นิยาม  พระเจ้าในที่นี้หมายถึง พระเจ้าผู้ประเสริฐ (พระเจ้าผู้สูงสุด : God)

คำสอนของพระเยซูคริสต์ที่ปรากฏอยู่ในคัมภีร์ไบเบิล  ได้แบ่งมนุษย์ออกเป็น 2 ประเภท

1. คนบาป  หมายถึง  คนที่ยังมีบาปอยู่ในจิตใจ  ถึงแม้ว่าจะทำความดีมามากเพียงใด  บาปก็ยังไม่หายออกไปจากจิตใจ

2. คนชอบธรรม  หมายถึง  คนที่ไม่มีบาปอยู่ในจิตใจ  และยังมีท่าทีอีก 3 ประการ ดังนี้
(1) วางใจพระเจ้า
(2) ไม่ทำบาป
(3) มุ่งทำความดี
*วางใจพระเจ้า หมายถึง  เชื่อมั่นในพระเจ้า โดยเชื่อว่าพระประสงค์ของพระเจ้าเป็นสิ่งที่ดีที่สุด
ซึ่งแสดงออกด้วยการทำตามพระประสงค์ของพระเจ้าด้วยความชื่นชมยินดี

คำอธิบาย

1. มนุษย์ทุกคนล้วนเป็นคนบาปตั้งแต่เกิด โดยได้รับบาปจากพ่อแม่และบรรพบุรุษที่ส่งต่อมาทางสายเลือด เรียกว่า "บาปกำเนิด"

2. บาปกำเนิดได้ชักนำให้มนุษย์ทุกคนทำบาปตั้งแต่เล็กจนโต  มากบ้างน้อยบ้างตามแต่ละบุคคล
หากทำบาปมากก็จะพบกับความทุกข์มาก  หากทำบาปน้อยก็จะพบกับความทุกข์น้อย

3. มนุษย์ไม่สามารถลบล้างความบาปที่อยู่ในจิตใจของตนเองได้  ไม่ว่าจะทำความดีมากเพียงใดก็ตาม

4. ผู้ใดสำนึกผิดยอมรับว่าตนเองเป็นคนบาป และต้องการหลุดพ้นจากการเป็นคนบาป
แล้วมาขอให้พระเจ้ายกโทษบาปทั้งหมดให้แก่ตน  พระเจ้าก็จะยกโทษบาปและชำระบาปทั้งหมดให้แก่เขา
จิตใจของเขาก็จะสะอาดปราศจากบาป  แล้วพระเจ้าจึงเปลี่ยนเขาจากคนบาปให้เป็นคนชอบธรรม และรับเขาเป็นลูกของพระองค์

5. คนชอบธรรมจะมุ่งทำแต่ความดี  จึงส่งผลให้เขาดำเนินชีวิตได้ดีและมีสันติสุข
หากเขาเดินในทางชอบธรรมของพระเจ้าอย่างมั่นคง  พระเจ้าจะรับเขาไปอยู่ในสวรรค์ชั่วนิรันดร์

6. คนบาปจะต้องตกนรกชั่วนิรันดร์