กร๊กโกร  ก๊กโก  กุ๊กกรูกรู
(สมมติว่ามีไก่ขันบนรถไฟ)
เช้าแล้วโว้ยยยยยยยยยย.....
นี่คือภาพแสดงอาการความรู้สึกช่วงเช้า หลังจากที่นอนหลับแบบเต็มอิ่ม 8 ชม. จุกๆ
บนรถไฟนอนโลคอล คันสีเหลืองนวลของอินเดียค้าบ

เราจะถอยหลังเล่าไปเรื่อยๆนะครับ เพื่ออรรถรส คุณจะได้รับชมเหตุการณ์ล่าสุดก่อน
แล้วจากนั้นเราก็จะค่อยๆ เล่าย้อนเวลาฮะ เหมือนคุณกำลังเดินถอยหลังอยู่ อิอิ

นี่คือเตียงที่ฉันนอนมาเมื่อคืนฮะ สะอาดใหม่ใสกิ๊ก 
ที่ดีที่สุดคือมีที่ชาร์ทไฟฮะ 


นี่คือวิวตอนที่ฉันตื่นนอนมาฮะ  
: อ้าวเฮ้ย ทำไมมีแต่บั้นท้ายเต็มไปหมดเลย
: นั่นเพราะว่าเขาตื่นก่อนนาย น่ะสิ

: แล้วทำไมคนเยอะจัง
: ก็จะไม่ให้เยอะได้ยังไง ในเมื่อ 1 โบกี้ มีถึง 8 เตียง
  แถวติดหน้าต่างมี 2 ชั้น ส่วนปกติ มีถึง 3 ชั้น
  สามารถนอนได้เกือบ สิบคน
: อรรถรส!
 
นับได้เลยว่ามีผู้โดยสารกี่ท่านครับ เป็นคอนโดโบกี้ขนาดจำลองฮะ
ใครชอบความอบอุ่น ต้องมาลองดูววววววววววววววววว
ครั้งนึงในชีวิตฮะ จัดเต็มคาราเบว

กว่าเราจะหาที่นั่งที่นอนได้บอกเลยว่า ชุลมุน อลหม่าน มากนะครับ
ผู้คนโดยสารเยอะมากๆ เราขอให้ภาพเล่าเรื่องแทนนะครับ
เห็นภาพเลยใช่ไหมครับ นั่นล่ะ 
ขออนุญาตคุณน้าทุกท่านถ่ายอีกทีนะครับ


เมื่อทุกคนประจำที่และเข้าสู่ช่องสำหรับนอนของใครของมันฮะ
เจ้าหน้าที่ก็จะปิดไฟ มืดตึ้ดตื๋อเลยฮะ ทีนี
เราขอแนะนำให้ท่านรีบนอนโดยเร็วฮะ

* ไม่แนะนำให้เล่าเรื่องเสียงดัง หรือ สนทนาเฮฮาปาจิงโกะนะฮะ
* ไม่แนะนำให้เดินสำรวจ เพ่นพ่านไปมานะฮะ 
* ไม่แนะนำให้ชวนเจ้าหน้าที่บนรถคุยนะฮะ ใช้วิธียื่นเอกสารดีกว่า จะได้ไวๆฮะ
* ไม่แนะนำให้รอซื้ออาหารบนรถไฟนะฮะ เพราะไม่มี ให้ซื้อก่อนขึ้น

ขอย้อนเวลาไปเกือบ 9 ชม. ก่อนหน้านี้ที่ชานชาลา
คุณคงนึกภาพว่าเราคงเดินไปคุยกันไป ลัลลา ชิวๆสินะครับ
เปล่าเลย เราวิ่งใส่เกียร์โฮ่งเร่งสปีท สิบคูณร้อย เพื่อให้ทันเวลา
เนื่องจากกว่าจะมาถึงสถานีได้ แท็กซี่ก็พาเราไปเติมน้ำมันอยู่เกือบครึ่ง ชม.
จึงทำให้เวลาเร่งมากขึ้น ๆ ๆ 


เพื่อความปลอดภัยไว้ก่อนเราจึงจักขอให้ท่าน สวมแมสแบบ 3M ป้องกันฝุ่นละอองแบบจัดเต็มไปเลย
ฉันว่าคุ้ม ใส่เลย แม้จะดูแผ่นหนา หายใจไม่สะดวกอยู่บ้าง แต่ฉันมั่นใจว่าใส่แล้วน้ำมูกของคุณจะไม่กลายเป็นสีดำแน่นอน