เพิ่งผ่านวันสงกรานต์ไปผมก็อยากเล่า เหตุการณ์ที่เกกิดขึ้นและมันสอนผมได้มากเลย 
    ตั้งแต่ช่วงโควิดหรือก่อนโควิด ผมแทบไม่ได้เล่นสงกรานต์เล่นเทศกาลอื่นๆด้วย เป็นคนโลกส่วนตัวสูงเก็บตัว และพอใจที่อยู่แบบนั้น จนปี2023
โควิดเบาลงมาก ในโซเซียลผม อะไรๆก็มีแต่สงกรานต์ จนผมถามตัวเองว่า คนอื่นเล่นสงกรานต์ฉลองกันสนุกสนานแล้วเราทำอะไรอยู่ แค่นอนเหี่ยวเฉาอยู่บ้านเฉยๆ ตระหนักได้ว่าชีวิตวัยรุ่นมันต้องใช้วะ ถึงในใจจะขี้เกียจไป ไม่อยากไป แต่ชีวิตมันต้องแหก ก็จริงที่การอยู่คนเดียวมันสบายใจ แต่ต้องเจออะไรใหม่ๆบ้าง 
    ตั้งแต่นั้นผมมีปณิธานที่แนวแน่มากว่า ยังไงก็ต้องไปเล่นสงกรานต์ให้ได้ ไม่ว่าจะยังไงก็ชั่ง แต่สำหรับคนที่ไม่ค่อยมีเพื่อน หรือรู้จักใครเยอะมันก็ยาก ที่จะชวนใครไปด้วย ผมขอพ่อกับแม่ให้พาผมไป ขอแบบหัวดื้อสุดๆจะไปอย่างเดียว แต่พ่อแม่ ก็ไม่ใช่วัยรุ่นที่จะมาสนุกกับเราได้ ท่านเลยไม่ค่อยอยากพาไป รวมถึงปัญหา ทั้งรถติด เล่นแล้วออกยากว่าจะได้กลับ เหนื่อย กลัวโดนลูกหลงคนยิงกัน ไม่มีเพื่อนเล่น ตอนนั้นผมคิดว่ามันหลายปัญหามากซะเหลือเกิน ญาติกลับมาจากกรุงเทพเขามีที่ไป ไปเล่น ไปกิน ฉลอง แต่ผมนอนเหี่ยวเฉา อยู่บ้าน ผมไม่มีที่ให้ไปเพราะไม่มีเพื่อนพาไป อึดอัดใจสุดๆ แต่จะมีรึที่ผมจะหยุด ผมไม่ให้ปัญหาพวกนี้ มาหยุดช่วงชีวิตวัยรุ่นผม ผมยังมีสิ่งที่อยากทำ(ปะแป้งสาวและให้เกียรติกันและกัน) ผมไม่รู้จะให้ใครพาไปอีกแล้ว ตอนนั้นมีแค่พ่อแม่จริงๆ จนเถียงกับพ่อแม่ สุดท้ายผมก็พูดว่าจะไปคนเดียวเอง ไม่ต้องมารอใคร หรือลำบากใคร ตอนนั้นผมหัวดื้อจริงๆ555 สุดท้ายปี2023นั้นก็หาทางไปจนได้แต่เป็นวันสุดท้าย ตัวแทบไม่เปียก555 
    จนปีนี้2024ผมเหมือนจะมีลางว่า กว่าจะไปเล่นสงกรานต์รอบนี้คงยากอีกแน่ๆ เลยพร้อมที่จะหัวดื้อดั่นด้นไปให้ได้ ก็คล้ายๆแบบปีก่อนกว่าจะขอพ่อแม่ไปได้ ก็ยังมีหลายๆปัญหาซะเหลือเกิน จบที่ความคิดในหัวว่า ไปคนเดียวก็ได้ อีกแล้ว แต่ยังดีที่ปีนี้พี่สาว เขาจะไปเล่นด้วยเอาเพื่อนไปเยอะเลย เลยมีเพื่อนไปเล่นสงกรานต์ด้วยแล้ว เล่นสองวันติดเลย555 และในตอนที่ได้เล่นเนี่ย มันสนุก ได้ยิ้มให้คนที่ไม่รู้จัก ได้ปะแป้งอวยพรให้กัน ทั้งที่ไม่รู้จักกัน ต่างคนต่างให้พลังบวกแก่กัน สนุก ดีใจสิครับ ผมลองโดดลงรถและเดินไปท่ามกลางคน ด้วยตัวคนเดียว ปรากฏว่าผมก็สนุกได้ด้วยตัวเองเหมือนกัน ไม่ต้องมารอใคร 
แค่ต้องรอบคอบ ก็พอ ผมเลยปลดล็อคตัวเองว่าสามารถที่จะไปที่ไหนๆ ด้วยตัวคนเดียวได้แล้ว มันทำให้ผมรู้สึกกล้าขึ้นเยอะมากๆเลย ผมเดินไปทั่วตอนนั้นมีความสุข เหมือนลอยไปเลยไม่ต้องกลัวใครแล้ว  สาวไม่มาปะแป้ง ผมเดินไปปะแป้งให้เอง คิดแค่ว่าอย่าได้แต่มองมันเสียดายกว่าไม่ได้ทำ555 มันกล้าที่จะทำ (ต้องรอบคอบหน่อยนะว่าเขามากํบชายหรือเปล่า) แต่ก่อนผมจะแค่คิดแต่ไม่กล้าทำนะ 
      ลองคิดวนดูถ้าไม่หัวดื้อและยอมรับที่จะนอนอยู่บ้านสบายผมคงไม่มีอะไรเปลี่ยนเท่าตอนนี้เลย
      เวลาต้องการอะไรจริง สุดท้ายเหลือแค่ครอบครัว กับตัวเอง หัดใช้ชีวิตคนเดียวให้เป็นเป็น
      ผมไม่ต้องมารอใครให้มาทำใหผมมีความสุข ผมทำให้ตัวเองมีความสุขด้วยตัวเองได้
      ผมคิดว่าบ้างที่เราต้องออกมาทำสิ่งที่วัยเราควรทำ ออกมาจากเซฟโซนถึงจะเหนื่อย แต่ก็ลองทำให้รู้ว่าเป็นยังไง
อยากแชร์ ประสบการณ์ที่วันสงกรานต์ ที่สำหรับคนอื่นจะเป็นเรื่องเล็ก อาจจะไม่อิน หรืออื่นๆ แต่มันก็ให้อะไรผม อยู่เหมือนกัน 
ถึงอนาคตผมจะไม่อิน เพราะหน้าที่การงาน แต่ก็ดีที่ผมได้รู้ว่าชีวิตตอนนั้นเป็นยังไง