เราอายุ 32 แล้ว เปลี่ยนที่ทำงานประจำมา 3 ที่
ที่ทำงานแรกเราสนิทกันกับหัวหน้ากับเพื่อนร่วมงานมากๆ กินเหล้า เที่ยวในกทม. ไปทริปต่างจังหวัด ไปดูคอน ไปวิ่ง ด้วยกัน ซึ่งจนถึงตอนนี้ก็ยังติดต่อกันอยู่ตลอด
ต่อมาหลังจากลาออกจากที่แรกมาทำที่ใหม่ที่ทำงานที่ 2 ก็ยังพอสนิทใจกับเพื่อนในที่ทำงานที่ทำอยู่บ้าง 5-6 คน ไปไหว้พระ กินข้าวด้วยกัน แต่ทุกคนอยู่กันคนละทีม คนละตำแหน่ง
มาต่อที่ที่ทำงานปัจจุบันล่าสุดเป็นที่ที่ 3 เราไม่สนิทใจจริงๆ กับใครที่ทำงานเลย ทำแค่งาน คุยกันเรื่องงานในที่ทำงานปกติ แต่เลิกงานแล้วเรากลับบ้านก็ดับสวิตซ์ตัวเอง ในบางครั้งก็อึดอัดนะที่ต้องปฏิเสธกิจกรรมหลังเลิกงานหรือวันหยุดกับที่ทำงาน แต่ลึกๆแล้วมันก็สบายใจที่ตัดสินใจแบบนั้นสบายใจมากกว่า
ที่จริงแล้วมีใครที่เป็นแบบเราบ้างไหม หรือเพราะเราอายุเยอะแล้ว เลิกงานเหนื่อยแล้วอยากพัก วันหยุดอยากอยู่กับตัวเอง อยู่กับเพื่อนเราจริงๆ(ทำงานคนละบริษัท) อยู่กับแม่ ไม่ก็กลับบ้านต่างจังหวัด เล่นกับหมา ไม่ก็เที่ยวคนเดียวแบบนี้มากกว่า 🥺
ไม่สนิทกับคนในที่ทำงาน เลิกงานกลับบ้าน ไม่มีกิจกรรมหลังเลิกงาน ดูเป็นคนแปลกมากหรือเปล่า
ที่ทำงานแรกเราสนิทกันกับหัวหน้ากับเพื่อนร่วมงานมากๆ กินเหล้า เที่ยวในกทม. ไปทริปต่างจังหวัด ไปดูคอน ไปวิ่ง ด้วยกัน ซึ่งจนถึงตอนนี้ก็ยังติดต่อกันอยู่ตลอด
ต่อมาหลังจากลาออกจากที่แรกมาทำที่ใหม่ที่ทำงานที่ 2 ก็ยังพอสนิทใจกับเพื่อนในที่ทำงานที่ทำอยู่บ้าง 5-6 คน ไปไหว้พระ กินข้าวด้วยกัน แต่ทุกคนอยู่กันคนละทีม คนละตำแหน่ง
มาต่อที่ที่ทำงานปัจจุบันล่าสุดเป็นที่ที่ 3 เราไม่สนิทใจจริงๆ กับใครที่ทำงานเลย ทำแค่งาน คุยกันเรื่องงานในที่ทำงานปกติ แต่เลิกงานแล้วเรากลับบ้านก็ดับสวิตซ์ตัวเอง ในบางครั้งก็อึดอัดนะที่ต้องปฏิเสธกิจกรรมหลังเลิกงานหรือวันหยุดกับที่ทำงาน แต่ลึกๆแล้วมันก็สบายใจที่ตัดสินใจแบบนั้นสบายใจมากกว่า
ที่จริงแล้วมีใครที่เป็นแบบเราบ้างไหม หรือเพราะเราอายุเยอะแล้ว เลิกงานเหนื่อยแล้วอยากพัก วันหยุดอยากอยู่กับตัวเอง อยู่กับเพื่อนเราจริงๆ(ทำงานคนละบริษัท) อยู่กับแม่ ไม่ก็กลับบ้านต่างจังหวัด เล่นกับหมา ไม่ก็เที่ยวคนเดียวแบบนี้มากกว่า 🥺