เราสนิทกับฝั่งแม่มาตลอด พ่อแม่แยกทางกันแต่เด็ก

ตา ยาย และ ลุง ป้า น้า อาฝั่งแม่ จึงเลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็ก อารมณ์อยู่บ้านใหญ่หลายครอบครัว

เราเจอพ่อบ้างเป็นครั้งคราว แต่ตอนนี้พ่อเราเสียแล้ว เราเลยได้เจอญาติฝั่งพ่อที่งานศพ (เขาก็เอ็นดูเราดี แต่เราก็ไม่ค่อยสนิทเพราะเคยเจอกันแค่ครั้งสองครั้ง)

แต่หลังจากงานศพ ผ่านไปน้าสะใภ้ฝั่งพ่อ ก็ทักมาหาเราเรื่อยๆ เราไม่อยากเริ่มต้นความสัมพันธ์ใหม่กับใครเลย

เราได้รับความช่วยเหลือจากญาติฝั่งแม่ตอนที่เราลำบากมากๆ ตั้งแต่เด็กจนเรียนจบ
จนตอนนี้เราเริ่มดูแลตัวเองได้แล้ว ไม่อยากเป็นหนี้บุญคุณใครอีกแล้ว อยากมีอิสรภาพ

ญาติฝั่งแม่คอยช่วยเหลือตอนเด็ก เราก็พยายามหาโอกาสตอบแทนตามสมควร
เวลาญาติฟังแม่เราแนะนำอะไร เราก็ไม่ค่อยขัด เพราะหนึ่งเขาหวังดีกับเราเสมอมา แล้วเราก็รักเขา เขาก็มักจะเข้ามาช่วยจัดการชีวิตเราอยู่เรื่อยๆ

แต่เราไม่พร้อมมีความสัมพันธ์ใหม่อีกแล้ว เราอยากมีอิสรภาพ เรารู้สึกว่าชีวิตเรากับแม่ขึ้นอยู่กับคนอื่นมาเกินพอ ขอมีชีวิตตัวเองบ้าง เราเข้าใจว่าเขาอาจจะหวังดี เป็นห่วงแต่เรารู้สึกว่า ถ้าเขารู้จักเราจริงๆ เราไม่ใช่เด็กที่น่ารักเท่าไหร่ ซึ่งญาติฝั่งแม่ เราคุ้นกันมาแต่เด็กเลยโอเคกันทั้งสองฝ่าย
แต่ญาติฝั่งพ่อเจอกันแค่ไม่กี่ครั้งเองชีวิตนี้

เราจะตีตัวออกห่างจากน้าสะใภ้ฝั่งพ่อยังไงดี เพราะเขาทักมาเรื่อยๆ เวลาเขาทักมาหา เรานอนไม่หลับเลย