สวัสดีครับผมชื่อเอปีนี้อยู่ม.3 เรื่องที่จะมาเล่าความน่ารักของแม่นี้พึ่งเกิดขึ้นวันพฤหัสเลยครับ แม่โทรหาผมช่วงเย็นๆเนื่องจากวันนั้นไมมีโอที
ผมรับสายก็มีเสียงพูดอารมณ์ประมาณเหมือนน้อยใจว่าทำไมช่วงนี้ไม่เห็นโทรหาแม่บ้างเลย ผมก็ตอบกลับไปว่า แม่โทรศัพท์เอชาร์จแบตไม่เข้ามา
2วันแล้วตอนนี้ที่คุยกับแม่ก็มีแค่1% แม่ก็ถามว่าโทรศัพท์เป็นอะไรอีก ผมตอบมันชาร์จไม่เข้าอะแม่มันขึ้นอุปกรณ์ไม่รองรับ ปล. โทรศัพท์ที่ผมใช้คือไอโฟน8plusใช้มาได้1ปีกว่าแล้วเป็นเครื่องแรกที่ผมไม่ขอเงินแม่ซื้อ เป็นเงินที่ทำงานเอง แม่ก็พูดขึ้นแม่ผมเป็นคนอีสานเนาะพูดขึ้นว่า อดเอาใช้ให้ฮอดสิ้นปี เดี๋ยวแม่ซื้อให้คนละเครื่องกับน้อง คือจะซื้อให้ผมคนละเครื่องกับน้องนั่นแหละครับ แต่ผมเป็นคนที่ใช้ไอโฟนมา2รุ่นแล้วกลับไปใช้แอนดอยก็จะหงุดหงิดง่ายเพราะเคยเล่นแอนดรอยมาก่อนละค้างมาก แม่พูดขึ้นลอยๆว่า แต่ไอโฟนแม่ไม่ซื้อให้นะถ้าจะซื้อออกคนละครึ่งกับแม่ แน่นอนแม่พูดแบบนี้ซื้อให้อยู่แล้ว ผมรู้ใจแม่ดีแค่แม่อยากให้ผมทำงานเก็บเงินเพื่อที่จะเอามาออกคนละครึ่งกับแม่พอวันที่จะซื้อจิงๆแม่จะเป็นคนจ่ายเองตลอดนั่นคือ แม่หลอกให้ผมเก็บเงินเพื่อฝากบัญชีธนาคารเพื่อเป็นทุนเรียนมหาลัยในอนาคต ถ้าถามว่ารู้แล้วว่าแม่หลอกให้เก็บจะยังเก็บอยู่มั้ยผมตอบได้เลยว่าเก็บคับเพื่อนเป็นของขวัญให้แม่ชื่นจายยยแค่แม่รู้ว่าผมพยายามเก็บเงินซื้อของช่วยแม่แม่ก็ดีใจแล้วคับ(แม่พูด) ปีนี้แม่อายุ36แล้ว ปีใหม่ผมว่าจะถอนเงินในธนาคารมาซื้อทองเป็นของขวัญปีใหม่ให้แม่ พี่ๆว่าโอเคมั้ยครับเพราะแม่ก็ให้มาเยอะแล้ว อยากให้แม่บ้างจะซื้อของให้ทีไรแม่ก็ไม่เอาไม่รับไว้ตลอดเวลาซื้อของกินไปให้ก็กินด้วย2-3คำก็เอาไปให้ลูกๆหลานๆกิน ปัจจุบันแม่เป็นผู้จัดการบริหารส่งออกอะไหล่เครื่องใช้ไฟฟ้าและรถยนต์แห่งหนึ่ง