ภายในภายนอกคือภายในของจิต ใช้กายเป็นที่ตั้งของจิต จะพบความว่าง ความสสงบทั้งภายในภายนอก อาการของจิตเกิดขึ้นมาแต่ละขณะ(วิญญานขันธ์,นามรูป ) เกิดมาแต่ละขณะก็ดับไปในท่ามกลางความว่าง ความสงบ ของจิตที่อยู่ทั้งภายในภายนอกกายนี้
   จิตตรงนี้เป็นสภาวะจิตตั้งมั่นตัวจริง อารมณ์ภายนอกเข้าไม่ถึงภายใน ไม่กระทบความสงบภายใน ดังมีเกราะป้องกันภายในอยู่ ภายนอกเข้ามาก็สลายหายไปกับความว่างนั้น อันไม่เป็นผัสสะกระทบจิต