****สวัสดีค่ะเราอยากมาปรึกษาเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคนไม่ได้มีเจตนาที่ไม่ดีเราขอบอกตรงๆไม่อ้อมค้อมนะคะเพราะตอนนี้คิดมากจริงๆค่ะ****

คือเรากับแฟนคบกันมาได้1ปี3เดือนแล้วค่ะตอนนี้เราอายุ19แล้วจริงๆมีแฟนตอนอยู่ม.5ค่ะพ่อแม่เป็นคนหัวโบราณจะไม่ค่อยปลื้มคอยกีดกันตลอดพอเรามาอยู่ม.6ตัดสินใจที่จะบอกพ่อกับแม่เลยพามาเปิดตัวที่บ้านทุกอย่างโอเครค่ะผ่านไปด้วยดีแต่ก็ยังดีไม่สุดเพราะแต่ละวันที่แฟนมาบ้านพ่อกับแม่จะคอยกีดกันตลอดค่ะให้เราห่างกับแฟนไม่ให้นั่งใกล้ไม่ให้คุยกันห้ามบอกรักกันห้ามแตะตัวกันแต่ให้คุยกันผ่านแชทได้ตอนนี้เป็นห่วงความรู้สึกแฟนมากค่ะเพราะแฟนคุยกับเราไม่ได้เลยการที่แฟนอยากคุยกับเรามันมีสาระนะคะเพราะว่าเราคุยเรื่องอนาคตการเรียนกันเราไม่เข้าใจพ่อกับแม่ค่ะเราเลยตัดสินใจเดินไปอยู่ไกล้แฟนคอยปลอบเค้าว่าไม่เป็นไรเราคุยแชทกันก่ได้เนาะแต่ปัญหามันอยู่ตรงที่ว่าพอเราอยู่ไกล้แฟนแม่จะคอยเดินมาไกล้ๆแล้วจะชอบขู่ตลอดว่า"รอมันกลับไปก่อนโดนตีแน่กระีนักไม่เหมือนลูกคนอื่นเค้า" โดนคำดูถูกแบบนี้ตลอดค่ะถามว่าโดนตีจริงมั้ยโดนจริงค่ะเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วแต่เราพยายามปรับตัวให้ชินอยู่ค่ะเราเลยยอมแม่ให้ตีไปเรื่อยๆเราทำตามแม่มาตลอดว่าห้ามอยู่ไกล้ห้ามพูด/คุย/แอบ/บอกรักจนแฟนเรากลับบ้านเราเลยอยากแอบบอกรักแฟนอยากให้แฟนกลับบ้านดีๆเพราะบ้านเราอยู่คนละจังหวัดแต่แม่ก่มาได้ยินด่าเราว่ามันร้าย ร่าน กระแต  ลูกคนอื่นเค้ายังไม่เป็นแบบนี้เลย แต่ก่นั่นแหละค่ะเรายอมโดนด่า
***ขอบคุณที่รับฟังเรานะคะ***