เรามีเพื่อนสนิทอยู่1คนค่ะเราคิดว่าเราสนิทกับเขาตั้งแต่ประฐมเวลาทำอะไรเราก็จะนึกถึงเขาตลอดและเราก็เชื่อใจเขามากๆคิดว่าเขาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดในชีวิตเราเลยค่ะ ทุกครั้งที่มีปัญหาเราก็จะปรึกษาเขาตลอดและเล่าให้เขาฟังตลอด เวลามีเรื่องดีหรือเรื่องร้ายเราก็จะเล่าให้เขาฟังทุกครั้ง แต่เวลาเขามีอะไรเขาไม่เคยนึกถึงเราเลยค่ะเขามักจะไปเล่าให้คนอื่นฟัง ทั้งคนที่พึ่งรู้จักและคนที่รู้จักกันมานาน แต่ในนั้นไม่มีเราเลยค่ะ บางทีเราก็คิดว่าการที่เขาคุยกับเรามันไม่สบายใจรึเปล่า เรายังไม่สนิทกันพอหรือเปล่า เราไม่อยากเป็นภาระเพื่อนค่ะเราอยากให้คำปรึกษา ให้กำลังใจ เป็นคนที่คอยรับฟังปัญหาของเขาบ้าง แต่เขาไม่เคยนึกถึงเราเลยค่ะ  แรกๆเราก็คิดว่าปัญหาที่เกิดขึ้นบางครั้งเขาอาจจะไม่สะดวกใจที่จะคุยกับใครแต่เมื่อเวลาผ่านไปมันทำให้เรารู้ว่าใครที่เขาไม่สะดวกใจก็คือเรานั่นแหละ
เราเลยรู้สึกว่าเขาอาจจะไม่สนิทกับเราหรือเปล่าและเป็นเราฝ่ายเดียวที่สนิทกับเขา แล้วก็ยังมีเรื่องที่หลายครั้งเขาก็ชอบไปพูดคุยกับคนที่เราไม่ชอบและทำให้เรารู้สึกไม่สบายใจแต่ว่าเวลาที่เขาไม่ชอบใครเรานี่เกลียดคนนั้นแทนเขาเป็น2เท่าเลยค่ะ555 เวลาคนที่เราชอบใครแล้วคนที่เราชอบมาจีบเพื่อนเราแล้วเพื่อนเราก็คุยกับเขาเราเสียใจมากเลยค่ะ (เราไม่โกรธที่เพื่อนไปคุยกับเขาหรอกค่ะเพราะมันเป็นสิทธิของเขาแต่มันก็ยังมีลึกๆที่เสียใจอยู่ว่าเขาจะไม่นึกถึงความรู้สึกของเราบ้างเลยหรอ) ถ้ามันเกิดขึ้นไม่กี่ครั้งเราก็ยังพอรับได้ค่ะแต่มันเป็นเกือบทุกคนที่เราชอบเลยค่ะ555ถึงแม้จะเกิดอะไรขึ้นเราก็ยังอยากเป็นเพื่อนกับเขานะคะ เพราะเขาก็เป็นเพื่อนที่ดีมากๆคนหนึ่งสำหรับเราเลยค่ะ เราอยากรู้ว่าเราควรจะทำยังไงดีให้ทุกอย่างมันเคลียร์อะค่ะมันคาใจเรามาตลอดหลายปีเลยค่ะ ว่าเราควรทำตัวยังไงให้เขารู้สึกสบายใจที่จะเล่าปัญหาให้เราฟัง และควรจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงเวลาเขาคุยกับคนที่เราชอบคะเราไม่อยากทำตัวงี่เง่าค่ะเพราะเขาเองก็ไม่ผิดและคนที่เราชอบเองก็ไม่ผิดเขามีสิทธิ์ที่จะคุยกั