เกลียดตัวเองที่เป็นคนขี้ขลาด ขี้กลัวและคิดมากตลอดเวลา เกิดอะไรขึ้นนิดหน่อยก็ชอบคิดไปไกลและมานั่งกังวลตลอด ไม่มีคนรอบข้างให้ระบายก็ได้แต่คิดวนในหัวอยู่ตลอดเวลา ยิ่งคิด ก็ยิ่งกลัวและกังวลวนลูปไปเรื่อย ๆ มันห้ามความคิดไม่ได้เลย พยายามทำกิจกรรมอื่นให้มันลืมแต่มันก็หยุดความคิดได้นิดหน่อยแต่พอหยุดทำก็กลับมาคิดมากเหมือนเดิม อยากตายเพื่อจะได้ไม่ต้องมานั่งคิดมากอีกต่อไป