ถึงคุณคนนั้น... (เพราะความรักที่ดีคือการรู้สึกขอบคุณที่ไม่มีวันรู้จบ...)

วันนี้ฉันอยากจะมาขอบคุณคนๆนึงที่มีหัวใจที่แสนจะอบอุ่นมากๆ ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างกันเสมอมา ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ (15 ตุลาคม 2566 จนถึง 22 เมษายน 2567)
ปีนี้จะดีกว่าปีก่อนแน่นอน เชื่อฉันสิ่ ฉันรู้นะคะ ว่าคุณอยากให้ฉันมีความสุขมากๆ มีรอยยิ้ม มีเสียงหัวเราะในทุกๆวัน และอยากให้ฉันได้ใช้ชีวิตในแบบที่ฉันต้องการอย่างเต็มที่ คุณคงรู้แหละว่า ฉันนั้นเป็นคนค่อนข้างจะรักอิสระ ไม่ชอบอยู่ในกรอบมากไปหรืออยู่บนเส้นตรงมากไป ฉันมักจะชอบตัดสินใจอะไรด้วยตนเองในหลายๆเรื่อง ฉันไม่ชอบชีวิตที่มันตึงเกินไป ฉันชอบชีวิตที่สามารถหยืดหยุ่นได้น่ะ
ฉันจะพยายามมีความสุขมากกว่าที่เคยเป็นมานะคะ ที่ผ่านมานั้นน้ำตามันเยอะมากกว่ารอยยิ้มเสียงหัวเราะเนอะ
คุณบอกว่า ฉันเหมาะกับความสดใส
คุณบอกว่า ฉันเหมาะกับความสดชื่น
คุณบอกว่า ฉันเหมาะกับแสงสว่าง
คุณบอกว่า ฉันเหมาะกับความสุข
คุณบอกว่า ฉันเหมาะกับความเบิกบาน
คุณบอกว่า ฉันเหมาะกับความอ่อนหวาน
คุณบอกว่า ฉันเหมาะกับความอ่อนโยน
เพราะคุณรู้ดีว่า มันคือตัวตนของฉันที่แท้ทรู

ขอบคุณที่รักชอบในแบบที่ฉันเป็น
ขอบคุณที่ซัพพอรต์เสมอมา
ขอบคุณที่ใส่ใจตลอดน่ะ
ฉันจะไม่มีวันลืมคุณน้าาาาา

คุณเองก็อย่าลืมมีความสุขมากๆนะคะ
ฉันจะเป็นรอยยิ้มเสียงหัวเราะให้คุณเหมือนเดิมน่ะ

สักวันหนึ่ง ฉันจะได้รู้....
เป็นรักที่ค่อยๆเติบโต