วันนี้จะมาเล่าประสบการณ์ช่วยน้องหมาคลอดลูกค่ะเราเลี้ยงหมาพันธุ์ปอมไว้อายุได้ประมาณ 1 ปีกว่าๆค่ะพอถึงวันที่น้องจะคลอดไม่เหมือนจะคลอดถุงน้ำคร่ำออกมาและก็มีกล้องสีดำๆเหม็นๆออกมาด้วยค่ะเราคลอดถุงนี้เวลาประมาณ 9 โมงครึ่ง
แล้วน้องก็หยุดเบ่งเราก็พยายามช่วยน้องคลอดน้องก็กลับเข้าไปนอนแล้วเวลาประมาณ 11 โมงน้องก็พยายามเบ่งอีดครั้งค่ะแต่ครั้งนี้มีก้อนสีดำๆหนึบๆยาวๆออกมาได้ครึ่งนึงน้องก็หยุดเบ่งเราก็พยายามช่วยดึงแต่ยังไงก็ดึงไม่ออกค่ะ แล้วก้อนอันนั้นก็กลับเข้าไปอีกเราไม่ได้ถ่ายรูปเอาไว้นะคะเพราะพยายามจะช่วยน้องอยู่ค่ะ
เวลาประมาณบ่ายโมงครึ่งถึงบ่ายสองก็พยายามจะเบ่งคลอดอีกครั้งและมีถุงน้ำคร่ำออกมาอีก 2 ถุงหรือคล้ำกับสีใส
น้องเป็นค่อยออกมาเป็นเจ้าก้อนดำๆนั้นอีกค่ะเราก็พยายามช่วยดึงน้องจนหลุดแล้วพอหยุดก็มีขาเจ้าตัวน้อยออกมาเราตกใจมากเพราะเป็นส่วนขาที่ออกมาไม่ใช่ส่วนหัวแล้วน้องก็พยายามเบ่งเราก็ช่วยดึงน้องอยู่ค่ะแต่น้องเบ่งไม่ออกเพราะน้องหมดแรงเราก็เลยตัดสินใจดึงขาของลูกหมาออกมาแล้วยังมีชีวิตและแข็งแรง

พอหนูคลอดออกมาเราก็ช่วยฉีกถุงน้ำคร่ำส่วนลูกและสายสะดือแม่มันจัดการเองค่ะแล้วก็ให้น้องไปกินนมแม่ตอนแรกเรานึกว่าน้องคลอดออกมาแค่ตัวเดียวแต่พอเวลา22นาฬิกาเหมือนน้องพยายามจะเบ่งแล้วน้องก็เดินพอน้องเดินอ่ะเหมือขาน้องซุดเราก็รีบเข้าไปดูว่าน้องเป็นอะไรแล้วเราก็เห็นหัวเจ้าหมาโผลมาแต่เราก็คิดว่าน้องคงจะไม่รอดเพราะน้ำคร่ำน้องแตกนานแล้วแล้วตัวแม่มันพยายามจะเบ่งแต่ก็มีไม่ออกหัวมันคาอยู่ที่ช่องคลอดแล้วก็พยายามช่วยดึง
จนแรงเฮือกสุดท้ายของลูกมันบวกกับเราช่วยดีเลยทำให้ลูกมันออกมาได้และตอนนั้นตัวแม่ก็ช็อคไปน่าจะเป็นเพราะหมดแรงรักกันพยายามเรียกปลุกมันมันก็เหมือนจะดีขึ้นนะคะส่วนตัวลูกน้องตายค่ะ
ภาพอาจจะสะเทือนใจหน่อยนะคะ
เนื่องด้วยน้องเป็นน้องสาวท้องแม่และช่องคลอดน้องเล็กเคยทำให้น้องคลอดยากแต่ก็ยังดีที่คลอดมาให้เราได้ 1 ตัวตอนนั้นเราร้องไห้เสียใจมากเลยค่ะฝากไว้เป็นประสบการณ์นะคะ
ลูกของเจ้าตัวเล็กค่ะ