ตามหัวข้อเลยค่ะเราอยากรู้ว่ามุกคนคิดเห็นยังไง เราอายุ16จริงๆช่วงนี้เริ่มทำงานตามร้านอาหารตอนปิดเทอมอยู่ค่ะได้ไม่มากแต่พอกินมื้อต่อมื้อได้อยู่ค่ะ แต่พ่อเราเอาเงินที่เราได้มาไปซื้อบุหรี่จนหมดตลอดเลยค่ะ พ่อเราไม่ยอมทำงานเขาบอกว่าเขาป่วยแล้วเขาก็บอกว่าทำงานเลี้ยงเราจนอายุ16แล้วเราควรตอบแทนเขาบ้างค่ะ เราเลยอยากแบ่งเบาภาระเลยหางานทำบ้างแล้วก็พาพ่อไปหาหมอ หมอบอกว่าปกติค่ะ พอเราถามพ่อว่าป่วยอาการเป็นยังไงเขาบอกว่าปวดแขนขาแล้วก็ทั้งตัวเลยค่ะจนตอนนี้ได้แต่กินเงินเก่าที่เคยมี(พ่ออายุ40-50) ไม่ทำงานมา3ปีแล้วค่ะ เงินก็ใกล้จะหมดแล้ว เราเลยขอให้พ่อกลับไปทำงานเพราะเราก็อยากเรียนต่อ แต่พอบอกว่าจะไม่ทำค่ะ พ่อบอกจะให้เราเป็นคนดูแลค่าใช้จ่ายในบ้านไม่ต้องเรียน เราเลยทะเลาะกับเขาบ่อยมากๆเลยค่ะ พอนานเข้าเงินเราก็หมดใกล้จะเปิดเทอมแล้วด้วยเรายังไม่ได้ซื้อชุดพละเลยค่ะ ค่าปักชุดก็ไม่มี เราท้อแท้มากๆเลยค่ะ อยู่ที่บ้านพ่อเราใช้เราทุกอย่างเลยค่ะ จริงๆใช้เราไม่อะไรนะคะแต่พอเราไม่ได้ยินหรือพอถามว่าอะไรง่ายๆข้างๆมือหยิบเองบ้างได้มั้ยเขาก็มาด่าเราว่าเลี้ยงเสียข้าวสุก เลี้ยงมาจนโตป่านนี้แล้วยังมาทำตัวเนรคุณ น่าจะเอาขี้เถ้ายัดปากไปตั้งนานแล้ว ด่าเราไอ่เหี้_ ไอควา_ บ้าง บางครั้งเราด่าว่ากระหร_ เราร้องไห้ทุกวันเลยค่ะ จนตอนนี้เราเริ่มเก็บเงินไว้ใช้ครึ่งหนึ่งอีกครึ่งแบ่งใช้ในบ้านบางทีมันไม่พอค่าบุหรี่ของเขาเขาก็จะมาค้นทั้งบ้านหาตังค์แล้วเอาตังค์ไปซื้อตลอดเลยค่ะจนตอนนี้ไม่มีเงินสำรองเหลืออยู่เลย ข้าวก็แทบไม่มีจะกินแล้ว แต่เขาทำตัวไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลยค่ะ เขาหวังจะให้เราหาเลี้ยงอย่างเดียว เรารู้สึกเหนื่อยมากจริงๆ เหนื่อยทั้งกายทั้งใจ มันเริ่มไม่ไหวแล้วค่ะ
คิดยังไงกับการที่พ่อหวังให้เราลาออกมาจากโรงเรียนทำงานหาเงินให้เขาจนแก่คะ