ตั้งแต่ช่วงสอบปลายภาคที่ผ่านมาผมรู้สึกว่าตัวเองโฟกัสการสอบได้โดยที่ไม่คิดลบกับตัวเองมาก แต่พอหลังจากมาพักผ่อนที่บ้านในใจยังเหมือนมีความรู้สึกไม่ดีกับความล้มเหลวหรือผิดพลาดต่าง ๆ มาหลอกหลอนในใจตัวเองจน

ใครเคยมีความรู้สึกหน่วยกับทุกอย่างปะ แบบปล่อยอะชีวิตเจอเรื่องแย่ๆมาพอแล้ว แบบไม่อยากจะฆ่าตัวตายนะ แต่มีความรู้สึกว่าอยากตาย แบบพร้อมตายอะแต่ไม่ได้อยากจะฆ่าตัวตายนะ แค่บ่นในใจอยากตาย

ใครเคยเป็นเหมือนเราบ้าง อยู่ดีๆรู้สึกเศร้าเสียใจร้องไห้ อยากกินยาฆ่าตัวตายแบบนี้ ทรมานมาก😔บ้างที่ก็ดีบ้างทีก็เศร้างี้🥺

บางคนถึงกับฆ่าตัวตายร้องไห้เสียอกเสียใจก็มี มันทรมานมากๆ พยายามแล้วพยายามอีก ต้องฝืนบริกรรมต่อหรอครับ

ที่ผ่านมาเราทำดีกับทุกๆคน แต่สุดท้ายทำไมเราต้องเป็นคนผิด ต้องมารับกรรมที่โดนว่าให้ร้ายในสิ่งที่เราไม่ได้ทำ เหมือนความดีสิ่งที่เราทำคนอื่นได้ไป แต่สิ่งที่ไม่ดีที่คนอื่นทำกลับมาเป็นเรา เป็นแบบนี้ตลอดไใ่

คือไม่เคยเกลียดใครเท่าอีนี้มาก่อนอยากให้มันตายไปเร็วๆอยากจะไปฆ่ามันไม่มีความสุขกับการมีชีวิตอยู่ของมันเกลียดมากไม่เคยเกลียดใครเท่ามันมาก่อน อยากให้มันตายๆไปเรยอยากไปฆ่ามันแร้วก้ไม่รู้สึกเสียใจหรือรู้ส

ฆ่าตัวตายแบบไหนไม่ทรมานที่สุดถ้าเข้ามาซ้ำเติมไม่ต้องแสดงความคิดเห็นนะคะ

คือเราเป็นคนที่อ่อนไหวมากๆแคร์คนอื่นแคร์คนในครอบครัวมาก ปัจจุบันเราเรียนอยู่ ป ตรี เราพยายามเพื่อตัวเองมากเก้าขึ้นป ตรี เราตั้งใจกับตัวเองว่าจะทำให้แม่ลำบากน้อยที่สุดเริ่มเรียนเรากู้เรียนเพื่อที่จะไม่

หรือเป็นเพราะความไม่รอบคอบได้ยินเสียงอะไรดังก็ไม่เอ๊ะใจอะไร เหมือนรอบนั้นแม่มีอาการเวียนหัวและปิดประตูเข้าห้องน้ำหลังจากนั้นเราก้ได้นินเสียงแล้วก้ถามแม่ว่าเป้นอะไร(เราลืมคิดว่าอาจหกล้มได้เพราะว่าเวียน