เราเป็นคนคิดแล้วพูดเลยพูดไม่คิด เรามีเพื่อนอยู่คนหนึ่งค่ะสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก ไปไหนไปกันตลอดตัวติดกันตลอด เขาเป็นผู้ชายที่อบอุ่นมากใส่ใจทุกอย่างช่วยคอยทุกคน เวลาเลิกเรียนก็เดินกลับบ้านด้วยกันทุกวันเล่นเกมด้วยกันทำอะไรด้วยกันตลอด คอยช่วยกันตลอด จนเราแอบเผลอไปมีใจให้เขาค่ะ😭 เราคิดอยู่นานมากว่าจะบอกไปดีมั้ยมันอยากจะล้นออกมาจากใจเลยค่ะ5555 แต่มันก็มีวันหนึ่งเพื่อนมาแซวว่าเขาชอบเราหรอ เขาบอกว่าไม่ชอบไม่มีทางชอบด้วย ตอนนั้นเราเสียใจมากที่รู้ว่าเขาไม่ได้ชอบเรา แต่เราก็ยังทำอะไรด้วยกันเหมือนเดิมนะคะ ไปไหนด้วยกันกินข้าวด้วยกันอยู่ด้วยกันแทบตลอดเวลา แต่มันก็มีอีโควิดเข้ามาค่ะ โรงเรียนปิดไม่ได้เจอกันนานเลยค่ะเราก็คิดว่าเราไม่ได้ชอบเขาแล้วเพราะไม่ได้เจอกัน แต่เขาก็ทักมาว่าไปติวด้วยกันมั้ย แน่นอนว่าเราไปอยู่แล้ว55555 ไปถึงเขาไม่ได้ติวอะไรเลยค่ะนั่งเล่นเกม เราก็บ่นว่าเมื่อไหร่จะทำ เขาก็เลิกเล่นแล้วถามเราว่า จะโกรธมั้ยถ้ากูจะบอกเรื่องนี้ เราตอบว่าไม่โกรธหรอก(เราก็ไม่รู้ว่าเรื่องอะไรแต่พูดไปก่อน😅) เขาพูดว่ากูชอบ เราตกใจมากค่ะเหมือนเวลาที่รอมาตลอดมันมาถึงแล้ว แต่ปากกับสมองเรามันไปคนละทางซะงั้น เราบอกว่าเป็นเพื่อนกันก็ดีอยู่แล้ว เขาเงียบเลยค่ะ ก้มหน้าแล้วยิ้มตอบเรามาว่าอื้ม เป็นเพื่อนกันก็ดีอยู่แล้วเนาะ วันนั้นเขาเดินกลับกับเรา แต่มันเปลี่ยนไปมากๆ จากปกติจะเดินรอเราแต่ทีนี้เขาเดินเร็วขึ้นตลอดทางไม่คุยกันไม่หัวเราะเหมือนก่อน พอโควิดเริ่มหายๆไปแล้ว เราก็ไปโรงเรียนตามปกติเขาก็คุยกับเราอยู่นะแต่ไม่บ่อยเหมือนเคย แล้วตอนนั้นเพื่อนสนิทเขามาบอกชอบเรา เราไม่รู้จะตอบอะไรเลยค่ะแต่เขาบอกว่าให้คบเราเลยคบดู แต่มันรู้สึกฝืนใจตัวเองอะค่ะแบบเราชอบเขาไม่ได้ชอบเพื่อนเขา555 เราเลยเลิกกับเพื่อนสนิทเขาค่ะ แล้วช่วงนั้นมันก็ยิ่งรู้สึกแปลกกับเขายิ่งกว่าเดิมรู้สึกว่าชอบมากชอบมากกว่าแต่ก่อน เขาชอบมากอดมาแกล้งเรา เราก็นึกว่าเขาทำแบบนี้กับทุกคนเลยไม่อยากคิดจริงจัง แต่มันก็มากขึ้นๆเขามากอดแล้วก็พูดว่าชอบนะตลอด เราก็นึกว่าพูดเล่นเราเลยชอบตอบว่า แหวะ  อะ แต่ในใจเราเขินมากๆเลยค่ะ เราเลยไปบ่นกับเพื่อนว่าถ้าเขาบอกชอบอีกจะตอบว่าชอบเหมือนกัน แต่พอเขามากอดแล้วพูดว่ากูชอบนะ ปากเรามันเร็วไปหน่อยค่ะ เราพูดว่าแหวะ ในใจคือห้ะพูดอะไรออกไป มันดันเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาบอกชอบเราด้วยค่ะ เราไม่รู้ว่าเขาคิดจริงหรือเล่นๆที่บอกชอบบ่อยๆ แต่เราก็ไปไหนกับเขาตลอดอยู่ด้วยกันแทบตลอดเวลาเหมือนเดิม จนเพื่อนๆกับพี่ๆเขาเอาไปนินทาเอาไปพูดกัน เขาก็เหมือนไม่ค่อยสบายใจเราเลยตีตัวออกห่างจากเขามาค่ะแต่ก็ยังชอบเหมือนเดิม พี่พวกนั้นก็เข้ามาแซวว่าเป็นแฟนกันหรอ เรากับเขาก็จะตอบว่าเพื่อนสนิทตลอด เหลือปีสุดท้ายแล้วค่ะที่จะได้อยู่กับเขา โกรธตัวเองมากที่ปากไวพูดไม่คิดตลอด เราชอบเขามาเกือบ10ปีได้แล้วค่ะแต่ไม่กล้าบอกตรงๆไม่กล้าพูดสักที ปิดเทอมเราก็ยังคุยกันคุยทักหากันทุกวันเล่าว่าแต่ละวันเจออะไรบ้างสนุกมากๆค่ะแต่ก็รู้สึกห่างเหินอยู่ดี เรื่องราวของเรากับเขามันเยอะมากๆมีทั้งเพื่อนสนิทเราบอกว่าเพื่อนสนิทเราชอบเขา แต่ยังโชคดีอยู่ค่ะเพื่อนสนิทเรามีแฟนไปแล้ว แต่ก็โกรธตัวเองอยู่ดีค่ะปากหมาพูดไม่คิดแล้วมาเสียดายทีหลัง😭😭