เป็นข้อความถึงคนๆนึง ผมอยากให้ทุกคนได้อ่าน และหวังว่าคนคนนั้นจะมาเจอกระทู้นี้นะคับ
สวัสดี...โต๊ดนะ ที่เขียนโน๊ตนี้ขึ้นมาเผื่อเอาไว้พูดกับเตยเมื่อโลกหมุนให้เรามาเจอกันอีกคร้ง..เตยครับ โต๊ดยังใช้ชีวิตโดยมีเตยเป็นแรงผลักดันอยู่นะ โต๊ดยังรอเตย ยังหวังว่าเตยจะยอมคุยกับโต๊ดอีกสักครั้ง โต๊ดรู้ดีว่าที่โต๊ดทำไปมันร้ายแรงเกินกว่าจะให้อภัย แต่โต๊ดขอได้มั้ย ขอให้เราเป็นเพื่อนกัน ขอให้เราได้พูดคุยกัน ได้ดูชีวิตของกันและกันทางโซลเชียล โต๊ดขอโอกาสอีกครั้ง ให้อภัยในความผิดพลาดของโต๊ด มันคงไม่ร้ายแรงเกินไปจนให้อภัยไม่ได้ใช่มั้ย โต๊ดพยายามหาช่องทางติดต่อ ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้คุยกับเตย ตามหาเบอร์ หาเฟสแม่เตยคนในบ้านเตย ทักหาใบเฟิร์นบ้าง555 มันดูตลกนะ แต่โต๊ดตามหามาตลอด ถึงตอนนี้เตยจะมีแฟน มีความสุขครั้งใหม่ไปแล้วก็ไม่เป็นไร โต๊ดยินดีที่เตยยังมีความสุข แต่ขอแค่เราได้คุยกันอีกสักครั้ง ขอให้โต๊ดได้พูดกับเต้ยครั้งสุดท้าย
ทำไมถึงยังไม่เริ่มต้นใหม่...?
อ๋อ5555 โต๊ดคิดผิดที่สุดในชีวิตที่ทิ้งคนที่รักเรามากที่สุดในวันนั้นมันคงจะเป็นบาปแหละมั้งเริ่มต้นใหม่กับใครไม่ได้ ไม่สมหวังเรื่องความรัก ความรู้สึกไม่โอเค ไม่มีความสุข สวยหน้าตาดีแค่ไหนก็จบกันไม่สวย โต๊ดไม่ได้ไม่มีใครเอาแล้วอยากกลับไปหาเตยนะ โต๊ดคิดได้มาตั้งแต่เราเลิกกันไป2-3เดือนแรก ว่าทำไมเขาดีกับเราขนาดนั้น เขาเป็นคนที่ยอมรับทุกอย่างในตัวเรา เขาให้โอกาสให้เราได้รัก ให้โอกาสได้เรามีชีวิตด้วยกัน แต่ทำไมเราถึงทิ้งเขามา ทำไมเราถึงทิ้งคนที่เขารักเรามากๆ คำถามนี้วนอยู่ในหัวโต๊ดซ้ำๆ รูปภาพเตยเต็มห้องของโต๊ด ความทรงทำทุกอย่างของเราโต๊ดเก็บไว้ทุกอย่าง รูปโทรศัพท์ยังเป็นรูปเตยกับโต๊ด เลื่อนอ่านแชทเก่าๆ ดูคลิปตอนที่เราอยู่ด้วยกัน มันมีความสุขจนร้องไห้ คิดถึงทุกอย่างเกี่ยวกับเตย ทุกอย่างที่มันเกือบลงตัว แต่โต๊ดก็ทำมันพัง....
สุดท้ายนี้แยากจะบอกอะไรกับคนคนนั้น...
อยากบอกอะไรกับคนคนนั้นหรอ....อื้ม เตย ขอโทษทุกอย่างที่ผ่านมานะ ทั้งเอาแต่ใจ ดื้อ พูดอะไรไม่ดี มีแต่หาเรื่องทะเลาะ แต่เตยก็ยังทนและให้โอกาส ขอบคุณคุณเตยมากนะ ที่เปิดใจให้เราได้รักกัน ขอบคุณที่อยู่ข้างกันมาตลอด ขอบคุณทุกอย่าง สุดท้ายนี้ โต๊ดขอโทษที่ทำแบบนี้กับเตย ทำให้คนที่ไม่รู้เรื่องอะไรมาเสียใจแบบนี้
โต๊ดจะรอเตยต่อไปนะ สักวันนึง โลกนี้คงจะเห็นใจโต๊ดแช้วพาเตยกับมานะ
เขียนขึ้นวันที่ 21 เดือน เมษายน พ.ศ. 2567 เวลา23:42 รักเตยที่สุดเลยนะ😊 ถึงเตย นางสาว พัชราภรณ์
มาตามหาคนคนนึงคับ อยากให้ทุกคนได้อ่านเรื่องราวของผม
สวัสดี...โต๊ดนะ ที่เขียนโน๊ตนี้ขึ้นมาเผื่อเอาไว้พูดกับเตยเมื่อโลกหมุนให้เรามาเจอกันอีกคร้ง..เตยครับ โต๊ดยังใช้ชีวิตโดยมีเตยเป็นแรงผลักดันอยู่นะ โต๊ดยังรอเตย ยังหวังว่าเตยจะยอมคุยกับโต๊ดอีกสักครั้ง โต๊ดรู้ดีว่าที่โต๊ดทำไปมันร้ายแรงเกินกว่าจะให้อภัย แต่โต๊ดขอได้มั้ย ขอให้เราเป็นเพื่อนกัน ขอให้เราได้พูดคุยกัน ได้ดูชีวิตของกันและกันทางโซลเชียล โต๊ดขอโอกาสอีกครั้ง ให้อภัยในความผิดพลาดของโต๊ด มันคงไม่ร้ายแรงเกินไปจนให้อภัยไม่ได้ใช่มั้ย โต๊ดพยายามหาช่องทางติดต่อ ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้คุยกับเตย ตามหาเบอร์ หาเฟสแม่เตยคนในบ้านเตย ทักหาใบเฟิร์นบ้าง555 มันดูตลกนะ แต่โต๊ดตามหามาตลอด ถึงตอนนี้เตยจะมีแฟน มีความสุขครั้งใหม่ไปแล้วก็ไม่เป็นไร โต๊ดยินดีที่เตยยังมีความสุข แต่ขอแค่เราได้คุยกันอีกสักครั้ง ขอให้โต๊ดได้พูดกับเต้ยครั้งสุดท้าย
ทำไมถึงยังไม่เริ่มต้นใหม่...?
อ๋อ5555 โต๊ดคิดผิดที่สุดในชีวิตที่ทิ้งคนที่รักเรามากที่สุดในวันนั้นมันคงจะเป็นบาปแหละมั้งเริ่มต้นใหม่กับใครไม่ได้ ไม่สมหวังเรื่องความรัก ความรู้สึกไม่โอเค ไม่มีความสุข สวยหน้าตาดีแค่ไหนก็จบกันไม่สวย โต๊ดไม่ได้ไม่มีใครเอาแล้วอยากกลับไปหาเตยนะ โต๊ดคิดได้มาตั้งแต่เราเลิกกันไป2-3เดือนแรก ว่าทำไมเขาดีกับเราขนาดนั้น เขาเป็นคนที่ยอมรับทุกอย่างในตัวเรา เขาให้โอกาสให้เราได้รัก ให้โอกาสได้เรามีชีวิตด้วยกัน แต่ทำไมเราถึงทิ้งเขามา ทำไมเราถึงทิ้งคนที่เขารักเรามากๆ คำถามนี้วนอยู่ในหัวโต๊ดซ้ำๆ รูปภาพเตยเต็มห้องของโต๊ด ความทรงทำทุกอย่างของเราโต๊ดเก็บไว้ทุกอย่าง รูปโทรศัพท์ยังเป็นรูปเตยกับโต๊ด เลื่อนอ่านแชทเก่าๆ ดูคลิปตอนที่เราอยู่ด้วยกัน มันมีความสุขจนร้องไห้ คิดถึงทุกอย่างเกี่ยวกับเตย ทุกอย่างที่มันเกือบลงตัว แต่โต๊ดก็ทำมันพัง....
สุดท้ายนี้แยากจะบอกอะไรกับคนคนนั้น...
อยากบอกอะไรกับคนคนนั้นหรอ....อื้ม เตย ขอโทษทุกอย่างที่ผ่านมานะ ทั้งเอาแต่ใจ ดื้อ พูดอะไรไม่ดี มีแต่หาเรื่องทะเลาะ แต่เตยก็ยังทนและให้โอกาส ขอบคุณคุณเตยมากนะ ที่เปิดใจให้เราได้รักกัน ขอบคุณที่อยู่ข้างกันมาตลอด ขอบคุณทุกอย่าง สุดท้ายนี้ โต๊ดขอโทษที่ทำแบบนี้กับเตย ทำให้คนที่ไม่รู้เรื่องอะไรมาเสียใจแบบนี้
โต๊ดจะรอเตยต่อไปนะ สักวันนึง โลกนี้คงจะเห็นใจโต๊ดแช้วพาเตยกับมานะ
เขียนขึ้นวันที่ 21 เดือน เมษายน พ.ศ. 2567 เวลา23:42 รักเตยที่สุดเลยนะ😊 ถึงเตย นางสาว พัชราภรณ์