จากกระทู้ก่อนหน้านี้ของเรามันเกี่ยวกับยายเราค่ะ ซึ่งตอนนี้ปัญหานี้ก็ยังอยู่ ในตอนนี้มันหนักขึ้นมากๆค่ะ ของในบ้านเราเริ่มหายไปทีละนิดเเล้ว ของกินของใช้เหมือนกันค่ะหายไปทีละอย่างถ้าไม่หายก็จะหมดไวขึ้น
ทั้งๆที่ในบ้านอยู่กันไม่กี่คนเอง ทางเรากับพ่อเราไม่ค่อยได้ทำกับข้าวทานค่ะ มีเเค่ยายเราส่วนตาเรากินเเต่ข้าวต้มค่ะเพราะเขาป่วย เเต่ทุกๆวันตอนประมาณตี4 ตี5ยายเราจัตื่นมาทำกับข้าวตลอดเราก็เเอบเห็นค่ะบางวันเป็นต้มปลา 
หรือเป็นกับข้าวพวกที่กินได้หลายๆคนค่ะ เราก็นึกว่าเขาจะทำกินเอง เเต่พอเช้าๆมาเราก็ไม่เห็นเขากินนะคะ เราก็เห็นเขากินเเต่ข้าวเปล่า หรือบางทีก็มาม่า
เราเลยงงว่าสรุปข้าวที่เขาทำมันหายไปไหน เเต่ทุกๆเช้า เที่ยง เย็น ลูกชายของยายเราก็จะมาตลอดค่ะ ก็คือลุงกับน้าเรามา เขาก็จะห่อข้าวให้ตลอด ซึ่งเราไม่โอเคมากๆกับยายเราค่ะ เพราะข้าวเครื่องปรุง หรือปลาหรือหมูพ่อเราเป็นคนซื้อมาให้ยายค่ะ ทั้งๆที่บ้านเราก็ไม่ได้มีตังค์ขนาดนั้นค่ะ

รายจ่ายบ้านเราเยอะมากๆ บ้านเรามีรถ 3 คันเเต่เเม่เราเอาไปจำนำหมดพ่อเราลยต้องได้ใช้หนี้ทุกเดือน บ้านที่เคยอยู่ที่เคยให้น้าเขาก็เอาไปขายค่ะ ทั้งๆที่เป็นบ้านพ่อเราที่พ่อเราสร้างมาเองเขาเอาไปขายเเต่เงินเขาก็เอาไปใช้เองค่ะ สุดท้ายพอใช้หมดก็มาอยู่บ้านยายเรา  ครอบครัวเราเสียเปรียบมากๆค่ะ บ้านให้ฟรี เขาก็เอาไปขายเอาเงินไปใช้เอง ข้าวก็มากินที่บ้านทุกวันทุกมื้อ ลุงกับน้าเราไม่ทำงานค่ะ วันๆมัวเเต่ขี่รถเล่นพอไม่มีค่าน้ำมันรถเขาก็จะมาขอยายตลอด ซึ่งมันเป็นมากกว่าเมื่อก่อนมากๆค่ะเราอยากให้ ยาย ลุง น้า เห็นใจเรากับพ่อเราสักนิดเเต่เรากับพ่อก็บอหอะไรไม่ได้ ยายก็จะไปบอกญาติๆเขาว่าเรากับพ่อด่า ไม่ดูเเล ไม่ให้กินข้าวด้วย จนญาติยายเราได้ย้ายมาอยู่เเถวๆเดียวกัน ยายเราก็จะชอบโทรไปบอกคนนั้นคนนี้ว่าลูกตัวเองดีนักหนาดีมาก ส่วนเรากับพ่อไม่ดีเอาเรื่องครอบครัวเราไปบอกให้คนนั้นคนนี้ฟัง เเต่พอมาญาติฝั่งพ่อเราถามยายก็จะบอกว่าพ่อเราดูเเลดีมากๆ ซึ่งมันย้อนเเย้งกับตอนที่เขาบอกญาติๆเขาเลยค่ะ คือเราไม่โอเคมากๆค่ะ เราเจอเรื่องเเบบนี้ทุกวันๆ บ้านเราไม่ได้รวยค่ะ เเค่พอมีพอกิน ลำพังพ่อเราเลี้ยงดูเราตายายก็คงพอ เเต่กลับมีลูกชายของยายตั้งสองคนมาเกาะเเกะชีวิตเเบบนี้ 
บางวันเขาก็มานอนเล่นเน็ตมานอนเปิดพัดลมเล่นที่บ้านเราค่ะ บางวันก็เอาเสื้อผ้ามาซักที่บ้านเรา 
เราอยากเเก้ปัญหาตรงนี้มากๆ เเต่เราไม่อยากบอกเเม่เราพี่สาวเราเพราะเรากลัวเขาเครียดค่ะเพราะเขาก็ทำงานที่ต่างจังหวัด ตอนนี้คนที่เครียดมากๆก็คงเป็นพ่อเราค่ะ 
น้าเราเขาเสพยาเเต่เราก็เเจ้งตำรวจไม่ได้เพราะเห็นว่าคนขายก็เป็นตำรวจเหมือนกันเราเลยทำอะไรไม่ได้เลยค่ะ ตอนนี้เรายังเด็กอีกไม่กี่ปีก็ขึ้นมหาลัย ถ้าเกิดเราขึ้นมหาลัยไปค่าใช้จ่ายก็น่าจะสูงขึ้น 
เราอยากให้ทุกๆคนช่วยเราคิดหน่อยค่ะว่า เราจะเเก้ปัญหาตรงนี้ยังไง กับคนเเบบนี้  เพราะตอนนี้เรายังไม่โตพอที่จะเเก้ปัญหาตรงนี้ได้จริงๆ ทุกๆวันนี้เราสังเกตุดูพ่อเราเขาก็ดูไม่ค่อยสดใสเท่าไหร่ค่ะ มันเป็นเรื่องธรรมดาเเต่ด้วยความที่บ้านเราไม่ได้ดีตังค์มากมายขนาดที่จะต้องเลี้ยงคนอื่นด้วยค่ะ เงินเดือนพ่อเรามีไม่ถึง20,000 เเต่ต้องเลี้ยงเราเลี้ยงยายเลี้ยงตา เเล้วก็เหมือนต้องจะได้เลี้ยงลุงเรากับน้าเราอีก จ่ายหนี้อีก ซึ่งมันไม่พอเเน่ๆกับเงินเดือนเเค่นี้ 
เราอยากให้ยายเราเสียมากๆเลยค่ะตอนนี้มันดูงี่เง่านะคะ เเต่ถ้ายายเราเสียจริงๆ ลุงกับน้าก็จะไม่กล้ามาวุ่นวายกับบ้านเราอีกค่ะ เพราะเขากลัวพ่อเรา คงจะตัดปัญหาไปได้เยอะมากๆ อันนี้ยังไม่รวมลูกของลุงกับน้าเรานะคะ เขาก็มาขอข้าวกินเหมือนกัน ตอนนี้บ้านเราเหมือนเป็นทุกอย่างเเล้วค่ะ 

ร้านซักผ้า โรงเเรม ร้านอาหาร
เหมือนเป็นทุกอย่างเเล้วจริงๆ บางทีของใช้บางอย่างหมด เช่นพวกเครื่องปรุงเครื่องใช้ของใช้หมด เราก็ไม่อยากบอกพ่อเพราะกลัวเขาคิดมาก เพราะเขาก็ไม่มีตังค์
เราเลยต้องเอาเงินที่ตัวเองไปโรงเรียนไปซื้อค่ะ ซื้อได้ไม่ถึงอาทิตย์ของหมดอีกเเล้ว ทั้งๆที่พ่อเรากับเรายังไม่ได้ใช้เลย เราหมดคำจะพูดจริงๆกับยายเราลุงเราเเละน้าเรา 
เราไม่รู้ว่าเราทำกรรมอะไรกับเขานะคะ5555 
คนสบายสุดๆก็เป็นลุงกับน้ากับยายเราค่ะ บางทีเเค่มะนาวลูกเดียวเขายังไม่มีตังค์ซื้อเขายังได้มาพอที่บ้านเราเลยค่ะ ยายก็เอาให้ ส่วนคนซื้อก็เป็นเรากับพ่อ
เราเลยคุยกับยายเเล้วค่ะทุกคนคุยเเล้วเเต่เขาก็ว่าลูกเขาดีทั้งๆที่ลูกก็ไม่เห็นจะทำอะไรเลย คนไม่ดีกลับกลายเป็นเรา เขาก็โทรไปบอกญาติเขาว่าเราด่าเราด่าลูกเขา 
เราเลยกลายเป็นคนผิดเลยค่ะ5555 
พ่อเรากับเราพูดอะไรไม่ได้เลย เราก็ไม่รู้นะคะหรือว่าจริงๆเขาต้องการเเกล้งเรากับพ่ออยู่ บางทีทีวี้เขาก็เปิดเเล้วไม่ดูเเต่เล่นโทรศัพเเทนบางทีเปิดทีวีไว้เเล้วเดินหนีไฟบ้านก็เปิดไว้ทั้งๆที่ยังเช้าอยู่เหมือนเขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้เรากับพ่อเราออกไปเลยค่ะ เเต่ถ้าออกไปเรากับพ่อเราก็ออกไปไม่ได้เพราะบ้านของเรากับพ่อก็ให้น้าเราไปเเล้ว  เขาก็เอาไปขายพร้อมที่ดินหมดเลยค่ะพ่อเราไม่ได้สักบาท พ่อเราสร้างบ้านเกือบล้าน เขาเอาไปขายไม่ถึง 5เเสนด้วยซ้ำ

เเราเหนื่อยเเละปวดหัวมากๆจริงๆ เราไม่รู้ว่าเขาจะวุ่นวายกับชีวิตเราไปถึงตอนไหน เราพึ่งมาอยู่ประมาณ5 ปีค่ะ เเต่บ้านเราติดหนี้ไปเเล้วเกือบล้าน ทั้งที่เมื่อก่อนบ้านเรารวยมากค่ะ 

น้าเราเมื่อก่อนเขาดีค่ะมีครอบครัวครอบครัวเขาก็อยู่กับยายเราค่ะ น้าเราทำงานมีาชีพดีเลยค่ะ เเต่ยายเราก็พูดให้เเฟนน้าเราว่าไม่ทำงานบ้านด่ายายทำร้ายยาย ยายเราเลยให้เลิกกัน 

จริงๆน้ากับลุงเราเมื่อก่อนเขาดีนะคะเขาทำธุรกิจเองเขามีครอบครัว เขารวยเลยเเหละ เเต่เพราะยายเราทั้งนั้นบอกว่าเเฟนคนนี้ไม่ดีให้เลิก 

เหมือนเรื่องทั้งหมดมันเกิดจากยายเราคนเดียวเลยค่ะ ญาติๆทุกคนก็วุ่นวายเพราะยายเราคนเดียว ยายเราเขามีน้อง10คนค่ะ เเล้วน้องๆเขาก็ต้องวุ่นวายเพราะยายเราเหมือนกัน ทุกคนบอกนะคะว่าอย่ารักลูกขนาดนั้นให้เขาหากินเองบ้าง ยายเราก็จะสวนกลับเลยว่า ไม่เอาพี่ไม่เอาน้อง กูเป็นพี่ลูกกูก็หลาน 

คือเราเหนื่อยค่ะ55555 เราเเบบหมดคำจะพูดจริงๆกับยายเรา  เราไม่คิดว่าเขาจะเป็นเเบบนี้นะคะ ตอนยังไม่ได้มาอยู่ด้วยก็คิดว่าเขาจะเป็นยายที่เหมือนคนทั่วไป เเต่พอมาอยู่จริงๆเเล้วมันก็ไม่เหมือนที่คิดค่ะ
 
เราจะทำยังไงดีคะ เราไม่ไหวจริงๆ เราเสียสุขภาพจิตไปเยอะมากๆจริงๆ เราพยายามปล่อยวางเเล้วเเต่ก็ไม่ได้ เพราะเราเป็นห่วงพ่อเรา พ่อเราเเบกรับทุกอย่างจริงๆค่ะ