จากคนต่างจังหวัดที่กลัวการแข่งขันมาทำงานกทม.หลายปีจนได้คำศัพท์ที่สื่อถึงพนักงานออฟฟิศในกทมถึง 5 คำ

ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ แน่นอนว่าผมไม่ใช่คนโลกสวย เมื่อผมจะพูดอะไรมันมาจากการคิดการวิเคราะห์และสนทนากับใครหลายๆคนมาพอสมควร และจากประสบการณ์หลายๆบริษัท และที่เข้าไปสัมภาษณ์ทั้งได้และไม่ได้งาน ก่อนหน้านี้ที่ผมอยู่ต่างจังหวัด ผมคิดกลัวว่า เห้ย นี่เราจะสู้คนกรุงเทพที่ระดับหัวกะทิได้หรอ จะสัมภาษณ์งานสู้หรือแข่งกับคนที่นั่นได้หรอ อีกอย่างเราอยากทำงานที่ไม่ได้จบตรงมาด้วย คือมันเป็นงานทั่วไปที่ใครๆก็ทำได้ คู่แข่งเราคงเยอะมากๆแน่ๆ แต่แล้วผมก็มาที่กรุงเทพ แล้วลุยสัมภาษณ์งานจนได้งานและทำงานมาหลายที่ งานที่ผมทำมันทำให้ผมรู้ตัวเองว่าเราชอบอะไร แล้วความสามารถเราอยู่ระดับไหน  จากเด็กที่ไม่มีเป้าหมายว่าตัวเองอยากทำงานอะไรหลังเรียนจบ จากเด็กจบใหม่คนต่างจังหวัดที่กลัวการแข่งขันในสังคมในเมืองใหญ่
        สำหรับใครที่รับไม่ได้ไม่ต้องเลื่อนอ่านก็ได้นะครับ ผมสรุปสั้นๆง่ายๆได้ใจความว่าพนักงานออฟฟิศ คนทำงานในกทม ส่วนมากเป็นพวกที่ -Overrated คือถูกยอมรับจากพวกพ้องของตัวเองสูงกว่าความเป็นจริง ชอบทำอะไรเกินตัว ความละเอียดในการทำงานน้อยมาก ไม่ได้เก่งมากอย่างที่คิด คนนั้นเก่งแบบนั้นแบบนี้ ไม่ใช่อะหรือคิดว่าตัวเองอะเก่งมากกก จริงๆแล้วมาตรฐานการทำงานคือต่ำสุดๆถ้าเป็นพวกรับความจริงไม่ได้ เทียบกับต่างชาติ แล้วทำงานตามตำรา ตามเลคเชอร์ ตามข้อมูลที่หามาหรือไม่ก็ตามแค่ที่หัวหน้าสั่ง สั่งแค่ไหนทำแค่นั้น ทำงานแบบไม่ใช้จินตนาการของตัวเอง(ไม่รวมสายงานพวกออกแบบหรือเทคโนโลยีนะ) คิดกันไม่เป็น ระบบจัดการบริหารงานแย่สุดๆแม้เป็นบ.ใหญ่ ทำอะไรดูเกินตัวไปหมด เอาหน้าเก่งมาก    ชาวต่างชาติเลยเข้ามาทำงานในกทมเยอะมากไงล่ะครับ เขาคุมเขาข่มคนไทยได้ แล้วลงประกาศงานที่ที่เห็น คือลงหาอะไรกันหรอครับ เป็นปีแล้วยังไม่ได้พนักงาน คง recruit พนักงานบนโลกไม่ได้แล้วล่ะครับคงต้องรีคูชจากระบบจักรวาลทั้งหมด บางทีก็นะครับ
-Hypocrite  อันนี้ก็ชัดเจนว่าเป็นพวกประจบหน้าไหว้หลังหลอก ต่อหน้าทำดี ลับหลังนินทา ยิ่งเดี๋ยวนี้ลับหลังแอบมีบูลลี่คนอื่นด้วย ซึ่งทุกคนรู้อยู่แล้วผมคงไม่ต้องอธิบายเยอะ
-selfish ก็เหมือนกันคือทำดีเข้าตัว ไม่สนใจคนอื่นหรือเพื่อนร่วมงานของตัวเอง ทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองดี เด่น
-Coward แน่นอนครับคนพวกนี้เขากลัวคนที่ดูแล้วน่าจะเก่งกว่า คนที่เหมาะสมกว่าพวกเขา กลัวได้หน้าไปมากกว่าพวกเขา บางครั้งในการสัมภาษณ์งาน(ที่ไม่ได้งาน)ยอมรับแหละว่าเราเก่ง ยอมรับในประสบการณ์ที่ผ่านมา ถามไปตรง
ๆว่ามีข้อกังวลตรงไหนเกี่ยวกับตัวเรามั้ย ตอบไม่มี เราเชื่อว่าคุณทำงานที่นี่ได้สบาย คุณตรงกับ culture ของที่นี่ สุดท้ายไม่รับทั้งที่อะไรทุกอย่าง ทั้งสายงาน รูปแบบงาน ประสบการณ์ ทัศนคติการแก้ปัญหา บุคลิกของผม โอเคหมด(ไม่ได้คิดเองเออเองคนเดียว) พวกเขากลัวและขี้ขลาด สั้นๆง่ายๆ
-ตรรกะ Loser อันนี้ก็ชัดเจนตามที่อธิบายจากเรื่องความขี้ขลาดด้านบน ขี้แพ้ ไม่อดทน เถียงไม่มีเหตุผล ขยันข่ม นินทาเก่ง มนุษย์สัมพันธ์แย่ การต้อนรับไม่ดี เลือกปฎิบัติอีกต่างหาก คือคนหน้าตาดีจะทำแบบนึง คนหน้าตาไม่ดีจะทำอีกแบบนึง แล้วตอนสมัครงานคนหล่อคนสวย รับค่า คนขี้เหร่ ไม่รับนะคะ ประมาณนี้โดยที่ไม่ดูจุดเด่น ความสามารถข้อดีจุดอื่น


       ไม่ชอบใจหรือรับความจริงไม่ได้ก็ว่ากล่าวตักเตือนได้ครับ ผมมั่นใจว่าพวกคุณพนักงานออฟฟิศทั้งหลายพวกคุณน่ะรู้อยู่แก่ใจ ว่าที่ผมสาธยายมาทั้งหมด ส่วนมากหลายๆที่หลายๆคนมันเป็นแบบนี้จริงๆ แล้วน้องๆคนไหนใครที่จะมาทำงานกทม มาเลยครับไม่ต้องกลัวมันไม่มีอะไรน่าเครียดน่ากังวลแม้แต่นิดเดียว แค่มั่นใจ เชื่อมั่นในตัวเอง 😄
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่