พอดีเจอเพื่อนคนจีนซึ่งเขาเป็นลำไส้เต็มไปด้วยแผลพุพองเรื้อรังมา7 ปี อาการหนักขึ้นเรื่อยๆ  เขาบอกว่ามีอาการทุกวัน ทรมาน อยากตายไม่อยากทนแล้ว เขาจะมาไทยให้เราพาไปฝึกยิงปืนที่สนาม ก่อนหน้าเราคิดว่าเขาคงชอบกีฬาด้านนี้ แต่ไม่ใช่ค่ะ.. ยังไม่ได้พาไป เขาพูดว่าอยากตาย เราเลยเอะใจไม่พาไป แถมให้เราช่วยหาซื้อปืนในตลาดมืดให้ด้วย เดี๋ยวเขาให้ตังค์..แอบตกใจเหมือนกัน นี้มันเรื่องอะไรกัน😣😣

เราพยายามปลอบ แล้วก็หาข้อมูลว่าอะไรกินได้ไม่ได้ เพราะเขามาระบายกับเราบ่อย เขายังบอกว่าภายในปีนี้เขาจะจบชีวิตตัวเองให้ได้ แต่ยิ่งเราปลอบมันเหมือนเราไม่ค่อยเข้าใจเขามากพอ ยิ่งเราปลอบ เหตุผลเรามันทำให้เขาคิดว่าเราไม่เข้าใจเขา ซึ่งเราไม่เข้าใจเขาจริงๆนั้นแหละคะ เพราะเราก็มีอาการซึมเศร้า เคยอยากตายมาเหมือนกัน เราคิดว่าความรู้สึกอยากตายของเขามันจะคล้ายเรา ซึ่งตอนนี้เราอาการคงทีและดีขึ้น แต่เราตระหนักอยู่ตลอดว่าเขาอยากตายเพราะทรมานจากการปวดท้อง ท้องเสียทุกวัน เราเองไม่อยากรื้อความคิดลบๆตัวเอง

เราเหนื่อยที่เราพยายามทำทุกอย่างและมันไม่สามารถเปลี่ยนความคิดอยากตายได้  มันทำให้เราเข้าใจว่าเวลามีคนมานั่งปลอบตอนเราไม่อยากอยู่บนโลกนี้มันเหนื่อยขนาดไหน 

เราไม่สามารถบินไปหาเขาที่จีนเพื่อดูแลตัวต่อตัวได้  เราปลอบทีเขาตัดประโยคที คำปลอบเราดูไร้ความหมายไปเลย แล้วเขาก็บอกว่า "คำปลอบเราไม่มีประโยชน์สำหรับเขา ใครๆก็เข้าใจ"

เหนื่อยจังเลยคะ😭😭😭 หรือเราควรเคารพการตัดสินใจของเขา..

ใครมีคำพูดปลอบใจให้เห็นแสงชีวิตอะไรแนะนำไหมคะ สำหรับโรคลำไส้เต็มไปด้วยแผลพุพอง..🤕

#แท็กผิด/พิมพ์ผิดขออภัยคะ😓

#หวังว่าจะได้รับคำแนะนำที่ดีคะ🙆🏻‍♀️

#ขอบคุณคะ