สวัสดีค่ะวันนี้เราจะมาขอความคิดเห็นจากพี่พี่ในกระทู้คือพ่อแม่เราเลิกกันตั้งแต่เราอายุประมาณสองถึงสามขวบแล้วเค้าแยกทางกันเราต้องอยู่กับยายมาตั้งแต่เด็กแล้วทีนี้เราไม่อยากอยู่กับยายค่ะเพราะยายชอบบ่นเรื่องเล็กๆน้อยๆก็บ่นเราเคยคุยกับเขาหลายรอบแล้วนะคะแต่เขาก็ไม่ฟังเขาก็บ่นเหมือนเดิมบางทียังไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะเขาก็บ่นแล้ว ตอนนี้เราก็โตพอสมควรแล้วเราก็บอกว่าเราไม่อยากอยู่กับยายเราอยากไปอยู่กับพ่อแต่เราก็เข้าใจนะคะว่าพ่อก็มีครอบครัวใหม่แม่ก็มีครอบครัวใหม่ถ้าเราขอไปอยู่ด้วยเราก็จะอึดอัดแฟนใหม่เค้าก็น่าจะอึดอัดเหมือนกัน เราก็รู้นะคะว่ายายรักเราแต่เราไม่ชอบคนชอบบ่น เราก็ร้องไห้คนเดียวหลายครั้งนะคะแต่ตอนนี้เราไม่ไหวจริงๆเราก็เลยร้องไห้แล้วคนอื่นเห็นมันก็เลยกลายเป็นเรื่องใหญ่ พอยายรู้ยายก็ร้องไห้แล้วเค้าก็บอกว่าถ้าเค้าตายจะรู้สึกเอง เราก็ไม่สบายใจนะคะที่เห็นเค้าร้องไห้แต่เราก็ไม่ไหวจริงๆค่ะเรายอมอยู่คนเดียวดีกว่า แล้วตอนนี้เราก็เสียใจค่ะว่าพ่อกับแม่ไม่มีใครสามารถเลี้ยงดูเราได้เลยซักคนแล้วยายก็เป็นแบบนี้บางครั้งเราก็อยากตายตายไปเลยนะคะแต่มันก็ทำไม่ได้เรารู้สึกว่าเราอยู่ไปเราก็เป็นภาระคนอื่นเปล่าเปล่า เราเพิ่งขึ้น ม. 2 นะคะมันกดดันมากๆจริงๆค่ะขอความเห็นจากเพื่อนๆพี่ๆน้องๆหน่อยนะคะ