เมื่อช่วงก่อนสงกรานต์เพื่อนที่ทำงานชวนไปสังสรรค์เที่ยวร้านเหล้ามา ปกติไม่ค่อยได้ไปเที่ยว ร้านนี้คนเข้าเยอะเป็นร้านเหล้ามีดนตรีทุกวัน กำไรต่อเดือนจากที่ดูๆ ก็คงหลายแสนบาท เหลือบไปเห็นโต๊ะนึงกำลังฉลองวันเกิดเด็กผู้ชายวัยรุ่นอายุน่าจะ 15-16 หน้าตาดีด้วย มีเค้ก มีของขวัญมาอวยพรเต็มโต๊ะ  ถามเด็กเสริ์ฟใครหรอจัดงานใหญ่เชียว เด็กเสริ์ฟบอกว่าอ๋อ วันเกิดลูกเจ้าของร้าน พวกที่มาอวยพรก็กลุ่มเพื่อนกลุ่มคนรู้จักของพ่อแม่เด็กนั้นแหละ เป็นคนกว้างขวางมีบารมี พรรคพวกมีแต่ระดับนักการเมืองท้องถิ่น นักเลงทั้งนั้นเลย 

หันมาดูชีวิตตัวเอง อายุ 25  ไม่มีอะไรเลย เกิดมาจน บ้านหลังเท่ารูหนู เรียนโรงเรียนธรรมดา ไม่มีโอกาสเรียนมหาลัย ขับรถยนต์เก่าๆมรดกตกทอดจากพ่อที่เสียไปแล้ว  เป็นมนุษย์เงินเดือนชนเดือน ไม่มีทุนจะทำธุรกิจใดๆ ถึงทำก็ไม่มีคอนเนคชั่นกว้างขวาง

ก็ได้แค่คิดเนอะ ทำไมเราเกิดมาโชคร้ายจังเลย ไม่มีอะไรพร้อมเลย เหนื่อยตั้งแต่เด็กและคงเหนื่อยต่อไป อยากพัฒนาตัวเองแต่ทำงานกลับบ้านมาก็เหนื่อยจนไม่อยากทำอะไร ชีวิตวนลูปเดิมๆ เบื่อมากครับ 

ใครมีแนวคิดดี แนะนำได้นะครับ อยากมีกำลังใจ อยากให้ชีวิตมันดีกว่านี้