รู้สึกอิสระ เป็นตัวของตัวเอง พอไม่รู้จักใครนอกจากครอบครัวเพราะครอบครัวคือเซฟโซนของเราจริงๆ ถึงจะโกรธกันนิดหน่อยก็กลับมาคืนดีได้ เราพร้อมให้ความรักกับคนที่เรารักให้มีความสุขไปด้วยกันนะแต่ไม่ใช่กับเพื่อนมิตร ทำไม่ได้หรือไม่อยากทำเนี่ยแหละ อยากจะดูแลสมาชิกครอบครัวให้ได้มากที่สุดเลยไม่ต้องการอะไรมากอีก รู้นะว่าการมีเพื่อนเป็นหนึ่งในองค์ประกอบชีวิตคน แต่จะเป็นอะไรมั้ยถ้าจะไม่อยากเพิ่มแต้มสนิทกับคนรู้จักอื่น อีกกรณีคือถ้าเสียไปต้องมาเสียใจอีก ไม่มั่นใจเลยว่าเขาจะทำยังไงกับเราต่อไป เราไม่มีใครเป็นศัตรูหรือมีคนไม่ถูกกันนะ ก็คืออยู่ของเรา

เรื่องปัญหามันมีเล็กกก แต่เป็นเรื่องของหัวใจค่ะ สำคัญเลยย
เรามีเพื่อนคนนึงคนนี้ที่ดีต่อเรามากและเราพร้อมจะเปิดใจกับเพื่อนคนนี้มากๆ มีเพื่อนสนิทคนเดียวก็พอแล้ว ดีมั้ย? ก็ไม่ได้ทุกข์อะไรนะ กลับดีเกินไปด้วยซ้ำ 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความ

แล้วอีก2ปีก็เรียนจบ และ หางานทำ
พอมาคิดว่าเพื่อนสนิทสมัยเรียนมีแค่คนเดียวแล้วก็ได้แหละเนอะ..

 (เราอยู่ที่ต่างประเทศกับครอบครัวจนมีห้วงความคิดว่าอยากโตไปอยู่ที่นี่กับครอบครัว อยู่สังคมใหม่ที่นี่ไปเลย แม้ตอนนี้ยังต้องกลับไปที่เก่าก็ตาม มีเรื่องเวลายั้งให้อยู่ที่นี่ สุดท้ายเวลาหมดก็ต้องกลับ)