นอกเสียจากว่า...บุญเก่าของ 7 เซียน
จริงอยู่ที่ว่า 7 นั้นที่สามารถขึ้นมาโลดแล่นในวอลเลย์บอลระดับโลก เพราะเริ่มมาจากการสนับสนุนของสมาคมในยุคนั้น
แต่ด้วยฝีมือ การรักษาสภาพร่างกาย การรับคำวิจารณ์ (และคำด่า) ในช่วงเปลี่ยนผ่านจากระบบอนาล็อกเข้าสู่ระบบดิจิตอล
การที่เริ่มมีแฟนคลับเข้ามามีบทบาทต่อการใช้ชีวิต
7 เซียน สร้างมันขึ้นมาทั้งหมดด้วยตนทุนเพียงน้อยนิด
สร้างและสานต่อ ด้วยความหวังของพวกเขาเองก็คิดว่า...น้องๆจะไปได้ไกลกว่า (หรือพี่ๆกัดฟันพูดอันนี้ผมไม่อาจทราบได้)
ปี 2020 - 2021 7 เซียนตัดขาดจากการลงไปเล่นในนามทีมชาติอย่างเด็ดขาด
รุ่นใหม่ (ที่อายุไม่น้อย) ได้ขึ้นมาโลดแล่นและโชว์ฝีมือที่แฟนคลับต่างพากันโล่งใจ
ทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนจะไปได้สวย น้องๆ โชว์ฝีมือจนพาเหรดกันไปเล่นลีกนอกกันยกทีม แถมผลงานในลีกนั้นๆก็เรียกได้ว่าโดดเด่นกว่าตัวผู้เล่นโลคอลซะอีก
ชะเอิงเอยยย
ฤดูกาลลีกจบลง
สาวๆต้องกลับมารวมตัวกันเพื่อรับใช้ชาติ
ผลงานแต่ละคนออกมาอเนจอนาถมาก ด้วยทีมโค้ช(ที่มีไว้ทำไมก็ไม่รู้) วางแพทเทิร์นเกมแบบ งงๆ ไม่ต้องเอาพวกระดับจบโค้ชไปดูก็รู้ว่าแก้เกมส์มั่ว
แก้เกม เปลี่ยนตัวแบบเออเอาให้แค่รู้ว่าเปลี่ยนตัวแล้วนะ ไอ่พวกแฟนคลับทั้งหลาย!!!
กีฬาที่มีโค้ช มันควรจะเสริมนักกีฬาไม่ใช่ไปทำให้มันพังกว่าเดิม
แถมนักกีฬาจากเท่าที่สังเกตแบบคนนอกๆ เหมือนเล่นแบบ..........อย่างไร(กรู)ก็ไม่หลุดจากทีมชาติ
กัปตันทีม ยกนิ้วโป้งเยี่ยมๆ เซ็ตสวยๆ ทุกลูกที่ตัวเองงอตัวตี และตีไม่ได้แต้ม หรือได้แต้มในสภาพที่ทุลักทุเล ก
ตัวเซ็ตอีโก้สูงที่สุดในโลก ทั้งๆที่ฝีมือในช่วงที่เป็นเงาของนุสรา--นางคือนักกีฬาที่ลงไปเปลี่ยนเกมได้ตั้งแต่ยุคปี 2016 ด้วยซ้ำ
ผ่านมา 8 ปี ฝีมือไม่ได้ต้องการว่าพัฒนาขึ้น เอาแค่เล่นให้ได้แบบตอนนั้นก็หรูแล้ว เกมรับไม่มี เสิร์ฟตัดเกมรุก อย่าถามหา เสิร์ฟอย่างไรก็เสิร์ฟอย่างนั้นไม่มีการแก้ไข พัฒนา ปรับเปลี่ยนให้กองเชียร์ตื่นเต้นขึ้น
เตย จากสาวบอลเร็วที่เพื่อนในทีมจะเทขนาดไหน แต่ก็จะมุ่งมั่นจนสุดชีวิต (เช่นนัดเจอญี่ปุ่น รายการWGP/VNL สนามโคราช ปี2018)
พอมาเล่นในทีมรุ่นราวคราวเดียวและตัวเองน่าจะเป็นพี่ใหญ่ของน้องๆ พวกเจนใหม่ แพชชั่นหายมลายไปหมดสิ้น ฝีมือจริงๆมี เพราะในลีคก็เห็นอยู่ว่าจริงๆ ฝีมือยังสเถียรมาก
เอาแค่ 3 คนนี้แหละที่เป็นหัวเรือของรุ่นใหม่ๆ
แป้นกับเอสุพัตรา...ก็ภาวนาเป็นนัดๆไป ทั้งๆที่อายุระดับ 34-33 ยังสติกระเจิง คนระดับกับลิเบอโร่(แก่ๆ) ของต่างประเทศเลย
วอลเลย์บอลหญิง แพ้ให้ตาย แพ้รวดก็ยังมีแฟนคลับตามโอ๋ แต่ขอให้ดูไว้เถอะ
มันเริ่มจะเปลี่ยนไปแล้ว
ศรัทธาที่สร้างมา
คงต้องให้น้องๆรุ่นหน้าช่วยกู้ขึ้นมาแล้วแหละ
และขอยืนยันคำเดิม ที่สมาคมเชิดหน้าชูตาได้จนทุกวันนี้
บารมี 7 เซียนล้วนๆ แต่ไม่ได้เรียนรู้อะไรจากพวกนางเลย
น้องๆรุ่นถัด7เซียน ฝีมือไม่ได้แย่กว่า แต่ทีมงานมักง่าย ด้อยสติปัญญา ดูถูกกองเชียร์ ด้วยประการฉะนั้น
ลมพัดมาแล้วก็พัดผ่านไป วอลเลย์บอลไทย ไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย
จริงอยู่ที่ว่า 7 นั้นที่สามารถขึ้นมาโลดแล่นในวอลเลย์บอลระดับโลก เพราะเริ่มมาจากการสนับสนุนของสมาคมในยุคนั้น
แต่ด้วยฝีมือ การรักษาสภาพร่างกาย การรับคำวิจารณ์ (และคำด่า) ในช่วงเปลี่ยนผ่านจากระบบอนาล็อกเข้าสู่ระบบดิจิตอล
การที่เริ่มมีแฟนคลับเข้ามามีบทบาทต่อการใช้ชีวิต
7 เซียน สร้างมันขึ้นมาทั้งหมดด้วยตนทุนเพียงน้อยนิด
สร้างและสานต่อ ด้วยความหวังของพวกเขาเองก็คิดว่า...น้องๆจะไปได้ไกลกว่า (หรือพี่ๆกัดฟันพูดอันนี้ผมไม่อาจทราบได้)
ปี 2020 - 2021 7 เซียนตัดขาดจากการลงไปเล่นในนามทีมชาติอย่างเด็ดขาด
รุ่นใหม่ (ที่อายุไม่น้อย) ได้ขึ้นมาโลดแล่นและโชว์ฝีมือที่แฟนคลับต่างพากันโล่งใจ
ทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนจะไปได้สวย น้องๆ โชว์ฝีมือจนพาเหรดกันไปเล่นลีกนอกกันยกทีม แถมผลงานในลีกนั้นๆก็เรียกได้ว่าโดดเด่นกว่าตัวผู้เล่นโลคอลซะอีก
ชะเอิงเอยยย
ฤดูกาลลีกจบลง
สาวๆต้องกลับมารวมตัวกันเพื่อรับใช้ชาติ
ผลงานแต่ละคนออกมาอเนจอนาถมาก ด้วยทีมโค้ช(ที่มีไว้ทำไมก็ไม่รู้) วางแพทเทิร์นเกมแบบ งงๆ ไม่ต้องเอาพวกระดับจบโค้ชไปดูก็รู้ว่าแก้เกมส์มั่ว
แก้เกม เปลี่ยนตัวแบบเออเอาให้แค่รู้ว่าเปลี่ยนตัวแล้วนะ ไอ่พวกแฟนคลับทั้งหลาย!!!
กีฬาที่มีโค้ช มันควรจะเสริมนักกีฬาไม่ใช่ไปทำให้มันพังกว่าเดิม
แถมนักกีฬาจากเท่าที่สังเกตแบบคนนอกๆ เหมือนเล่นแบบ..........อย่างไร(กรู)ก็ไม่หลุดจากทีมชาติ
กัปตันทีม ยกนิ้วโป้งเยี่ยมๆ เซ็ตสวยๆ ทุกลูกที่ตัวเองงอตัวตี และตีไม่ได้แต้ม หรือได้แต้มในสภาพที่ทุลักทุเล ก
ตัวเซ็ตอีโก้สูงที่สุดในโลก ทั้งๆที่ฝีมือในช่วงที่เป็นเงาของนุสรา--นางคือนักกีฬาที่ลงไปเปลี่ยนเกมได้ตั้งแต่ยุคปี 2016 ด้วยซ้ำ
ผ่านมา 8 ปี ฝีมือไม่ได้ต้องการว่าพัฒนาขึ้น เอาแค่เล่นให้ได้แบบตอนนั้นก็หรูแล้ว เกมรับไม่มี เสิร์ฟตัดเกมรุก อย่าถามหา เสิร์ฟอย่างไรก็เสิร์ฟอย่างนั้นไม่มีการแก้ไข พัฒนา ปรับเปลี่ยนให้กองเชียร์ตื่นเต้นขึ้น
เตย จากสาวบอลเร็วที่เพื่อนในทีมจะเทขนาดไหน แต่ก็จะมุ่งมั่นจนสุดชีวิต (เช่นนัดเจอญี่ปุ่น รายการWGP/VNL สนามโคราช ปี2018)
พอมาเล่นในทีมรุ่นราวคราวเดียวและตัวเองน่าจะเป็นพี่ใหญ่ของน้องๆ พวกเจนใหม่ แพชชั่นหายมลายไปหมดสิ้น ฝีมือจริงๆมี เพราะในลีคก็เห็นอยู่ว่าจริงๆ ฝีมือยังสเถียรมาก
เอาแค่ 3 คนนี้แหละที่เป็นหัวเรือของรุ่นใหม่ๆ
แป้นกับเอสุพัตรา...ก็ภาวนาเป็นนัดๆไป ทั้งๆที่อายุระดับ 34-33 ยังสติกระเจิง คนระดับกับลิเบอโร่(แก่ๆ) ของต่างประเทศเลย
วอลเลย์บอลหญิง แพ้ให้ตาย แพ้รวดก็ยังมีแฟนคลับตามโอ๋ แต่ขอให้ดูไว้เถอะ
มันเริ่มจะเปลี่ยนไปแล้ว
ศรัทธาที่สร้างมา
คงต้องให้น้องๆรุ่นหน้าช่วยกู้ขึ้นมาแล้วแหละ
และขอยืนยันคำเดิม ที่สมาคมเชิดหน้าชูตาได้จนทุกวันนี้
บารมี 7 เซียนล้วนๆ แต่ไม่ได้เรียนรู้อะไรจากพวกนางเลย
น้องๆรุ่นถัด7เซียน ฝีมือไม่ได้แย่กว่า แต่ทีมงานมักง่าย ด้อยสติปัญญา ดูถูกกองเชียร์ ด้วยประการฉะนั้น