบคนไม่ชอบไปไหนเหมือนกัน5555 เคยคิดว่าถ้าเลิกคบกับเพื่อนมอปลายกลุ่มนี้ก็คงไม่เดือดร้อนอะไรเพราะตอนนี้เพื่อนที่มอและครอบครัวเราก็ดีมากๆ ถ้าไม่มีเพื่อนก็คงจะไม่เป็นไรมั้ง แต่มันก็รู้สึกโหวงๆอยู่ดีอ่ะค่ะ ควรจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดีคะ