เรื่องมีอยู่ว่าผมคุยกับน้องที่ทำงานคนนึง (กะเหรี่ยง พม่า) ประมาณ4-5, เดือนละ คือคุยแบบคูคบหาดูใจเลย ไปไหนมาไหนด้วยกัน แต่คือว่าพ่อแม่เขายังไม่รู้ พ่อแม่เขาก็ทำงานที่เดียวกัน แล้วจู่ๆ สงกรานต์ไปเที่ยวด้วยกันมาแล้วคือเธอกลับบ้านผิดเวลามาก แล้วมีคนที่ทำงานเห็นเราอยู่ด้วยกัน แล้วก็ไปบอกพ่อแม่ของเธอ หลังจากวันที่เราไปเที่ยวกันหนึ่งวัน เราคุยกันปกติเลย พอตกเที่ยง เธอมาบอกว่าเราไปกันไม่ได้ ซึ่งเธอทะเลาะกับพ่อแม่ของเธอ แล้วเธอก็หาเหตุผลมามากมาย หลังจากนั้นเธอก็ปิดกั้นแชท แบบ งงมาก แล้วเธอก็โพสอะไรถึง เรา คิดถึงเรา (ไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะ) เขาไห้เหตุผลว่า ผมเป็นคนไทย และพ่อแม่เขาไม่อยากไห้มาคบกับเรา ผมพยายามอธิบายกับเธอ ฉันขอพิสูจน์ตัวเองได้ไหม คือตอนนี้ เขาก็บอกเขาก็เจ็บเหมือนกัน แต่เขาเชื่อพ่อแม่ เขามากกว่า แล้วไม่ไห้ เราพิสูจน์อะไรเลย ทั้งที่ยังต่างคนต่างคิดถึง ต่างคนต่างรัก มีวันนึงผมเจอในที่ทำงานผมถามเธอเลย จะกลับมาไหม เธอก็ยืนยันคำเดิมว่า เราแตกต่างกัน ผมเลยบอกไปว่า โอเค งั้นหยุดทำแบบนี้ หยุดโพสอะไรแบบนี้ แล้วหายไปซะ ก็ยังไม่หายไปนะ แต่พอมาวันนี้ 11/05/67 เธอก็ยังบอกเหมือนเดิม เขาบอกเขาเสียใจ เราก็ยื้อนะ ตอนนี้แย่มากครับ ผมก็แค่อยากรู้ว่าพ่อแม่เขา เกลียดอะไรผม ทั้งที่ผมแสดงความจริงใจ เพียงแต่เธอโกหก พ่อแม่ของเธอ เรื่อง คสพ ก่อนน่านี้ มันกระทันหัน จริงๆ สำหรับผม รู้สึกดิ่งมาก ที่ถูกกีดกัน ผมอยากขอพิสูจน์ เธอก็บอกว่า อย่าเสียเวลากับฉันเลย ผมควร จะหายไปเอง รึเปล่าครับ แต่ต้องเจอหน้ากันทุกวันนี้แหละ สิ่งที่เธอทำมันทำำำไห้มีหวัง แต่ปากของเธอกลับบอกว่าไม่กลับมาแล้ว แต่ในใจก็ยังมีความรู้สึก ผมควรหยุดรอ หรือ หายไป แล้ว ไปต่อ...