พิธาให้สัมภาษณ์สำนักข่าว DW ของเยอรมันด้วยข้อมูลที่บิดเบือนไปจากความเป็นจริง
ย้อนดูไทม์ไลน์ วันที่ 8 ก.พ. 2565 เริ่มต้นบุ้งและพวกร่วมทำกิจกรรมสอบถามประชาชนว่าขบวนเสด็จสร้างความเดือดร้อนรำคาญหรือไม่ ซึ่งศาลตัดสินว่า “เป็นการสื่อความหมายเป็นการโจมตีเรื่องขบวนเสด็จ เพื่อให้เกิดความปั่นป่วนหรือกระด้างกระเดื่องในหมู่ประชาชนถึงขนาดที่จะก่อความไม่สงบขึ้นในราชอาณาจักร และเพื่อให้ประชาชนละเมิดกฎหมายแผ่นดิน”
ทั้งนี้ อัยการไม่ได้คัดค้านการปล่อยตัวชั่วคราวจำเลยทั้งแปดในระหว่างพิจารณา โดยระบุให้อยู่ในดุลพินิจของศาล
“ซึ่งศาลอนุญาตให้ได้รับประกันตัว”
ทั้งนี้ศาลได้กำหนดเงื่อนไขการปล่อยตัวชั่วคราวด้วยการห้ามทำกิจกรรมในลักษณะเดียวกับที่ถูกดำเนินคดี อันอาจก่อให้เกิดความเสื่อมเสียต่อสถาบันพระมหากษัตริย์, ห้ามปลุกปั่น ยั่วยุ หรือชักชวนให้มีการเข้าร่วมกิจกรรมชุมนุม หรือเข้าร่วมกิจกรรมชุมนุมที่อาจก่อให้เกิดความวุ่นวายในบ้านเมือง
จากเหตการณ์ต้นเรื่องดังกล่าว บุ้งก็ถูกจำคุก 2 ครั้ง เนื่องจากหลังจากได้รับการประกันตัวแล้วยังละเมิดเงื่อนไขการปล่อยตัวด้วยการทำผิดซ้ำ
โดยศาลเห็นว่า เป็นการกระทำในลักษณะทำนองเดียวกันกับการกระทำที่เป็นเหตุให้ผู้ต้องหาถูกดำเนินคดีและชักจูงและเชิญชวนให้ประชาชนคนทั่วไปเข้าร่วมชุมนุม ซึ่งอาจก่อให้เกิดความวุ่นวายและความไม่สงบเรียบร้อยในสังคมได้
ดังนั้นการที่ศาลไม่อนุญาตให้ประกันตัวก็เพราะ “ศาลเคยให้โอกาสปล่อยตัวชั่วคราว แต่จำเลยกระทำผิดเงื่อนไขที่ศาลกำหนด
จะเห็นได้ว่า ข้อเรียกร้องของบุ้งและผู้สนับสนุน ให้ปฏิรูปกระบวนการยุติธรรม โดยไม่มีคนเห็นต่างทางการเมืองถูกคุมขัง และได้รับสิทธิ์ประกันตัวนั้น เป็นการบิดเบือนข้อเท็จจริงเพื่อผลประโยชน์ทางการเมือง เพราะบุ้งและพวกละเมิดกฏหมาย ในทุกประเทศทั่วโลก ไม่มีใครสามารถอ้างสิทธิส่วนบุคคล เพื่อไปดูหมิ่น หมิ่นประมาท อาฆาตมาดร้ายและละเมิดสิทธิของผู้อื่น
กฎหมายมาตรา 112 ไม่ได้เป็นกฎหมายลิดรอนสิทธิของประชาชนและไม่ใช่กฎหมายที่ห้ามแสดงความเห็นทางการเมือง แต่เป็นกฎหมายคุ้มครองประมุขแห่งรัฐ ซึ่งทุกประเทศในโลก ไม่ว่าจะมีประมุขเป็นพระมหากษัตริย์หรือประธานาธิบดี ก็มีกฎหมายคุ้มครองประมุขแห่งรัฐเช่นกัน
ข้อเท็จจริงในเรื่องนี้คือ บุ้งไม่ได้ติดคุกเพราะแสดงความเห็นต่างทางการเมืองและหลังจากถูกดำเนินคดี เธอได้รับสิทธิการประกันตัวเหมือนทุกคน
นี่คือ the rule of law ไม่ใช่ rule by law
พิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ให้สัมภาษณ์บิดเบือนไม่ตรงกับความเป็นจริง ในประเด็นการบังคับใช้กฎหมายมาตรา 112
ย้อนดูไทม์ไลน์ วันที่ 8 ก.พ. 2565 เริ่มต้นบุ้งและพวกร่วมทำกิจกรรมสอบถามประชาชนว่าขบวนเสด็จสร้างความเดือดร้อนรำคาญหรือไม่ ซึ่งศาลตัดสินว่า “เป็นการสื่อความหมายเป็นการโจมตีเรื่องขบวนเสด็จ เพื่อให้เกิดความปั่นป่วนหรือกระด้างกระเดื่องในหมู่ประชาชนถึงขนาดที่จะก่อความไม่สงบขึ้นในราชอาณาจักร และเพื่อให้ประชาชนละเมิดกฎหมายแผ่นดิน”
ทั้งนี้ อัยการไม่ได้คัดค้านการปล่อยตัวชั่วคราวจำเลยทั้งแปดในระหว่างพิจารณา โดยระบุให้อยู่ในดุลพินิจของศาล
“ซึ่งศาลอนุญาตให้ได้รับประกันตัว”
ทั้งนี้ศาลได้กำหนดเงื่อนไขการปล่อยตัวชั่วคราวด้วยการห้ามทำกิจกรรมในลักษณะเดียวกับที่ถูกดำเนินคดี อันอาจก่อให้เกิดความเสื่อมเสียต่อสถาบันพระมหากษัตริย์, ห้ามปลุกปั่น ยั่วยุ หรือชักชวนให้มีการเข้าร่วมกิจกรรมชุมนุม หรือเข้าร่วมกิจกรรมชุมนุมที่อาจก่อให้เกิดความวุ่นวายในบ้านเมือง
จากเหตการณ์ต้นเรื่องดังกล่าว บุ้งก็ถูกจำคุก 2 ครั้ง เนื่องจากหลังจากได้รับการประกันตัวแล้วยังละเมิดเงื่อนไขการปล่อยตัวด้วยการทำผิดซ้ำ
โดยศาลเห็นว่า เป็นการกระทำในลักษณะทำนองเดียวกันกับการกระทำที่เป็นเหตุให้ผู้ต้องหาถูกดำเนินคดีและชักจูงและเชิญชวนให้ประชาชนคนทั่วไปเข้าร่วมชุมนุม ซึ่งอาจก่อให้เกิดความวุ่นวายและความไม่สงบเรียบร้อยในสังคมได้
ดังนั้นการที่ศาลไม่อนุญาตให้ประกันตัวก็เพราะ “ศาลเคยให้โอกาสปล่อยตัวชั่วคราว แต่จำเลยกระทำผิดเงื่อนไขที่ศาลกำหนด
จะเห็นได้ว่า ข้อเรียกร้องของบุ้งและผู้สนับสนุน ให้ปฏิรูปกระบวนการยุติธรรม โดยไม่มีคนเห็นต่างทางการเมืองถูกคุมขัง และได้รับสิทธิ์ประกันตัวนั้น เป็นการบิดเบือนข้อเท็จจริงเพื่อผลประโยชน์ทางการเมือง เพราะบุ้งและพวกละเมิดกฏหมาย ในทุกประเทศทั่วโลก ไม่มีใครสามารถอ้างสิทธิส่วนบุคคล เพื่อไปดูหมิ่น หมิ่นประมาท อาฆาตมาดร้ายและละเมิดสิทธิของผู้อื่น
กฎหมายมาตรา 112 ไม่ได้เป็นกฎหมายลิดรอนสิทธิของประชาชนและไม่ใช่กฎหมายที่ห้ามแสดงความเห็นทางการเมือง แต่เป็นกฎหมายคุ้มครองประมุขแห่งรัฐ ซึ่งทุกประเทศในโลก ไม่ว่าจะมีประมุขเป็นพระมหากษัตริย์หรือประธานาธิบดี ก็มีกฎหมายคุ้มครองประมุขแห่งรัฐเช่นกัน
ข้อเท็จจริงในเรื่องนี้คือ บุ้งไม่ได้ติดคุกเพราะแสดงความเห็นต่างทางการเมืองและหลังจากถูกดำเนินคดี เธอได้รับสิทธิการประกันตัวเหมือนทุกคน
นี่คือ the rule of law ไม่ใช่ rule by law