ตามหัวข้อเลยคะ เราอายุ13เราเป็นคนที่เวลาอยู่ร.รเราไม่กล้าเข้าหาใครเลยไม่ค่อยทักใครก่อนแต่ก็มีทักก่อนเป็นบ้างครั้งจนมองว่าดูเข้าถึงยากดูหยิ่งเวลาคาบว่างๆเพื่อนก็จะแยกย้ายไปเล่นกันเป็นกลุ่ม บางคนก็นอน แต่เราจะเป็นคนเดียวที่นั่งอยู่บนโต๊ะเรียน มองคนนู้นคนนี้เล่นกันบ้าง นั่งเหม่อมองวิวมองนู้นมองนี้บ้างครั้งจนเพื่อนมาถามว่าเราเป็นซึมเศร้าหรอ เพื่อนบอกเราดูเศร้าตลอดเวลาเวลานั่งก็นั่งเหม่อ เพื่อนก็บอกเราดูเข้าถึงยาก เราก็เลยคิดในใจเราเป็นขนาดนั้นเลยหรอวะ เราก็เป็นตัวเองนะ เราเป็นคนที่ช่วยเหลือเพื่อนตลอดเวลาไม่เคยนินทาเพื่อนไม่เคยพูดจาร้ายๆใส่เพื่อนจนมีคนมาบอกว่าเพื่อนไปนินทาเราว่า"อีนี่มัน"เราก็เลยงงเราอยู่เฉยๆทำตัวเฉยๆไม่เป็นจุดสนใจแต่พอเวลาเราจะทักใครกลับไม่มีใครคุยด้วยเลยเช่น  มีคนกำลังคุยกันเรื่องอาหาร"เห้ยอยากกินเค้กวะขอกินด้วยดิ"แล้วมันก็กินจนมันเละปาก คุยกันหัวเราะเราเลยพูดว่า"55เค้กหกใส่หมดแล้ว"แล้วมันก็เงียบใส่เราเลยงงว่าเราหยิ่งจริงๆหรอ เช่นเราอยากคุยกับคนนี้ก็จะไม่ตอบเวลามีใครมาคุยด้วยเราก็คุยด้วยไม่เคยเมินคำถามเลยคนมองว่าดูเงียบเกินไปดูไม่มีชีวิตชีวาเลย เรามีนิสัยแบบนี้ ชอบนั่งเงียบเหม่อลอย เวลากินข้าวก็จะไม่พูดกับใครเลย เวลานั่งทำงานก็ทำคนเดี่ยว เป็นคนที่เงียบจนเพื่อนคิดว่าเป็นโรคซึมเศร้าแล้วก็ดูเข้าถึงยากคนไม่กล้าเข้ามาคุยด้วยพอเรารู้ว่าเป็นแบบนี้เราจึงไปบอกแม่ว่าเราดูหยิ่งจริงๆหรอแม่บอกว่า "ดูเยีอกเย็นดูไมีมีชีวิตชีวาจะทำให้คนเกลียดได้ ไม่จำเป็นจะต้องให้ใครมาทักก่อนต้องเข้าหาคนอื่นบ้าง กับกูยังไม่ค่อยพูดด้วยเลยบ้างครั้งชอบทำหน้าเบื่อโลกถอนหายใจไม่แปลกที่เขาจะมองว่าหยิ่ง"เราเลยบอกแบบนี้เราเป็นแบบนี้มาตลอดเลยนะมันดูหยิ่งหรอกับการที่เราไม่พูดแต่เราไม่เคยเมินคำถามใครพร้อมช่วยเหลือคนอื่นเสมอแต่ก็ยังดูมองว่าหยิ่งเราเลยพยามยามยิ้มให้มากขึ้นแต่ก็ไม่มีใครเข้าหาอยู่ดีเราเลยเป็นแบบที่ตัวเองถนัดดีกว่า แม้แต่ครูยังไม่เข้าหา เราก็งงมากเพื่อนว่าหน้าเราดูดุดูโหดด้วย ตาคมๆหน้าเข้มๆดูดุ คิ้มก็เข้ม เราเลยอยากรู้ว่าจะต้องทำตัวยังไงให้ดีขึ้น .