ใน 1 ปี มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นกับตัวเอง มีใครอยากบอกอะไรกับตัวเองในปีนี้บ้าง

จัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดี คือเราไม่ชอบน้องสาวแฟนแบบมากๆ(เป็นน้องที่สนิทกับแฟนตั้งแต่เด็กๆ แต่ไม่ใช่น้องสาวแท้ๆเป็นลูกของเพื่อนพ่อเขา)คือแฟนชอบไปไหนมาไหนกับน้องคนนั้นตลอดแล้วน้องก็ชอบถ่ายรูปอัพส

รู้สึกไม่มั่นคงค่ะ ทั้งๆที่มีงานทำ มีเงินเก็บ มีคนรักที่ดี ไม่มีหนี้ (แต่ไม่มีสมบัติอะไรเลยเช่นเดียวกัน) แต่ในใจรู้สึกไม่มั่นคงสุดๆ เหมือนยืนบนแผ่นน้ำแข็งคนเดียว และน้ำแข็งก็ละลายไปเรื่อยๆ ตัวเราพร้อม

อะไรนิดหน่อยก็ร้อง แม้ไม่ได้กระทบจิตใจก็น้ำตาไหล บางทีนั้งเฉยๆก็รู้สึกเหนื่อยเศร้า อยากร้องไห้  กลายเป็นคนที่คนอื่นมองว่าอ่อนแอ บางครั้งเราไม่ได้อยากร้องไห้ แต่น้ำตามันมาเอง  เราควรแก้หรือต้

ตั้งแต่ช่วงสอบปลายภาคที่ผ่านมาผมรู้สึกว่าตัวเองโฟกัสการสอบได้โดยที่ไม่คิดลบกับตัวเองมาก แต่พอหลังจากมาพักผ่อนที่บ้านในใจยังเหมือนมีความรู้สึกไม่ดีกับความล้มเหลวหรือผิดพลาดต่าง ๆ มาหลอกหลอนในใจตัวเองจน

เราเป็นโรควิตกกังวล กลัวงานออกมาไม่ดี กลัวโดนด่า โดนฟ้องจนนอนไม่หลับ พอนอนไม่หลับ สมาธิก็หลุด งานก็อาจจะผิดพลาด ก็ยิ่งกังวล x 2 ไม่สิ้นสุด  อยากจะแนะนำว่าไปพบจิตแพทย์ หรือนักจิตวิทยา ต้องลงทุนไปเ

ตามหัวข้อเลยค่ะ

สวัสดีครับ ก็ตามหัวข้อที่ตั้งไว้เลยครับ แต่อ่านให้จบก่อนนะครับ ความรู้สึกที่ผมพูดถึง มันคือความรู้สึกที่แบบว่า ไอ้ตัวเราเอง ก็ไม่เข้าใจความรู้สึกนี้เหมือนกันว่าว่ามันคือความรู้สึกอะไร แบบอยู่ดีๆ มันก็

ปกติเวลาน้อยใจหรืองอนแฟน เราตกลงกันว่าจะบอกกันตรงๆเสมอเพราะพื้นฐานเขาเป็นคนเข้าใจสถานการณ์นี้ยากมากค่ะ  แต่ไม่เคยคิดเลยว่าการบอกออกไปจะยิ่งทำให้เรารู้สึกแย่ไปกว่าเดิม ทุกครั้งที่เราพยายามเปิดใจบอ

ตั้งแต่เด็กจนถึงตอนนี้ในวัย 27 ปี แทบไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับการได้ใช้ชีวิตเลย ไม่ได้เป็นอย่างที่อยากเป็นเพราะไม่อยากถูกสังคมตราหน้า เพราะเรามันตัวคนเดียว กลัวจะเจอหนักจนทนไม่ไหว ไม่มีใครให้พึ่งพิง ตั้