ก็ตามหัวข้อเลยค่ะเราไม่รู้ว่าเขารักเราจริงไหมคนในบ้านก็บอกว่ารักเราเท่าพี่แต่เราไม่เห็นว่าจะเป็นแบบนั้นเลยค่ะ

1.เวลาพี่วีนเหวี่ยงหรือเอาแต่ใจทุกคนจะบอกว่าพี่คงเหนื่อยพี่คงเครียดทุกคนดูเข้าใจพี่ดีเราก็เข้าใจแต่พอเป็นเราบ้างทุกคนดันบอกว่าเราเป็นเด็กที่แย่เด็กที่ก้าวร้าว

2.พี่มีทุกคอยให้ทุกอย่างแต่พี่ก็ไม่เอาสักอย่างเพราะอยากได้สิ่งที่ดีกว่านั้นอยากได้ตามใจตัวเอง พี่ขออะไรก็แทบจะได้ตลอด แต่เราขออะไรกว่าจะได้นี่ต้องให้พ่อแม่พี่ตายายคิดก่อนถึงจะได้ 

3.พี่เป็นคนที่เก่งแต่เราโง่ทุกคนก็ต้องเลือกเด็กเก่งนั่นแหละ ทุกคนชอบบอกว่าพี่เก่งน้องก็ต้องเก่งสิ พี่เก่งแล้วทำไมน้องเป็นเเบบนี้ คือเราพยามในการเรียนมากแล้วแต่มันก็ยังไม่ดีเท่าพี่เราเก่งดนตรีมากกว่าแต่ไม่มีใครสนใจเลย เรารู้สึกแย่มากที่ไม่ชอบพี่เพราะเรื่องนี้เพร่ะพี่ไม่ผิดอะไรเลย

4.เวลาพี่ทำอะไรไม่ได้เราต้องทำแทน  พี่เข้าสังคมไม่ได้เราก็ต้องเข้า ถึงตอนอยู่โรงเรียนเราจะเงียบขนาดไหนไม่มีเพื่อนเลยแต่ก็ต้องบอกคนในบ้านว่าเราเพื่อนเยอะเราต้องพยายามพูดมากพยายามเป็นคนร่าเริงเครียดขนาดไหนก้ห้ามวีนหน้าร้องไห้  ม.4แม่ไม่ว่างพาพี่ไปสอบโรงเรียนนึงที่อยากเข้า แม่เลยจะให้เราสอบแล้วไปเรียนแทน  ตอนนี้คะแนนพี่ไม่ถึงหมอแม่ก็จะให้เราเรียนแทน

5.ไม่มีใครเห็นตอนเราพยายามเลย ทุกคนเห็นว่าพี่พยายามตลอด แต่ตอนเราพยายามดันไม่มีใครเห็นเลยเพราะอยู่คนละบ้านแล้วพ่อกับแม่ก็บอกให้พยายามขึ้นอีกทั้งๆที่เราพยายามได้เท่านี้จริงๆบางวันเราเรียนไปร้องไห้ไปเพราะเครียดด้วยซ้ำแต่บอดคนในบ้สนไม่ได้เพราะเขาจะบอกว่าเราอ่อนแต่ถ้าเป็นพี่เขาจะปลอบพี่แบบดีมาก คะแนนพี่ตกเขาก็บอกให้เอาใจพี่เยอะๆพี่จะได้ไม่เครียด ตอนเราคะแนนตกเขาดุแล้วบอกว่าเราไม่ขยันเราไม่สนใจเรียน

6.ทุกคนดูใส่ใจพี่มากกว่าเรา วันสอบเราแม่จำไม่ได้แต่พอเป็นพี่แม่จำได้ทุกอย่างพ่อก็ด้วย ถ้าเป็นพี่สอบทุกคนจะไปให้กำลังใจกันแต่พอเป็นเราเขาแค่ไปส่งแล้วก็หาย เวลามีเรื่องอะไรแล้วเอามาบอกคนในบ้านเขาไม่เคยปลอบเราเหมือนที่ทำกับพี่เลย บางครั้งเราเสียใจมากจนอยากทำให้พี่หายไปหรือไม่ก็อยากหายไปเองเลยค่ะ

เหตุผลก็มีประมาณนี้ค่ะเราคิดมากไปเองรึป่าวคะว่าคนในบ้านไม่รักเราเท่าพี่เรารู้สึกแย่มากค่ะถ้าเขาไม่รักเรามันเป็นเพราะเราโง่หรอคะ