คือทุกครั้งที่เราทำผิดอะไรนิดหน่อยแม่ก็จะโกรธมากด่าสารพัดบางทีก็ด่าให้ไปตายสะจะได้ไม่เป็นภาระ เเล้วเวลาเราทำผิดพลาดอะไรก็จะเอาความผิดพลาดนั้นมาด่าซ้ำๆแล้วชอบนำความผิดพลาดเราไปพูดในที่อื่นๆ จนบางทีเราก็ท้อแบบมากๆมันดิ่งแบบ😢 แล้วมันมีเรื่องการรักลูกไม่เท่ากันด้วยแม่จะชอบบอกว่ารักเท่ากันแหละแต่ในความคิดเราคือไม่ยกตัวอย่างนะ พี่เราว่างเราว่างแต่แม่จะชอบใช่เราอย่างเดียวทั้งที่พี่ก็ว่างใช่เราทุกอย่างไม่ใช่งานพี่เราเลย และตอนนั้นพี่เรากลับมาจากฝึกงานแม่เราทำอาหารที่พี่เราชอบให้กินแต่เราผู้ที่อยู่บ้านทุกวันไม่เคยได้กินของชอบเลย บางทีเราก็น้อยใจนะทำไมเขาไม่ใส่ใจเราบาง