หวัดดีจ้า เรามีเรื่องราวชีวิตมาเล่าให้ฟัง
 เราเกิดมาในครอบครัวที่ไม่พร้อมจะมีลูก (ตอนเด็กเราย้ายบ้านบ่อยมาก) พ่อ มีคนอื่นมาก่อนแม่ และมีลูกที่ไม่เลี้ยงเองอยู่ด้วย แม่หาผู้ชายใหม่ไปทั่ว  ชีวิตวัยเด็กของเรามักจะเต็มไปด้วยการทะเลาะกันของพ่อแม่  จนวันนึงแม่พาเราหนีไปอยู่ต่างจังหวัด ซึ่งเราได้ใช้ชีวิต ป.1-3 ที่นั่น แต่แม่เราจะไม่อยู่ด้วย เพราะเขาต้องไปทำงาน คำสอนนึงที่เขาสอนเรา คือ "ไม่ว่าใครจะพูดอะไร ให้เป็นคนยิ้มแย้มแจ่มใส ใครถามอะไรก็ ค่า ค่า" ซึ่งปัจจุบันเราเกลียดคำสอนนี้มาก แต่หลังจบ ป.3 เราย้ายมาอยู่กรุงเทพฯเพราะมีครอบครัวนึง ที่ค่อยดูแลเราพร้อมๆกับพ่อแม่เรา ตั้งแต่วันนั้นที่ย้ายมา เราได้เรียนรู้อะไรมากมาย ไม่ว่าจะเป็น เรื่องที่แม่ของครอบครัวที่เราอยู่ด้วย เป็นพกชอบขโมยเงินลูก และลูกสาวที่มักทำตัวเก่ง ทั้งๆที่มันปลอม และลูกชายคนโตที่เป็นคนต้องรับกรรม เป็นแพะในทุกเรื่องที่พกเค้าทำ  เราอยากจะรู้มาก ว่าทำไมตอนนี้ถึงมาพูดเรื่องบุญคุณ แม่เรามักบอกให้เราไปคุยกับพ่อ เรื่องเงิน แต่เขาไม่เคยทำตามสัญญาเลย เราเกือบไม่ได้เรียนและโดนครูที่โรงเรียน มองแรงใส่ เพราะแฟนใหม่พ่อเราไปโวยวายที่โรงเรียน ส่วนแม่ก็มีครอบครัวใหม่ และมีลูกสาวและลูกชาย จึงไม่สามารถรับผิดชอบค่าการเรียนของเราได้ แต่เขาทั้งสองกลับมองว่า เราเป็นคนเห็นแก่ตัว ไม่สำนึกบุญคุณ