สวัสดีค่ะ เราอายุ 31 ปี เราเกิดมาในครอบครัวที่พ่อแม่แยกทางกันค่ะ แม่เราทิ้งเราไปตั้งแต่เด็ก ให้เราอยู่กับยายและก็พ่อค่ะ ตอนนั้นเราน่าจะกำลังอยู่อนุบาล เราเติบโดมาด้วยความยากจน ยายเราก็ไม่มีรายได้อะไรมีแต่ญาติๆที่ให้เงินใช้เล็กๆน้อยๆ ส่วนพ่อเราในตอนนั้นไม่ได้ทำงานค่ะพ่อเล่นการพนันเป็นอาชีพและเอาเงินที่ได้จากการพนันมาเลี้ยงดูเรา ญาติๆและชาวบ้านใกล้เคียงก็มีแต่คนสงสารเราคอยให้ข้าวให้น้ำให้อาหารเสื้อผ้าเรามาตลอดค่ะ จนเราอายุได้ 15 ปี ยายเราเสีย เราต้องอยู่กับพ่อ 2 คนค่ะ ซึ่งระยะเวลา 16 ปี ที่เราอยู่กับพ่อ 2 คนเราบอกเลยว่าพ่อเรายอมลำบากเพื่อเรามากๆ เค้าเลิกเล่นการพนัน ทำงานรับจ้างเพื่อหาเงินมาซื้อข้าวให้เรากิน บางทีก็กินข้าวเหลือจากเรา เรารักพ่อเราที่สุดเลยค่ะ ถึงใครจะมองว่าพ่อเราเป็นคนไม่ดี แต่ในฐานะพ่อเค้าดูแลเราดีมาก เราพยายามหาเงินมาเรียนให้จบให้มีงานทำเพื่ออยากให้พ่อสบาย แต่เมื่อปีที่แล้วเราตกงาน 1 ปีเต็มค่ะ เอาเงินเก็บมาทำธุรกิจเล็กๆก็ไม่สำเร็จเงินเก็บหมดตัวกลายเป็นหนี้ แต่ตอนนี้เราได้งานทำแล้วค่ะ เพิ่งเริ่มทำได้เข้าเดือนที่ 3 ค่ะ ซึ่งตอนนี้ชีวิตเราค่อนข้างที่จะแย่มากๆ สิ่งที่เราอยากได้นั้นคือกำลังใจค่ะ
วันนี้แม่บ้านเราทักข้อความมาเราดีใจมากเลยนะคะ เราอยากได้กำลังใจจากแม่ เราเลยพิมพ์บอกแม่ว่า แม่ตอนนี้หนูแย่มากเลยต้องขอข้าวกล่องจากอามากินที่ทำงานทุกวัน หนูอยากทำงานเสริมอยากขายของเพิ่มรายได้อีกทาง แต่สิ่งที่เราได้รับคำตอบจากแม่เราคือ ฉันส่งข้อความหาแกทีไรแกก็บอกว่าแย่ทุกครั้ง มีลูกก็เหมือนไม่มี ตัวคนเดียวลูกไม่เคยดูแล อยู่ๆก็มาบอกว่าพ่อไม่ใช่พ่อเรา เรามีแต่แม่ให้เราทิ้งพ่อเราไปอยู่กับแม่ไปเลี้ยงดูแม่ เราเสียใจมากเลยค่ะ ถ้าเค้าไม่ใช่พ่อเราแล้วแม่ทิ้งให้เราอยู่กับเค้าทำไมคะ เราก็บอกไปว่าเราทิ้งพ่อไม่ได้เรากับพ่อลำบากมาด้วยกัน แม่เราก็ทวงบุญคุณขึ้นมาว่า ฉันอุ้มท้องแกมานะ ไม่เคยมาดูแลฉันเลย แล้วแม่ก็บอกว่างั้นเราตัดแม่ตัดลูกกันเลยเอาที่สบายใจ คือเรายอมรับนะคะว่าเรางงมาก เราผิดอะไรที่อยากได้กำลังใจจากแม่ แต่แม่กลับทวงบุญคุณเรา แม่ไม่เคยรู้เลยว่าเราลำบากมามากขนาดไหนกว่าจะมาถึงวันนี้ แต่แม่จะให้เราทิ้งพ่อที่อายุ 72 ไปเพื่ออยู่กลับแม่ แม่ไม่เคยรู้ว่าเราต้องทนกับสภาพครอบครัวแย่ๆจนเราเป็นโรคซึมเศร้าเกือบฆ่าตัวตายหลายครั้งแต่ไม่สำเร็จ สุดท้ายคือเราผิดใช่ไหมคะ เราบาปใช่ไหมคะที่ไม่ทดแทนบุญคุณแม่

ขอบพระคุณนะคะสำหรับคนที่เข้ามาอ่าน