คือช่วงนี้เราทะเลาะกับแม่บ่อยมากๆค่ะ ไหนจะเรื่องเงิน เรื่องที่อยู่ เรื่องอะไรเยอะแยะไปหมด ตัวเราก็พึ่งอายุ15 แต่ทุกคนกับคาดหวังในตัวเราตลอด เวลาทะเลาะกับแม่ แม่ก็ชอบประชดใส่เราแล้วก็ไม่คุยกับเราอะค่ะ เราคิดมากตลอดเลย ว่าแบบ เอ้ย เราทำอะไรให้เค้าไม่ชอบมั้ย เค้าไม่รักเราแล้วหรอ เค้าเกลียดเรามั้ย เราทำเค้าเสียใจรึป่าวนะ ส่วนตัวเราเป็นคนที่ชอบเก็บคำพูดคนอื่นมาคิดอยู่แล้วค่ะ เวลามีคนพูดอะไรนิดหน่อยเราก็เก็บมาคิดแต่ไม่แสดงออกว่าเอออันนี้เราเสียใจนะ อย่าพูดแบบนี้ได้มั้ย แล้ววันนี้เราก็ทะเลาะกับแม่ค่ะ เรื่องที่เค้าไม่ยอมมารีบเราสักที เราบ่นกับเค้าตลอดว่าให้มารับได้แล้ว แต่เค้าก็เอาแต่เซ้าซี้ เราเลยพูดว่า" ไม่ต้องละ มีปัญญากลับเอง" เค้ารู้ค่ะว่าเราไม่ชอบอยู่ข้างนอกนานๆ แต่ก็ไม่ยอมมาสักที เราเลยเดินกลับประชดชีวิต555 พอเราถึงบ้านเค้าให้ยายเอาตังมาให้เรา1000นึง ที่เค้าจะสื่อนี่คือเค้าไม่เอาเราแล้วใช่มั้ยคะ555 ตอนนี้เรารู้สึกโดดเดี่ยวสุดๆเลยค่ะ เหมือนไม่มีใครต้องการ พอจะนอนก็ดันชอบพุ้งซ่านคิดไปต่างๆนาๆ เราเป็นตัวปัญญาหาสำหรับเค้าหรอคะ หรือเราควรตายๆไปดี เค้าจะได้สบายใจ