เราเป็นคนหนึ่งที่ชอบภาษาญี่ปุ่นมากๆจากพวกอนิเมะและเกมค่ะ เราชอบมากจนถึงขั้นเรียนพิเศษภาษาญี่ปุ่นล่วงหน้าก่อนขึ้นม.ปลายเลยค่ะ แต่แล้วทีนี้ความชอบของเราก็พังลงหลังจากเรียนม.4 ตอนที่เราขึ้นม.4ศิลป์ภาษาญี่ปุ่นแรกๆเรามีความมุ่งมั่นมากๆ ตั้งใจเรียนสุดๆจนกระทั่งครูภาษาญี่ปุ่นของเราเริ่มออกลาย  ครูเขาเป็นที่ตรงต่อคะแนนค่ะ ซึ่งแปลว่างานที่จะส่งให้เขาต้องมีคุณภาพและตรงต่อเวลา งานแต่ละอย่างหินมากๆ เช่น การพรีเซนต์เป็นภาษาญี่ปุ่นล้วน ไม่ดูสคริปต์และต้องพรีหน้าชั้นคนเดียว ทำให้กดดันมากๆในบรรยากาศแบบนี้มันเหมือนว่าเราพลาดไม่ได้เลยต้องบุคลิกดี สไลด์สวย ทำตรงโจทย์ ห้ามพูดพลาด ถ้าพลาดจะโดนหักคะแนน ใบงานก็ต้องทำให้สวย ประโยคต้องถูกต้อง ทุกช่องคะแนนเก็บไม่เคยได้เต็มเลยค่ะ เราเครียดมากๆตั้งแต่เรียนกับครูคนนี้ นอกจากงานแล้วก็มีเรื่องนิสัยของครูด้วย ครูเขาออกตัวค่อนข้างเเรง ติเด็กค่อนข้างเเรงแต่ว่าใช้ภาษาสุภาพและไม่เเคร์เด็กค่ะ(ยกเว้นลูกรักเขานะคะ) ครูเขาเป็นครูมากประสบการณ์,มีระเบียบและเก่งค่ะ(แค่กับงานเอกสาร สอนก็ทั่วไปเลยค่ะ) ครูเขาชอบตินักเรียนตอนพรีเซนต์บ่อยๆเข้าใจได้ว่าอยากให้เราเก่งขึ้น เหมือนครูเขาฝึกให้เราเป๊ะเพื่อทำงานกับคนญี่ปุ่นให้ได้ให้เราพรีเซนต์งานได้เก่งตอนทำงานบริษัท ครูชอบเล่าเรื่องตอนไปทำงานกับคนญี่ปุ่นบ่อยๆว่าเขาเป๊ะเขาเก่ง แล้วเหมือนมาปรับใช้กับการสอนนักเรียนบรรยากาศในห้องเรียนทำให้เรากลัวค่ะ  แค่เราคิดถึงตอนพรีเซนต์หน้าชั้นเรียนแล้วก็อยากร้องไห้เลยค่ะ มันกระทบจิตใจเรามากๆ ปกติแล้วเราเป็นคนขี้วิตกค่ะ เราเลือกทางนี้แล้วก็ต้องไปให้สุดใช่ไหมค่ะ แต่เราไม่เเรงเรียนต่อเลยค่ะเเค่ทุกครั้งที่หยิบดินสอมาคัดคันจิเราก็อยากจะร้องไห้แล้วค่ะ ทุกครั้งที่เรียนภาษาญี่ปุ่นแล้วมันนึกถึงตอนพรีเซนต์กับคำพูดครูไม่หยุดเลยค่ะ ตอนเขียนกระทู้ตอนนี้น้ำตาก็กำลังไหลอยู่นะ555 ต้องทำยังไงหรอคะ ถึงจะกลับไปเรียนภาษาญี่ปุ่นได้