สวัสดีค่ะ นี่คือกระทู้ที่มีสาระที่สุดของเรา
อยากจะมาแชร์ประสบการ การทำคลอดชิวาว่าลูกสาวเราค่ะ
สืบเนื่องจากอยากได้ลูกหมาตัวเล็กๆมาเชยชม พอลูกเราฮีทครั้งที่ 2 เราจึงประกาศหาคู่ให้ลูกค่ะ
กระทู้นี้ http://ppantip.com/topic/33738349
แต่มาได้จริงๆคือชิวาว่าของรุ่นน้องที่มหาลัย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เราใช้วิธีการผสมเทียมค่ะ เนื่องจากลูกสาวเราไม่ยอมให้ตัวผู้ทับ ใช้การฉีดน้ำเชื้อย้ำ 2 ครั้ง ในการฮีทวันที่ 9 และ 11 ค่ะ
หลังจากวันที่ฉีดน้ำเชื้อเข้าไป ระยะฝังตัวคือช่วง 10 วันแรกค่ะ สำคัญมากคือไม่ให้เค้ากระโดด
เราใช้วิธีนับวันที่ท้องจากวันที่นำไปผสมนะคะ กรณีนี้คือผสมวันที่ 13 และ 15 มิถุนายน เราใช้วันที่ 15 เป็นหลักในการนับค่ะ
เราเริ่มสังเกตความเปลี่ยนแปลงของเค้าค่ะ ประมาณ 30 วันหลังผสมจะเห็นว่านมเค้าดูจะเต่งๆขึ้น ความซนเริ่มลดลง


เราเปลี่ยนอาหารที่เค้าทานค่ะ ปกติเค้าจะทานรอยัลคนินสูตรหมาพันธ์เล็ก เราเปลี่ยนมาให้เค้าทานคนินสูตร starter mother & babydog
ในช่วง 40 วันเราพบว่า ท้องเค้าบวมขึ้น หัวนมชัดเจนขึ้น รวมถึงการกินอาหาร
จากที่กินอาหาร 2 เดือน 1 กิโล กลายเป็นกิน 1 กิโลภายใน 2 อาทิตย์ค่ะ
ตอนนั้นเรามั่นใจแน่ๆค่ะว่าเค้าท้อง เราตัดสินใจไม่พาไปอัลต้าซาวด์ รอลุ้นตอนไปเอ็กเรย์ก่อนคลอดเลยทีเดียว
นี่เป็นรูปช่วง 40 วันค่ะ จะเห็นชัดว่าตอน 30 วันมากๆ

หลังจากนั้นท้องเค้าจะเริ่มใหญ่โตขึ้นอย่างรวดเร็วค่ะ ภาพนี้จะเป็นช่วง 45 วันค่ะ

เวลาผ่านไปจนถึงวันที่ 55 ในการตั้งครรภ์ ท้องใหญ่โตมาก เริ่มจะไม่วิ่งละ เราพาไปเอ็กเรย์ในวันที่ 55ค่ะ




การเอ็กเรย์แม่หมาสามารถทำได้ตั้งแต่วันที่ 50 ค่ะ แต่เราอยากเห็นขนาดหัวชัดๆจึงรอมาจนถึงวันที่ 55
การเอ็กเรย์มีความสำคัญมากค่ะ จะสามารถบอกได้ว่า มีลูกหมาจำนวนกี่ตัว โดยการนับจากกระโหลก หรือตามแนวกระดูกสันหลัง
เวลาคลอดจะได้ทราบว่าแม่หมาคลอดออกมาหมดรึยัง และคุณหมอจะช่วยวิเคราะห์ด้วยว่า
แม่หมาสามารถคลอดเองได้มั้ย โดยวัดจากขนาดกระโหลกของลูกหมา และขนาดเชิงกรานของแม่หมาค่ะ
ในกรณีนี้ หัวลูกหมาตัวที่ใหญ่สุดมีขนาด 2.5 ซม. ส่วนเชิงกรานของแม่หมามีขนาด 4 ซม ค่ะ เราจึงตัดสินใจเตรียมคลอดเอง

เราเริ่มเตรียมอุปกรณ์ทำคลอดค่ะ โดยเริ่มจากซื้อคอกที่นำมาประกอบเองได้ เราซื้อขนาด 6 แผ่นมาค่ะ จากตลาดนัดจตุจักร
พื้นที่คลอดเราใช้เป็นเบาะนอนของเค้าค่ะ เอาตัวเบาะออกแล้วใช้เศษผ้าเอาให้เค้าไว้ทำรัง

อุปกรณ์ที่สำคัญมากๆขาดไม่ได้เลย เผื่อแม่หมาทำเองไม่ได้ค่ะ
1.ที่ดูดเสมหะของเด็กเล็ก
2.ไฟกก ใช้ได้ตั้งแต่ 60w-100w ค่ะ เราหาซื้อได้แค่แบบ 100w
3.ขาหนีบไฟ เราใช้หนีบกับกรงแล้วใช้มืออังค่ะ ให้ข้างในรู้สึกอุ่นๆเป็นอันใช้ได้
ใช้ผ้าคลุมคอกอีกทีนะคะ แสงจากไฟถ้าสว่างเกินไปอาจทำให้ตาเสียได้ค่ะ
ถ้าไม่มีไฟกกกับขาหนีบไฟ สามารถใช้โคมไฟหัวเตียงแทนได้นะคะ แล้วลองใช้มืออังดูว่าระยะแค่ไหนถึงจะอุ่นพอ
4.แอลกอฮอล์
5.กรรไกร ใช้สำหรับตัดสายสะดือค่ะ ก่อนใช้ล้างด้วยแอลกอฮอล์ก่อนนะคะ
6.ด้าย ใช้ผูกสายสะดือก่อนตัด กันของเหลวไหลออกมาค่ะ ตัดแล้วแช่แอลกอฮอล์ก่อนผูกนะคะ
7.เบตาดีน ใช้เช็ดสายสะดือที่เราตัดค่ะ
8.ผ้าสะอาด ต่ำๆซัก 2 ผืนค่ะ

ตามรูปนี้จะเป็นอุปกรณ์ที่เราเตรียมนะคะ


ภาพนี้จะเป็นบริเวณพื้นที่ที่เราให้เค้าคลอดค่ะ ก่อนวันคลอดเราจะเอาเบาะออก
เอาผ้าที่ปูที่พื้นมาคลุมให้ทึบ และประกอบคอกให้เหลือแค่สี่เหลี่ยมจตุรัสค่ะ



เราศึกษาวิธีทำคลอดจากยูทูป ดูเกือบทุกคลิปเท่าที่จะหาได้ หาข้อมูลจากอินเตอร์เน็ต
ในช่วงประมานวันที่ 57 จะสังเกตได้ว่า ลูกหมาจะเริ่มดิ้น และบีบน้ำนม น้ำนมจะเริ่มไหลค่ะ เป็นน้ำนมสีขาวๆ
ช่วงค่ำของ ในวันที่ 59 (วันที่ 14 สิงหาคม) เค้าเริ่มมีอาการค่ะ เริ่มเดินวนไปวนมา มีอาหารหอบ ไม่กินข้าว กินแต่น้ำ
เริ่มขุด เดินวนไปวนมา นอน แล้วก็ลุกมาขุดๆๆ อันนี้จะเป็นเป็นอาการก่อนคลอดของเค้าค่ะ
เราอย่าพึ่งไปกวนเค้านะคะ แอบดูอยู่ห่างๆก่อน จนถึงช่วงสายของวันที่ 15 สิงหาคม ซึ่งเป็นวันที่ 60 พอดีค่ะ
เวลาประมาน 8.00 น. เค้าเหมือนเริ่มจะเบ่งค่ะ และเริ่มเบ่งจริงๆในเวลา 8.24 ค่ะ
ในตอนนี้เราเข้าไปช่วยเค้าเบ่งนะคะ เพราะว่าหมาเราเค้าเห่าเรียกถ้าเราลุกออกมาค่ะ
เราขออนุญาติใส่รูปในสปอยนะคะ เนื่องจากรูปจะมีความสะเทือนในนิดนึง
ในภาพจะเป็นถุงน้ำคร่ำนะคะ มีลักษณะเป็นน้ำสีชาๆ จะออกมาเป็นถุงค่ะหรือจะแตกออกมาก็ได้ หลังจากที่ถุงนี้เริ่มออกมา
แม่หมาจะเริ่มเบ่งลูกค่ะ ลูกหมาควรจะออกมาหลังจากที่ถุงน้ำคร่ำออกมาไม่ควรเกิน 30 นาทีค่ะ ถ้าเกินนั้นก็อันตราย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ลูกหมาตัวแรกเราคลอดในเวลา 9.10 ค่ะ แต่เราเสียลูกหมาตัวแรกไปเพราะความไม่สมบูรณ์ของร่างกาย เด็กน้อยเสียชีวิตตั้งแต่ยังไม่ออกมาค่ะ
ข้อผิดพลาดของเราคือ ลืมศึกษาในกรณีที่ลูกหมาตาย การแท้ง เพราะมั่นใจมาตลอดว่า ดูแลแม่หมามาดีมาก
ตอนที่เราฉีกน้องออกจากถุงรก น้ำตาไหลอัตโนมัติเลยค่ะ ร้องไห้มากกว่าตอนโดนแฟนทิ้ง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

หลังจากเราเอาผ้าห่อเจ้าตัวเล็กแล้ว เราก็หันมาช่วยเค้าเบ่งต่อค่ะ แม่หมาของเค้าเบ่งตัวที่ 2 ต่อจากเจ้าตัวแรกเลย
ตัวที่ 2 นี้ เด็กน้อยเอาขาออกค่ะ สร้างความตกใจให้เราอีก เพราะจากที่ศึกษามา ลูกหมาจะเอาหัวออกก่อน
ขาเด็กยังขยับค่ะ เรารีบช่วยเค้าเบ่งด้วยความดีใจ ..
แต่โชคก็ไม่เข้าข้างเราอีกครั้งค่ะ แม่หมาเราเหมือนเหนื่อย ตัวเราไม่กล้าดึงแรง กลัวหัวขาดค่ะ จนอึดใจสุดท้ายเราถึงตัดสินใจดึง
ลูกหมาเรานิ่งไปค่ะ เรารีบแกะเด็กออกจากถุงรก เช็ดหน้าเช็ดตัว ตัดสายสะดือ
และเราก็เสียลูกหมาไปอีก 1 ตัวค่ะ ตัวนี้ไม่แน่ใจสาเหตุ แต่คิดว่า เราน่าจะช่วยช้าไป น้องน้ำเข้าปอดและจมูก
เราพยายามใช้ที่ดูดเสมหะเอาน้ำออกจากปากและจมูก
แต่ดูดเท่าไหร่น้ำก็ไม่หมดค่ะ เราลองปั๊มหัวใจ ให้แม่หมาเลียกระตุ้นหัวใจ
อีก 1 ความสูญเสียที่เกิดขึ้นค่ะ แม่หมาเราเลียไม่ยอมปล่อยลูกน้อยที่ตายแล้วคืนเรา เรานำน้องไปไว้ในห่อผ้า
แม่หมาเราไม่ยอมเบ่งตัวที่ 3 ค่ะ เอาแต่จะลุกเดินหาลูก จนเราต้องบังคับให้เค้านอนลง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้




เราใช้เวลาที่เค้าพักการเบ่งในการนั่งร้องไห้ค่ะ
แม่หมาเราพักการเบ่งนานมากค่ะ จนเวลาประมาน 11.20 ก็ยังไม่เบ่ง จนเราคิดว่าจะพาไปโรงพยาบาล
แต่หมาเราก็เหมือนรู้ เบ่งเดี๋ยวนั้นเลยค่ะ เป็นอีกตัวที่เอาขาออกค่ะ ตอนนั้นเราใจไม่ดีละ
แม่หมาเราก็เหนื่อยมาก เราเห็นขาน้องกระดุ๊กกระดิ๊กค่ะ ตัวนี้ก็กลัวเป็นแบบตัวที่ 2 อีก สิ่งที่เราคิดคือ ต้องเอาออกมาให้ไวที่สุด
แค่จนถึงกลางลำตัว เราตัดสินใจดึงเลยค่ะ ตัวนี้ตัวเล็กกว่าพี่ 2 ตัวที่เสียไปเกือบเท่าตัวเลย
เมื่อลูกหมาออกมา เราจัดการแกะลูกหมาออกจากถุงครอบตัว โดยแกะจากตรงคางคะ ตรงนั้นจะมีพื้นที่ฉีกเยอะที่สุด
เมื่อแกะเสร็จให้ใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดหัว จากนั้นใช้ที่ดูดเสมหะเด็กดูดน้ำออกจากปากและจมูก
ใช้ผ้าชุบน้ำอุ่นเช็ดตัวน้องให้สะอาด แล้วส่งให้แม่เค้าค่ะ จับแม่เค้านอนหงายแล้วให้เอาลูกหมาไปจ่อตรงนมแม่เค้าค่ะ
แม่เค้าจะให้ลูกกินนม และเลียกระตุ้นลูกเค้าค่ะ แต่ถ้าไม่ทำเราต้องใช้ผ้าเช็ดกระตุ้นเองนะคะ
ตรงขั้นตอนนี้ไม่มีรูปนะคะ รีบทำให้เสร็จไวที่สุดเลยไม่ได้ถ่ายรูปค่ะ


เราเหลือลูกหมา 1 ตัวค่ะ เป็นเด็กผู้หญิง ส่วน 2 ตัวที่เสียไป เป็นเด็กชายทั้งคู่ค่ะ
เด็กน้อยของเราแข็งแรงมาก จิ๋วแต่แจ๋วมากค่ะ





เราแค่อยากจะบอกว่าไม่ใช่ทุกคอกที่คลอดมาแล้วจะรอดหมดเหมือนในยูทูปที่ดู
การทำคลอดอาจจะไม่เหมือนตามเวปที่อ่าน อาจจะเอาหัวออก หรือเอาขาออก ที่สำคัญคือต้องทำให้ไว เพื่อให้ลูกหมาหายใจไวที่สุด
เราอาจจะโชคร้ายที่เสียน้องอีก 2 ตัวไป แต่โชคดีที่เหลือตัวเล็กไว้ให้แม่เค้า 1 ตัว
เราคิดว่านี่คงเป็นชาติที่ 50 ของลูกหมาทั้ง 2 ตัว ชาติหน้าเค้าจะได้มาเกิดเป็นคนแล้ว  

และนี่คือภาพล่าสุดค่ะ


ขอบคุณนะคะที่สละเวลาอ่าน
ถ้าใครอยากปรึกษาอะไร หลังไมค์มาได้นะคะ
ปล. ไม่ขายนะคะ ขอซื้อไม่ต้องหลังไมค์มาน้าา