ความรักในสูงวัยใกล้ 60 ทั้งคู่ ด้วยเราต่างก็เคยผ่านการมีครอบครัวมาแล้ว
และทั้งสองคนมีความเป็นอิสระ หมายถึงสามารถไปเที่ยวด้วยกัน ไปหาทำบุญด้วยกัน
ส่วนลูกๆ เขาก็โตกันหมดแล้ว
หลังจากคบกันมา 1 ปี เต็มๆ
หลายครั้ง เธอจะเป็นฝ่ายขึ้นเสียงกับเรา เราเลทอกที่จะเงียบและฟังเธอ ไม่โต้ตอบใดๆ
เพราะการเถียงซึ่งหน้า ก่อแต่จะให้เกิดสถาณการณ์ที่ขาดสติ ดังนั้นผมเลือกจะนั่งฟังด้วใบหน้าเฉยๆ
เราสองคนชอบทำบุญ สายธรรมมะ เหมือนกัน จึงไม่มีคำหยาบคาย
แต่เขาเคยบอกตั้งแต่คบกันใหม่ๆ ว่า เขาเป็นคนขี้หึง ขี้วีน เราเข้าใจในจุดนี้ดี
จึงระมัดระวังตัว ที่จะไม่ทำให้เธอหึงหวง จึงมุ่งไปที่งานเป็นหลัก
บ่อยครั้งที่เธอไม่พอใจ มีอารมณ์โกรธอะไรบางอย่าง ด้วยคิดไปเอง
แม้กระทั่งเราไปหาลูกค้า กับเพื่อนร่วมงานที่เป็นผู้หญิง ซึ่ง เขาก็มีสามี เราไปรถคันเดียวกัน
ช่วยกันไปคุยกับลูกค้า ในฐานะ อัพไลน์ ดาวน์ไลน์ ซึ่งเราก็ส่งไลน์ให้ดูตลอดว่าไปอะไรยังไง
แต่จบที่เธอหึงหวง วีน และ บ่อยครั้งที่เธอบอกว่า เราจบแค่นี้
ทำให้เราไม่มั่นใจ ถ้าเกิดไปอยู่ด้วยกันจริงๆ จัดงานแต่งงานให้ถูกต้อง เราจะโดนไล่ออกจากบ้านเมื่อไหร่ไม่รู้
โมเม้นล่าสุด ก็ดูกระหนุงกระหนิง กันดี จนกระทั่งตื่นเช้า
เราก็ไปธุระด้วยกัน และหลังจากนั้น ก็ไปนั่งทานข้าวด้วยกัน เราสองคนต่างก็ถือว่า สูงวัย
เขาก็มีสังคมของเขา เราก็มีสังคมของเราซึ่งค่อนข้างจะต่างกัน
แต่เราไม่ก้าวก่ายชีวิตส่วนตัว
ส่วนเราเป็นนักเครือข่าย ขายตรง ชอบพบปะผู้คน เป็นคนชอบเปิดประเด็นเจรจาทุกระดับ
พูดง่ายๆ เป็นคนเฟรนดลี่ นั่นเอง เจอเด็กเสริฟ รปภ คนขับแท็กซ่ แม่ค้าตามตลาด คุยได้หมด
เด็กเสริฟ ไม่ว่าชายหญิง เราก็ชอบคุยเล่นๆ ไม่มีจุดประสงอย่างอื่น
เช่น อายุเท่าไหร่ เป็นคนที่ไหน ชอบเมืองไทยมั้ย (กรณีเป็นต่างด้าว)
คุยเสร็จ ก็ปล่อยผ่าน ไม่มีเจตนาจะหลีเด็ก เพราะอายุปูนนี้ไม่คิดจะผิดศิลข้อ ๓ อยู่แล้ว
ที่ถามส่วนมากจะถามด้วยความเอ็นดูมากกว่า
จุดพีค เหมือนเขาจะเก็บข้อมูลบันในเม็มโมรี่ของสมอง โดยที่เราไม่รู้ตัว
หลังจากสั่งอาหาร เด็กเสริฟหน้าตาละอ่อน นำอาหารมาเสริฟ เราเห็นว่ายังเด็กอยู่
เลยสงสัยว่า อายุถึงเกณฑ์ หรือ ยัง แต่ก็รู้ว่าร้านนี้มีแต่พนักงานเสริฟ ที่เป็น ลาว และ เขมร
เลยยิงคำถามชวนคุยด้วยความเอ็นดูว่า
"อายุเท่าไหร่แล้วหนู ???"
เด็เกเสริฟตอบ "อายุ 17 แล้ว ค่ะ" เราก็ตอบว่า อ้าวเหรอ.....
คล้อยหลังเด็กเสริฟไป
เธอก็เปิดฉากใส่เราทันที
นี่บ่อยครั้งแล้วนะ ที่ทำอย่างนี้ คุณไม่เคยให้เกียรติเราเลย เราจบกันแค่นี้
และอย่าไปทำแบบนี้กับผู้หญิงของคุณอีกเป็นอันขาด
ทุกครั้งที่เธอไม่พอใจ มักจะจบลงที่คำพูด เราเลิกกันจบกันแค่นี้ ตลอดดดด
พอเราง้อก็กลับมาคืนดีกันอีก และ ทุกครั้งเราจะไม่เถียง ถือว่าเรามีวุฒิภาวะสูงที่จะรับฟังเธอ
แต่ครั้งนี้ น่าจะจบจริงๆ .... "อิหยังหว่า"...
ทิ้งระยะไป 3-4 วัน ส่งอิโมจิ เปิดประตูส่องดูไป ....ทักทาย....
อ่านแล้วก็ ZZzzzzzzz.... เงียบสนิท
สองสามวันต่อมา ...ส่งข้อความ
"ขอโทษนะที่ทำให้โกรธ".... เช่นเคย อ่านแล้วเงียบสนิท... เอาจริงเว้ยเฮ้ย
ครั้งที่สาม ส่งข้อความทักทายไป สบายดีมั้ย ส่งสติกเกอร์
"คิดถึงนะ".... เงียบสนิท 5555
คนเราพบกันเพื่อจาก ไม่จากเป็นก็จากตาย เป็นเรื่องธรรมดา
การที่เราเปิดเรื่องพูดคุย เป็นปกติอาจทำให้อีกฝ่ายคิดไปไกล
คุณผู้หญิงคิดอย่างไรครับ ???
:: อยากอ่านความคิดเห็นของคุณผู้หญิงว่า ผมผิดร้ายแรงขนาดนั้นเชียวหรือ ???
และทั้งสองคนมีความเป็นอิสระ หมายถึงสามารถไปเที่ยวด้วยกัน ไปหาทำบุญด้วยกัน
ส่วนลูกๆ เขาก็โตกันหมดแล้ว
หลังจากคบกันมา 1 ปี เต็มๆ
หลายครั้ง เธอจะเป็นฝ่ายขึ้นเสียงกับเรา เราเลทอกที่จะเงียบและฟังเธอ ไม่โต้ตอบใดๆ
เพราะการเถียงซึ่งหน้า ก่อแต่จะให้เกิดสถาณการณ์ที่ขาดสติ ดังนั้นผมเลือกจะนั่งฟังด้วใบหน้าเฉยๆ
เราสองคนชอบทำบุญ สายธรรมมะ เหมือนกัน จึงไม่มีคำหยาบคาย
แต่เขาเคยบอกตั้งแต่คบกันใหม่ๆ ว่า เขาเป็นคนขี้หึง ขี้วีน เราเข้าใจในจุดนี้ดี
จึงระมัดระวังตัว ที่จะไม่ทำให้เธอหึงหวง จึงมุ่งไปที่งานเป็นหลัก
บ่อยครั้งที่เธอไม่พอใจ มีอารมณ์โกรธอะไรบางอย่าง ด้วยคิดไปเอง
แม้กระทั่งเราไปหาลูกค้า กับเพื่อนร่วมงานที่เป็นผู้หญิง ซึ่ง เขาก็มีสามี เราไปรถคันเดียวกัน
ช่วยกันไปคุยกับลูกค้า ในฐานะ อัพไลน์ ดาวน์ไลน์ ซึ่งเราก็ส่งไลน์ให้ดูตลอดว่าไปอะไรยังไง
แต่จบที่เธอหึงหวง วีน และ บ่อยครั้งที่เธอบอกว่า เราจบแค่นี้
ทำให้เราไม่มั่นใจ ถ้าเกิดไปอยู่ด้วยกันจริงๆ จัดงานแต่งงานให้ถูกต้อง เราจะโดนไล่ออกจากบ้านเมื่อไหร่ไม่รู้
โมเม้นล่าสุด ก็ดูกระหนุงกระหนิง กันดี จนกระทั่งตื่นเช้า
เราก็ไปธุระด้วยกัน และหลังจากนั้น ก็ไปนั่งทานข้าวด้วยกัน เราสองคนต่างก็ถือว่า สูงวัย
เขาก็มีสังคมของเขา เราก็มีสังคมของเราซึ่งค่อนข้างจะต่างกัน
แต่เราไม่ก้าวก่ายชีวิตส่วนตัว
ส่วนเราเป็นนักเครือข่าย ขายตรง ชอบพบปะผู้คน เป็นคนชอบเปิดประเด็นเจรจาทุกระดับ
พูดง่ายๆ เป็นคนเฟรนดลี่ นั่นเอง เจอเด็กเสริฟ รปภ คนขับแท็กซ่ แม่ค้าตามตลาด คุยได้หมด
เด็กเสริฟ ไม่ว่าชายหญิง เราก็ชอบคุยเล่นๆ ไม่มีจุดประสงอย่างอื่น
เช่น อายุเท่าไหร่ เป็นคนที่ไหน ชอบเมืองไทยมั้ย (กรณีเป็นต่างด้าว)
คุยเสร็จ ก็ปล่อยผ่าน ไม่มีเจตนาจะหลีเด็ก เพราะอายุปูนนี้ไม่คิดจะผิดศิลข้อ ๓ อยู่แล้ว
ที่ถามส่วนมากจะถามด้วยความเอ็นดูมากกว่า
จุดพีค เหมือนเขาจะเก็บข้อมูลบันในเม็มโมรี่ของสมอง โดยที่เราไม่รู้ตัว
หลังจากสั่งอาหาร เด็กเสริฟหน้าตาละอ่อน นำอาหารมาเสริฟ เราเห็นว่ายังเด็กอยู่
เลยสงสัยว่า อายุถึงเกณฑ์ หรือ ยัง แต่ก็รู้ว่าร้านนี้มีแต่พนักงานเสริฟ ที่เป็น ลาว และ เขมร
เลยยิงคำถามชวนคุยด้วยความเอ็นดูว่า
"อายุเท่าไหร่แล้วหนู ???"
เด็เกเสริฟตอบ "อายุ 17 แล้ว ค่ะ" เราก็ตอบว่า อ้าวเหรอ.....
คล้อยหลังเด็กเสริฟไป
เธอก็เปิดฉากใส่เราทันที
นี่บ่อยครั้งแล้วนะ ที่ทำอย่างนี้ คุณไม่เคยให้เกียรติเราเลย เราจบกันแค่นี้
และอย่าไปทำแบบนี้กับผู้หญิงของคุณอีกเป็นอันขาด
ทุกครั้งที่เธอไม่พอใจ มักจะจบลงที่คำพูด เราเลิกกันจบกันแค่นี้ ตลอดดดด
พอเราง้อก็กลับมาคืนดีกันอีก และ ทุกครั้งเราจะไม่เถียง ถือว่าเรามีวุฒิภาวะสูงที่จะรับฟังเธอ
แต่ครั้งนี้ น่าจะจบจริงๆ .... "อิหยังหว่า"...
ทิ้งระยะไป 3-4 วัน ส่งอิโมจิ เปิดประตูส่องดูไป ....ทักทาย....
อ่านแล้วก็ ZZzzzzzzz.... เงียบสนิท
สองสามวันต่อมา ...ส่งข้อความ
"ขอโทษนะที่ทำให้โกรธ".... เช่นเคย อ่านแล้วเงียบสนิท... เอาจริงเว้ยเฮ้ย
ครั้งที่สาม ส่งข้อความทักทายไป สบายดีมั้ย ส่งสติกเกอร์
"คิดถึงนะ".... เงียบสนิท 5555
คนเราพบกันเพื่อจาก ไม่จากเป็นก็จากตาย เป็นเรื่องธรรมดา
การที่เราเปิดเรื่องพูดคุย เป็นปกติอาจทำให้อีกฝ่ายคิดไปไกล
คุณผู้หญิงคิดอย่างไรครับ ???