สวัสดีครับ วันนี้มีเรื่องอัปเดตเรื่องหนี้และการเงินของครอบครัวผมครับ
ผมรู้สึกว่าไม่สามารถ ช่วยเหลือครอบครัวไปได้มากกว่าการส่งเงินให้ เพราะคุยกันทีไรก็ทะเลาะกัน
ความเดิมจากตอนที่แล้วคือหนี้ที่บ้านจำนวนมากที่ผมได้รับรู้หลังจากเรียนจบ 
เพิ่งเรียนจบ ที่บ้านมีหนี้ให้ช่วยใช้ 10 ล้านบาท
Update 1 year post "เพิ่งเรียนจบ ที่บ้านมีหนี้ให้ช่วยใช้ 10 ล้านบาท"

ประเด็นในการทะเลาะกันมีดังนี้ครับ

>> ประเด็นที่ 1 ไม่ยอมขาย
เรามีที่ดินอยู่  4 แปลง 
ผมบอกให้ขาย 3 ที่ซึ่งเป็นที่นา แล้วเก็บไว้เฉพาะบ้านที่อยู่อาศัย เพราะที่ดินเหล่านี้เป็นที่เปล่าไม่ได้ปล่อยเช่า ไม่ได้ก่อให้เกิดรายได้ แต่เขาบอกว่าอายญาติพี่น้องเพราะเป็นที่มรดก และเขาน้อยใจที่ผมไม่คิดจะช่วยเขาลดหนี้ ซึ่งความจริงแล้ว ผมส่งเงินกลับบ้าน 
1. เป็นค่ากินอยู่ ตกเดือนละ 32000 บาท ใช้สามคน พ่อ แม่ น้อง
2. รายเดือน 28000 บาท เป็นงวดบ้าน หนี้บัตรเครดิตต่าง ๆ ผมให้เขาแจงรายการหนี้และผมจ่ายตรง ไม่ผ่านบัญชีพ่อแม่
3. ถ้ามีไปหาหมอ ซ่อมรถ ซองงานบุญ ซองงานศพ พวงหรีด เยี่ยมญาติต่างจังหวัด ผมก็จะให้เขาเพิ่มในส่วนนี้
ส่วนรถก็ยังมี 3 คันอยู่เท่าเดิม ผมบอกให้ขาย แล้วเหลือไว้ใช้สองคันพอของพ่อกับแม่ เขาก็ไม่ยอม บอกว่าเก็บอีกคันให้น้อง ทั้งๆที่หอน้องไม่มีที่จอดรถด้วยซ้ำ และผมก็คุยกับน้องแล้วเขาบอกไม่มีรถก็ได้
ผมและน้องบอกเขาเสมอว่า ไม่ต้องการสมบัติอะไรจากเขา ขอแค่ให้พ่อกับแม่ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขก็พอ ถ้าขายทรัพย์สินออกไป แล้วทำให้เขาไม่ต้องเครียดเรื่องหนี้ ไม่ต้องกลุ้มใจเวลาธนาคารมาทวงเงินก็ทำไปเลย ให้ครอบครัวเราได้คุยกันเรื่องอื่นๆ มากกว่าเรื่องเงิน แต่เขาก็ไม่ทำ

>> ประเด็นที่ 2 เขาคิดว่าผมเงินเหลือเยอะ
ผมตั้งใจแบ่งเงินไว้เพื่อพาทั้งครอบครัวไปเที่ยว ไม่ได้ไปไกลนะครับ แค่เที่ยวในประเทศ
พอกลับมาถึงบ้านเขาขอเงินเพิ่มทันที เพราะถือว่ามีเงินเหลือเที่ยว ผมอธิบายไปว่านี่คือเงินพิเศษที่ทำงานเพิ่มตอนวันหยุด แต่เขาก็บ่นน้อยใจที่ผมไม่เพิ่มเงินเดือนให้ บอกว่าเป็นห่วงที่เห็นเราทำงานหนัก แต่ว่าก็ต้องมีเงินส่งให้เขาห้ามขาด พ่อกับแม่ผมหน้าบางมากๆ แบบเงินในกระเป๋าเหลือ 2000 พอไปงานศพ สั่งพวงหรีดไปเลย 1500, เติมน้ำมัน 500 เงินกินข้าวไม่มีไม่เป็นไร ไปตายเอาดาบหน้า
ตอนนี้ผมเหนื่อยกับการทำงานเพราะ หมดแรง หมดไฟ สิ้นหวัง ทั้งๆที่เป็นงานที่ชอบ รายได้ดี แต่มันดีไม่พอกับความต้องการของครอบครัวผม รู้สึกหมดกำลังใจครับ เงินเราหามาได้ ไม่ได้ใช้ ไม่ได้เก็บ ผมอยากเก็บเงินแล้วไปเรียนต่อ แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้ในเร็วๆ นี้ เขาโทรมาทีไร ก็เป็นเรื่องขอเงิน จนผมขยาดการรับโทรศัพท์เวลาเงินในบัญชีเหลือน้อย เขาบอกว่าอันนี้คือหน้าที่ผมแต่ผมทำไม่ได้ 

ที่เล่าให้ฟังผมอยากจะขอมุมมองในการจัดการกับเรื่องนี้หน่อยครับ ทำยังไงให้เขาเลิกหน้าบาง ทำยังไงให้เขาเห็นความทุกข์ ความลำบากของลูกสำคัญมากกว่าคำสรรเสริญหรือนินทาจากชาวบ้าน ผมรู้สึกว่าผมเต็มที่ แต่มันไม่พอ เหมือนตักน้ำใส่ตุ่มที่มันก้นรั่วรูใหญ่มากๆ เราตั้งใจทำงาน เติมน้ำในตุ่มนี้ทุกวันแบบไม่หยุด พอชะโงกดู น้ำในตุ่มมันกลับแห้งเหือดเหลือเกิน

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับ